Donald Tusk

Donald Tusk niedzielną demonstracją potwierdził swój autorytet jako lider, dowiódł też organizacyjnej sprawności. Jednocześnie protest pokazał trzy ograniczenia, których szef PO ciągle nie jest w stanie pokonać.

Partia Szymona Hołowni cały czas funkcjonuje na zasadach politycznego start-upu. Tylko że dziś to już za mało. Czy Polska 2050 ma szansę wejść na wyższy poziom?

Pomysł Rafała Trzaskowskiego z Campusem okazał się sukcesem właściwie pod każdym względem. Ale też potwierdził, że podziały w Polsce jeszcze się pogłębiają.

Rozgrywający się w ostatnich dniach dramat w Kabulu mocno osłabił przywództwo Joe Bidena. Warto na to patrzeć także w kontekście polskiej polityki.

Wystąpienie Tuska okazało się być jedynie wrzuconym na Twitterze mini-orędziem. Choć w pierwszej chwili rezygnację z konferencji prasowej na rzecz jednostronnego oświadczenia uznałam za przejaw lenistwa lub niechęć do odpowiadania na pytania o konkrety, z perspektywy kilku godzin zaczynam nawet doceniać.

Reakcja Donalda Tuska na pytania dotyczące jego majątku wpisała się dokładnie w standard obowiązujący w polskiej polityce. Standard mówiący, że z niczego nie trzeba się tłumaczyć.

Elektorat opozycji ma pretensje do dziennikarzy, którzy przyjrzeli się majątkowi Donalda Tuska i odkryli, że z Mateuszem Morawieckim łączy go nie tylko sympatyczna współpraca sprzed lat, ale także kreatywne podejście do jawności swojego majątku.

Dziś na Wirtualną Polskę i na naszych dziennikarzy spadła fala hejtu. Powód? Ujawniliśmy majątek Donalda Tuska i jego żony. Nie jest to dla nas jednak nowa sytuacja - dwa miesiące temu, gdy pokazaliśmy majątek Mateusza i Iwony Morawieckich - hejtowali nas inni. Zaś ci, którzy dziś uważają, że się sprzedaliśmy, nie mogli się WP nachwalić.

Donald Tusk przemawiał jakby był na wiecu Komitetu Obrony Demokracji. Poniekąd to zrozumiałe - musi najpierw przekonać przekonanych. Ale na realną walkę z PiS to zdecydowanie za mało.

Donald Tusk cały czas może odgrywać bardzo ważną rolę w polskiej polityce – ale trochę inną niż ta, którą pełnił w niej do tej pory. Czy jest w stanie się do niej nagiąć?

Donald Tusk to ciągle jedna z najważniejszych osób w polskiej polityce. Ale z każdym rokiem jest coraz głębiej w cieniu Jarosława Kaczyńskiego. Czy zdoła jeszcze odwrócić ten porządek rzeczy?

Donald Tusk przyzwyczaił opinię publiczną do zapowiadania ważnych wystąpień, dozowania napięcia, a następnie ogłaszania politycznych zwrotów, które dyktują narrację dla całego obozu Koalicji Obywatelskiej. Dzisiaj oficjalnie "pobłogosławił" bojkot majowych wyborów. Pod względem prawnym nie miał wyjścia, politycznie oznacza to jednak wygaszenie kandydatury Kidawy-Błońskiej.

Wybory prezydenckie 2020. Donald Tusk zameldował Małgorzacie Kidawie-Błońskiej "pełną gotowość bojową" w kampanii. Ale były premier w kluczowej, drugiej turze wyborów może kandydatce PO wyłącznie zaszkodzić. Największa partia opozycyjna zdaje sobie z tego sprawę. Choć nikt głośno tego nie powie. Za polityków mówią badania. Tusk nie wystąpi na konwencji prezydenckiej Kidawy 29 lutego.

Donald Tusk przyzwyczaił się do tego, że ciągle słyszy oklaski. Gdy nagle zaczęły dochodzić do niego gwizdy, ma problem z reakcją na nie.

Jeśli ktoś miał wątpliwości, po co Donald Tusk wydał pisane naprędce dzienniki, już wie, że nie chodziło o kolejnego po Tokarczuk literackiego Nobla. Posłużyły mu one za pretekst do podjęcia debaty o przyszłości własnej partii. Z sobotniego spotkania autorskiego wyszedł bowiem jeden przekaz: Platforma musi dokonać głębokiego resetu. Ten statek z kapitanem Schetyną już dalej nie popłynie.

Kiedy Donald Tusk zapowiedział wydanie "bardzo osobistej" książki, wielu dziennikarzom i politykom zapaliła się lampka w głowie. "Oho, to preludium przed ogłoszeniem startu na prezydenta". Tymczasem były szef Rady Europejskiej w wyborach nie wystartuje. Jego dzienniki, wbrew jego woli, tłumaczą dlaczego by ich nie wygrał.

Następca Donalda Tuska przyjechał do Warszawy i posłał w stronę polskiego premiera wiązankę komplementów i miłych słów. Ale mogą nie przysłonić ciężkich dla Polski realiów. Może się okazać, że rząd zatęskni jeszcze za Donaldem Tuskiem.

Donald Tusk przejął oficjalnie Europejską Partię Ludową. Nie będzie miał łatwo. Pomysły na zwiększanie wpływów i sposobów powrotu do roli głównego gracza w Europie, jakie słychać było w kuluarach szczytu partii, mogą przyprawić byłego premiera o ból głowy.

Decyzja Donalda Tuska, że nie będzie kandydował w wyborach prezydenckich w Polsce, została już skomentowana przez przyjaciół i wrogów w kraju nad Wisłą. Poczucie ulgi było słychać w obu obozach, ale i chyba u samego zainteresowanego.

Kiedy Donald Tusk opuszczał rząd PO w 2014 roku, mogło się zdawać, że to na chwilę. Poeksperymentuje "tam, w Brukseli” i wróci na stare, polskie śmieci. Bo jak wiadomo, wszędzie dobrze, ale w Polsce najlepiej. Dziś Tusk zakończył nie tylko medialne spekulacje, ale też pewną epokę w polskiej polityce.