Jarosław Kaczyński(strona 24/1)

Czy do dymisji w rządzie Beaty Szydło dojdzie po wakacjach? Uważa tak 34 proc. badanych w sondażu panelu Ariadna dla Wirtualnej Polski. Co czwarta osoba sądzi, że skład Rady Ministrów pozostanie bez zmian. Jako potencjalnego premiera w razie dymisji szefowej rządu ankietowani najczęściej wskazują Jarosława Kaczyńskiego (14 proc.) oraz Mateusza Morawieckiego (11 proc.). Tuż za wicepremierem uplasował się minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro (10 proc.).

Rojenia niektórych publicystów, jakoby konflikt o ustawy reformujące sądownictwo stał się w partii rządzącej zarzewiem rozłamu, z którego wyjdzie PiS nowy, umiarkowany i cywilizowany, należy włożyć między bajki. Takiego PiS-u nie będzie nigdy.

Nie ma na świecie reżimu tak złego, głupiego, przestępczego, zadufanego w sobie, żeby nie był w stanie i żeby nie próbował udowodnić wszystkim dookoła, że to, co robi, jest całkiem normalne i naturalne, stosowane powszechnie lub często. Albo wręcz, że lepiej realizuje powszechnie uznane wartości, niż robią to ci, którzy najwięcej o nich mówią.

Dokładnie 10 lat temu rozpadła się koalicja rządowa i przestałem być wicepremierem i ministrem edukacji narodowej.

Od dłuższego czasu jestem zdania, że gorzej od polityków na temat polityki wypowiadają się tylko artyści. Profetyczny, apokaliptyczny i histeryczny wpis Jacka Poniedziałka, który kończy się klątwą rzuconą na wyborców PiS (będących ”zakałą tego świata”), utwierdził mnie w tym przekonaniu. Pan Jacek wylał z siebie morze żółci i być może poczuł ulgę, tymczasem ulgę może poczuć tylko znienawidzony przez niego Jarosław (”mściwa kreatura”) Kaczyński. Więcej takich oderwanych od życia elit i druga kadencja gwarantowana.

Jak nie wiesz, co powiedzieć, to powiedz "Niemcy". To wciąż działa w polskiej polityce, a przynajmniej prezes by tak chciał, skoro spuścił ze smyczy Arkadiusza Mularczyka i media pisowskie, żeby nagle przypomnieli sobie i Niemcom, że są nam winni pieniądze za zrujnowany kraj. To w sumie całkiem sprytna zagrywka, bo nie pozbawiona racjonalnego argumentu.

Polska jest fenomenem na pewno w jednej rzeczy – nasi politycy obrażają wyborców. Te wszystkie sformułowania - leming, moherowy beret, tam stało ZOMO, gorszy sort, wykształciuchy – w większości wyszły od polityków. I to obrażanie nas przez polityków – z każdej chyba strony – jest obrzydliwe. Bo nawet taki cham jak Trump, jak wychodzi do ludzi, to mówi do wszystkich Amerykanów – mówi Jakub Żulczyk, pisarz, autor "Wzgórza psów", scenarzysta serialu "Belfer", w drugiej części politycznej rozmowy z Grzegorzem Wysockim.

Gdyby dwa lata prezydentury Andrzej Dudy minęły ledwo miesiąc wcześniej, ich ocena byłaby całkiem różna. Można byłoby zapewne napisać, że głównym celem działań głowy państwa było - podobnie jak wcześniej robił to konsekwentnie w stosunku do Platformy Obywatelskiej przez pięć lat Bronisław Komorowski - wsparcie dla politycznego obozu, który rządzi Polską od października 2015 roku. Prezydent był po prostu częścią pisowskiego układu władzy. Jednak dwa weta wobec ustaw o Krajowej Radzie Sądownictwa i Sądzie Najwyższym każą na nowo spojrzeć na jego prezydenturę.

Historycy kiedyś będą Polskę PiS opisywać równaniami. To, co było patologią w poprzednim systemie, po 2015 roku stało się prawem (upolitycznienie mediów publicznych, nielegalna wycinka drzew albo ustawianie konkursów do służby cywilnej itd). Kto nie był bohaterem za komuny, po 2015 będzie robił za bohatera. A kto pracował w komunistycznym wymiarze sprawiedliwości, będzie przewodził walce z komunistycznym wymiarem sprawiedliwości po 2015 roku. Kto najgłośniej będzie mówił o podniesieniu znaczenia Polski na arenie międzynarodowej, będzie najgłośniej obniżał znaczenie Polski na arenie międzynarodowej. I tak dalej.

Znany pisarz apelował niedawno o powstrzymanie się od rzucania w polityków inwektywami, takimi jak "kurdupel, gnom i karzeł". Inicjatywa piękna. Ale ciężko wróżyć jej powodzenie.

Prokuratura Krajowa znowu wzywa Donalda Tuska. O co chodzi? Jak zwykle o zdyskredytowanie byłego premiera w oczach Polaków i opinii światowej. Kaczyński nie przepuści żadnej okazji, by dopiec swojemu największemu wrogowi. Zacierający ręce na widok marnej zemsty prezes PiS nie zdaje sobie sprawy, że nienawiść i złe zamiary szybko mogą się odwrócić przeciwko niemu.

