Bolesław Chrobry

Bolesław Chrobry był pierwszym królem Polski i jednym z najdłużej panujących polskich władców. Prowadził odważną politykę wobec Cesarstwa Niemieckiego i Rusi Kijowskiej umacniając pozycję swojego państwa w Europie.

Kim był Bolesław Chrobry?

Bolesław Chrobry urodził się w 966 lub 967 roku. Był synem Mieszka I i jego pierwszej żony, Dobrawy. Chrobry był pierworodnym synem księcia, jednak nie został ujęty w dokumencie Dagome iudex jako spadkobierca. Według pewnych teorii akt dotyczył jedynie ziemi gnieźnieńskiej, a ojcowizną Bolesława Chrobrego miała być Małopolska.

Lata młodzieńcze spędził na dworze niemieckim w ramach wypełnienia postanowień zjazdu w Kwedlinburgu (brali w nim udział cesarz Otton I, książę Czech Bolesław I oraz Mieszko I, książę Polski).

Panowanie Bolesława Chrobrego

Bolesław Chrobry objął tron w 992 roku, wygnawszy macochę, Odę oraz jej synów, spadkobierców po Mieszku I. Chrobry rozprawił się również z wewnętrznymi poplecznikami Ody. Dwóch, którzy najbardziej sprzeciwiali się jego panowaniu, kazał oślepić.

Chrobry był zwolennikiem misji chrystianizacyjnych, między innymi na ziemiach pruskich. Widział w nich doskonały pretekst do zajęcia ziem. Początkowo czeski biskup Wojciech, wysłany przez księcia na północ, chrystianizował Wieletów, następnie udał się w okolice Elbląga, aby dokonać misji wśród Prusaków. Tam został zamordowany, a Bolesław Chrobry wykupił ciało misjonarza za złoto, którego waga odpowiadała wadze zwłok. Biskup Wojciech został pochowany w Katedrze Gnieźnieńskiej, a niedługo potem kanonizowany. Był to wielki prestiż dla młodego państwa chrześcijańskiego.

W 1000 roku do Gniezna z pielgrzymką do grobu św. Wojciecha przybył cesarz niemiecki, Otton III. Podczas zjazdu symbolicznie wręczył Bolesławowi Chrobremu swoje insygnia cesarskie na znak przychylności dla koronacji księcia. Cesarz chciał go uczynić także zwierzchnikiem Słowiańszczyzny, jednej z krain, która w wizji Ottona III miała obok Italii, Galii i Germanii, tworzyć jedno uniwersalne cesarstwo. Podczas zjazdu gnieźnieńskiego doszło także do utworzenia biskupstw we Wrocławiu, Kołobrzegu i Krakowie. Dodatkowo ustalono zawarcie małżeństwa między synem Bolesława Chrobrego, Mieszkiem i siostrzenicą cesarza, Rychezą.

Po śmierci Ottona III stosunki niemiecko-polskie uległy zmianie. Nowy cesarz, Henryk II był przeciwnikiem Bolesława Chrobrego. Jeszcze przed jego panowaniem Chrobry zajął ziemię łużycką, Miśnię oraz Milsko. Konflikt między władcami rozpoczął się jednak po zjeździe, gdy Chrobry został zaatakowany przez żołnierzy Henryka, nowo obranego cesarza Niemiec. Rok później polski książę zajął Czechy, a w odwecie Henryk sprzymierzył się z Czechami i pogańskimi Wieletami i wyprawił szturm na Poznań. Walki trwały przez kolejne 15 lat, doszło do podpisania trzech pokojów, a ich przedmiotem za każdym razem były Łużyce i Milsko. Początkowo odebrane Polsce, powróciły jako lenno, żeby ostatecznie po pokoju w Budziszynie (1018 rok) stały się częścią państwa polskiego.

Po zakończeniu wojny z cesarstwem polski książę udał się z wyprawą na Kijów, w celu wsparcia swojego zięcia, Świętopełka, w walce o tron z bratem, Jarosławem. Pierwsza wyprawa się nie powiodła, ale już podczas kolejnej Świętopełk zasiał na tronie, rozszerzając tym samym na tych ziemiach wpływy polskie. Decydująca miała okazać się bitwa pod Wołyniem, w której Bolesław Chrobry rozgromił wojska kijowskie. W drodze powrotnej książę odbił także Grody Czerwieńskie utracone przez jego ojca, Mieszka I.

Panowanie Bolesława Chrobrego trwało ponad trzy dekady, aż do śmierci władcy 17 czerwca 1025 roku. Król został pochowany w Złotej Kaplicy katedry poznańskiej.

Bolesław Chrobry – koronacja

Do koronacji Bolesława Chrobrego miało dojść w kwietniu 1025 roku, na krótko przed śmiercią władcy. Istnieje jednak hipoteza, że Chrobry został koronowany jeszcze w 1000 roku, a 25 lat później koronację jedynie odnowiono.

Bolesław Chrobry — żony i dzieci

Bolesław Chrobry miał cztery żony: nieznaną z imienia córkę margrabiego Miśni, nieznaną z imienia księżniczkę węgierską, Emnildę, księżniczkę słowiańską oraz Odę, córkę margrabiego miśnieńskiego.

Z drugą żoną Chrobry miał syna, Bezpryma. Dziećmi Bolesława z małżeństwa z Emnildą były dwie córki nieznane z imienia, a także Regelinda, Mieszko (przyszły król Polski) i Otto. Matylda wydała na świat prawdopodobnie tylko jedną córkę, Matyldę.

Bolesław Chrobry — przydomek

„Chrobry” oznaczał niegdyś człowieka odważnego, mężnego i nieustraszonego. Przydomek Bolesława został użyty 300 lat po śmierci władcy w Kronice Wielkopolskiej.

Bolesław Chrobry – ciekawostki

Bolesław początkowo nazywany był przez kronikarzy Wielkim.

Ubiegał się o rękę córki księcia kijowskiego Włodzimierza, Predysławy, jednak spotkał się z odmową. Podczas wyprawy na Kijów zgwałcił księżniczkę i porwał na swój dwór. Od tej pory Predysława była jego nałożnicą.