Donald Tusk(strona 9/1)

Kaczyński robi, co może, żeby było nas jak najwięcej. Dołożył nowy przypadek do polskiego języka: "wymiotnik". I wyzywa od złodziei i komunistów zwykłych ludzi, którzy wyszli pierwszy raz po '89 roku na ulicę. A ludzie ironicznie się z tym identyfikują, witając się nawzajem słowami o najgorszym sorcie - pisze Sławomir Sierakowski dla Wirtualnej Polski. Publicysta komentuje m.in. wyniki ostatniego sondażu, w którym PiS przegrał z .Nowoczesną.

- Nikt nie przypuszczał, że tym, co będzie rozstrzygać o wynikach najbliższych wyborów do Sejmu będzie kwestia, która jeszcze przed dwoma tygodniami w ogóle nie miała znaczenia. Sprawa uchodźców z dnia na dzień stała się najważniejszym tematem polskiej polityki. Nie mam wątpliwości, że prawdziwym zwycięzcą będzie ten, kto to zrozumiał, czyli Jarosław Kaczyński i PiS – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- PO od lat jest jak grzybiarz, który zgubił się w lesie. Zbiera sporo niezłych grzybów, ale nie wie, którędy do domu. Wyborcy czują, że Platforma kręci się w kółko i to dlatego nie chcą jej poprzeć, a nie dlatego, że zbiera muchomory – pisze dla Wirtualnej Polski Jacek Żakowski. Publicysta, zastanawia się, jak doszło do tego, że rząd, który „dał tak dużo w tak krótkim czasie”, w zamian nie dostał do niczego. Dziennikarz wylicza, dlaczego Platforma wciąż traci w notowaniach, odpowiada na pytanie, czym różni się Ewa Kopacz od Donalda Tuska i wyjaśnia, co muszą zrobić partia, rząd i premier, by PO odzyskała zniechęconych do siebie wyborców.

- Wbrew rządowej propagandzie, nowi ministrowie ani niczego poważnego nie załatwią, ani żadnego projektu nie doprowadzą do końca. Są zakładnikami czasu i sytuacji. Nie wróżę im powodzenia. Kto wie, czy ta nagła zmiana nie przyspieszy tylko upadku władzy – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” komentuje dymisje i nowe nominacje Radzie Ministrów, wyjaśnia dlaczego „platformerska opowieść” na temat ostatnich wydarzeń „nie trzyma się kupy” oraz odpowiada na pytanie, dlaczego od nowych ministrów wcale nie oczekuje się pracy na rzecz państwa.