parlament europejski

To nie był łatwy tydzień dla Mateusza Morawieckiego. Zaczęło się od debaty w Parlamencie Europejskim, gdzie premier był grillowany przez eurodeputowanych od lewa do prawa, jak nigdy chyba nie był w polskim parlamencie. Potem Parlament przegłosował miażdżącą większością głosów rezolucję wzywającą Komisję i Radę Europejską do podjęcia pilnych kroków związanych z przywróceniem praworządności w Polsce oraz uruchomienia mechanizmów warunkowości. Przekładając z unijnego na polski: do niewypłacania Polsce unijnych środków do czasu, aż rząd nie zacznie pracować na rzecz przywrócenia fundamentów rządów prawa w kraju.

Choć debat na temat Polski było w Parlamencie Europejskim bez liku, dawno nie widziałem takiego "obijania" polskiej delegacji. Premier Mateusz Morawiecki poleciał do Strasburga bronić wyroku TK o wyższości prawa krajowego nad unijnym i choć mówił innym, bardziej merytorycznym językiem niż w Sejmie, posiedzenie zamieniło się w kilkugodzinny roast Prawa i Sprawiedliwości. Impas został tylko pogłębiony.

Co wiemy po wtorkowej debacie w Parlamencie Europejskim w sprawie samorządności w naszym kraju? Że parlamentarzyści z innych krajów Europy dobrze orientują się w tym, co się dzieje w naszym kraju. Że polska opozycja podjęła ten temat bez wielkiego entuzjazmu. I że rządzący obóz w Polsce jest w Komisji Europejskiej i Parlamencie osamotniony.

Krzyki, obrażanie, podniosłe hasła i niewiele konkretów – tak wyglądała "debata" polskich europosłów w Strasburgu dotycząca sądów i praworządności.

Ursula von der Leyen wygrała w wyborach na nową szefową Komisji Europejskiej zaledwie dziewięcioma głosami. PiS natychmiast ogłosił, że to ich zasługa. Ale wcale nie jest to takie pewne. Podobnie jak to, czy wybór ten wyjdzie partii rządzącej na dobre.

Beata Szydło nie musiała drugi raz w ciągu tygodnia znosić porażki w Europarlamencie. Nawet jeśli Unia gra nieczysto, albo się tę grę rozumie i umie kontrować, albo nie bierze w niej udziału. Inaczej skazuje się swojego najmocniejszego zawodnika na "przeczołganie" po unijnych salonach. A to już polityczny masochizm.

PiS nie potrafił wywalczyć nawet stołka wiceprzewodniczącego Parlamentu Europejskiego. Nie potrafił wygrać w UE nawet w grze o pietruszkę.

To jednak niewiarygodne – jak wiele się dzieje w polskiej polityce i jak niewiele z tego wynika. Jak to wpłynie na eurokampanię? Tak, że losy wyborów rozstrzygną się w jej ostatnim tygodniu.

PO była przeciw, jest za, a PiS było za, ale jednak głosowało przeciw. Chodzi o dyrektywę Unii Europejskiej o prawach autorskich, nazywaną na wyrost ACTA2. Dziś rządzący to jej skrajni przeciwnicy, choć jeszcze niedawno rząd zapewniał, że nie ma się czego bać.

Wolność słowa i prawo autorskie właściwie od początku internetu wchodziły ze sobą w konflikt. Gdzie postawić granicę? Co jest dozwolonym cytatem, a co żerowaniem na cudzej pracy? Instytucje unijne postanowiły odpowiedzieć na te pytania, faworyzując wydawców i wielkie koncerny medialne. A rękę do kuriozalnego prawa przyłożyła część polskich europosłów.

W orędziu o stanie Unii Europejskiej Jean-Claude Juncker starał się odpowiedzieć na problemy i kryzysy zagrażające Europie i odnowić wiarę w UE. Ale nie zrobił tego zbyt przekonująco. Junckerowi, tak jak samej Unii, brakuje przede wszystkim jednego - charyzmy. To nie wystarczy, by tchnąć we Wspólnotę nowe życie.

Nikt nie przyciąga na spotkania tylu wyborców, co ona. Nikt z PiS nie prowadzi tak intensywnej kampanii wyborczej. Tak, Beata Szydło regularnymi objazdami kraju już dziś buduje polityczny kapitał na wybory europejskie. Tyle że była premier będzie miała problem z tym, jak wytłumaczyć wyborcom swój start w wyborach do europarlamentu.

Zanim debata w Parlamencie Europejskim przeistoczyła się w połajankę polskiego premiera, Mateusz Morawiecki przedstawił wizję Unii Europejskiej. Wizję, z którą będą musieli się liczyć przywódcy innych krajów. Wizję, która niewątpliwie dla części elektoratu będzie atrakcyjna.

Na różne sposoby opozycja próbowała zaangażować Unię Europejską w obronę polskiej Konstytucji. Jest jednak jeden element, który może stanowić mocny środek nacisku o charakterze politycznym, i który nie będzie mógł być zdyskredytowany jako współpraca z "obcymi" - pisze Roman Giertych.

Ryszard Czarnecki przestał być wiceszefem PE. Będzie rozdzierał szaty i pomstował, ale w długiej perspektywie zyska na tej dymisji. W środę o godz. 12 stał się dla tzw. ludu pisowskiego męczennikiem - w imię walki o prawdę, o honor Polski nie złamał się, nawet za cenę stanowiska.

O ile działania PiS-u na krajowym podwórku zdążyły nam spowszednieć, to akcja podjęta przez Parlament Europejski może nadać obecnej sytuacji nowej dynamiki. Europejska machina miele powoli, ale w końcu pomiędzy kamienie młyńskie wpadły twory polskiego parlamentu obecnej kadencji jaskrawo naruszające Konstytucję. A efekt ich oceny jest dość ponury.

"Polskę opanował krwawy totalitaryzm. Cały rząd w Warszawie natychmiast musi podać się do dymisji. To konieczne by ratować uciśnionych obywateli". Mniej więcej takie słowa usłyszelibyśmy z ust brukselskich polityków, gdyby służby bezpieczeństwa podległe PiS wyprawiały to, co od kilku dni robią siły paramilitarne w Hiszpanii. A co słyszymy w tej chwili?

Prawo i Sprawiedliwość ma problem. Państwowa Komisja Wyborcza nie zrezygnowała z badania zawiadomienia o nieprawidłowościach finansowych partii, tylko poprosiła unijne instytucje o dokumentację. To oznacza, że wątpliwości wokół wydatków na kampanię w 2015 roku będą się ciągnęły jeszcze długo. A nad partią będzie wisiała groźba kar, i to potężnych.