Poprzedni sezon "Gry o tron" kończył się "wojną bękartów" - Jon Snowa i Ramseya Boltona - o panowanie nad północą fantastycznego kontynentu Westeros. Ich konflikt znalazł swój finał w jednej z najbardziej spektakularnych scen batalistycznych w historii telewizji. Przypominam ją sobie, gdy obserwuję, jak w polskiej polityce kończy się sezon 2016/2017. Jego przedłużająca się w upalną kanikułę końcówka przebiega bowiem pod znakiem może nie tak brutalnej, ale równie ekscytującej co "wojna bękartów", "wojny delfinów" polskiej prawicy - Zbigniewa Ziobry i Andrzeja Dudy.

Czy można sobie wyobrazić prawo tak złe i tak szkodliwe dla Polski, że Jarosław Gowin zagłosowałby przeciw, gdy poparłby je Kaczyński? Moja wyobraźnia jest tutaj bezradna. Dla Jarosława Gowina najwyższą polityczną wartością przestała być władza suwerena czyli ogółu wyborców i pomyślność Polski. Stała się nią władza Zjednoczonej Prawicy i jego osobista pomyślność, czyli własna kariera i udział Polski Razem we władzy.

Po wetach prezydenta między Nowogrodzką, a Pałacem Prezydenckim zapanowała nerwowa atmosfera. Rozpoczęła się wojna na słowa, przytyki, złośliwości. W wojnie tej wymownie milczała jedna osoba - prezes PiS Jarosław Kaczyński. Do poniedziałku niekwestionowany hegemon rządzącego obozu.

Jeśli ktoś zastanawiał się jaka atmosfera zapanowała po wetach Andrzeja Dudy pomiędzy Pałacem Prezydenckim a Nowogrodzką, dziś ma już jasność. Jarosław Kaczyński w obszernym wywiadzie dla TV TRWAM nie pozostawił wątpliwości - weta były poważnym błędem prezydenta, który zostanie mu zapomniany, jeśli zaproponowane reformy okażą się ”stanowcze i radykalne”. Andrzej Duda stanął tym samym przed najtrudniejszym wyzwaniem swojej prezydentury, które zadecyduje o jego szansach w następnych wyborach.

Andrzej Duda ma się czego bać, wszak zrobił rzecz niewybaczalną dla dyktatora lub raczej osoby pretendującej do tego miana - sprzeciwił się. I to w sprawie kluczowej, wręcz fundamentalnej. Jego weto zatrzymało na jakiś czas marsz PiS-u po władzę totalną. Dzisiaj o 18:15 w długim wywiadzie dla Telewizji Trwam, pierwszy raz po wecie prezydenta głos zabierze sam Jarosław Kaczyński.

Jeszcze dzisiaj w nocy wszyscy rozsądni Polacy marzyli o prezydenckim wecie, śnili o nim i byli gotowi się za nie pokroić. Stało się – dwie z trzech szkodliwych ustaw masakrujących sądownictwo zostaną zawetowane. I natychmiast wysypały się głosy, że to ustawka z prezesem, wielka polityczna gra i w ogóle żenada. To nic, że faktyczne zaoranie wymiaru sprawiedliwości to od kilku dekad główna idée fixe Kaczyńskiego i że Duda właśnie zabrał mu pług. To typowo polskie – eufemistycznie mówiąc – malkontenctwo pokazuje, że wielu osobom wcale nie chodziło o wetowanie wołających o pomstę do nieba ustaw o SN czy KRS, tylko o bezmyślne wykrzykiwanie „je…ć PiS!”, zawsze i wszędzie, za cokolwiek i kiedykolwiek.

24 lipca to wielki zwrot we współczesnej historii Polski. To nie jest ta sama Polska, co wczoraj, miesiąc temu czy rok temu. Po wielu miesiącach duchoty w państwie Kaczyńskiego w końcu możemy odetchnąć wolnością. Prezydent Duda przy wielkim udziale społeczeństwa zatrzymał walec PiS. To początek końca Jarosława Kaczyńskiego.

Podejrzewam, że PiS rzeczywiście usprawni działanie sądów. W sprawach wobec polityków opozycji, protestujących pod Sejmem, niepisowskich dziennikarzy czy łamiących prawo reprezentantów wymiaru sprawiedliwości. Wmawiam sobie, że przesadzam, ale – widząc, co się dzieje, i wsłuchując się w słowa polityków rządzącego obozu oraz bliskich im komentatorów – coraz gorzej wychodzi mi zachowywanie beztroskiego dystansu. Zwłaszcza, gdy słyszę, że przeciwników (czytaj: te "kanalie" o "zdradzieckich mordach") powinno zamykać się w obozach.

Jarosław Kaczyński paraduje po Sejmie przebrany w strój więźnia, Beata Szydło podbiega do prowadzącego obrady i zabiera mu mikrofon, a Zbigniew Ziobro zakrada się, by podczas głosowań zgasić światło na sali. Jesteście w stanie wyobrazić sobie taki cyrk w wykonaniu posłów Prawa i Sprawiedliwości? Jeśli nie, to znacie już odpowiedź na pytanie, dlaczego w najnowszym sondażu to PiS, a nie PO, ma aż 37-procentowe poparcie wśród Polaków.