Jarosław Kaczyński

Obóz władzy płaci bardzo wysoką polityczną cenę, forsując "lex TVN". Bo nie dość, że ustawa jest bardzo kontrowersyjna, to nikt nie umie racjonalnie wyjaśnić, dlaczego trzeba ją zatwierdzić akurat teraz.

Kiedy zaczynałam pisać ten komentarz, wydawało się, że Kaczyński przegrał ważne głosowanie i posiedzenie Sejmu zostało odroczone do września. Gdy kończyłam, okazało się, że jednak wygrał, bo kilku posłów Kukiza zgodziło się udawać, że się pomylili w głosowaniu, a marszałek Witek – że ich pomyłka to całkiem legalny powód do reasumpcji głosowania.

Likwidacja Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, którą zapowiedział prezes Prawa i Sprawiedliwości, to kupienie sobie przez władzę czasu. Nie uda się jednak w ten sposób rozwiązać kluczowego kłopotu, jaki się wiąże z całą sprawą.

Ile kryzysów może wytrzymać jedna koalicja? Jeśli chodzi o Zjednoczoną Prawicę, ich limit właśnie się wyczerpał. W tej chwili obserwujemy nie tyle rządzenie, co szukanie pretekstów do politycznego rozwodu. Zarówno Porozumienie, jak i Solidarna Polska stawiają PiS-owi żądania niemożliwe do realizacji, budując legendy własnej niezłomności. Pierwsi chcą polec za przedsiębiorców i wolne media, drudzy za suwerenność w Unii i "twardą" reformę sądów. Ile potrwa ten klincz?

Borys Budka podobno miał plan. I chciał wykonać go sam. Nie dał rady, bo uznał, że się porozumiał z Lewicą, a zapomniał jej o tym powiedzieć. Teraz mamy szansę sprawdzić, w jakim stopniu jego plan był realny. Czy z niej skorzysta, zobaczymy w senacie.

Porozumienie, jakie zawarło PiS z Lewicą w sprawie głosowania za Funduszem Odbudowy Europy, po raz kolejny pokazało, że polityka potrafi być nieprzewidywalna. Jeszcze niedawno wydawało się, że opozycja zmusi pozbawiony większości sejmowej obóz władzy do ustępstw.

Donald Tusk to ciągle jedna z najważniejszych osób w polskiej polityce. Ale z każdym rokiem jest coraz głębiej w cieniu Jarosława Kaczyńskiego. Czy zdoła jeszcze odwrócić ten porządek rzeczy?

PiS odgrzewanego kotleta nie jada. Zajada się natomiast pękającymi parówkami. Menu partii rządzącej zależy od tego, czy może aktualnie coś ugrać.

Narasta ciśnienie w obozie władzy. Widać w nim coraz więcej konfliktów i coraz wyższy poziom frustracji. Czy ktokolwiek jest w stanie przypilnować, by ten skok ciśnienia nie wysadził zaworów?

W wywiadzie dla wPolsce.pl premier Mateusz Morawiecki zapowiedział silne odbicie gospodarcze. Wygląda na to, że Nowy ład, program, nad którym premier intensywnie pracuje, to jego być albo nie być. Jeśli uda mu się go skutecznie odpalić i prawidłowo nim sterować, to funkcji nikt mu nie zabierze. Jakikolwiek błąd może być dla niego błędem ostatnim.

Wywiad premiera Jarosława Kaczyńskiego dla telewizji wPolsce był rozmową trzech wątków; polonizowania mediów, walki z pandemią oraz kryzysem gospodarczym i wielką pochwałą na cześć prezesa Orlenu. Premier Mateusz Morawiecki ma się czego obawiać?

Jest coś niepokojącego w łatwości, z jaką Jarosław Kaczyński z narracji politycznej przechodzi do języka religijnego. I na odwrót. W ustach prezesa PiS i wicepremiera opowieść o Polsce po transformacji coraz częściej zamienia się w quasi-kazanie z wątkami starcia dobra ze złem. Przemówienie w przeddzień 8. rocznicy śmierci jego matki było dobrym przykładem.

Jednego zawsze pociągał świat służb specjalnych. Drugiego służba specjalna, tyle że dla partii. Dwaj Mariusze, Kamiński i Błaszczak, stali się najważniejszymi przybocznymi Jarosława Kaczyńskiego. To w nich wicepremier ds. bezpieczeństwa ma najwierniejszych z wiernych.

Zbigniew Ziobro, który nie tak dawno temu miał się znaleźć poza marginesem Zjednoczonej Prawicy - wychodzi zwycięsko z klinczu z Jarosławem Kaczyńskim. Coraz częściej kwestionuje również pozycję premiera Mateusza Morawieckiego. Jeżeli prezes PiS wszedł do rządu, aby "pilnować" ministra sprawiedliwości, radzi sobie z tym zadaniem równie dobrze, co z nadzorowaniem policji.

Nowe standardy w PiS stały się faktem. Jeśli mało znany poseł koniecznie chce się spotkać osobiście z prezesem Kaczyńskim, musi ogłosić, że odchodzi z partii i zakłada własny klub parlamentarny. Już następnego dnia drzwi twierdzy na Nowogrodzkiej się otwierają i zaczyna się spotkanie w cztery oczy.

Zaczęło się od plotek, potem było trzęsienie ziemi, a skończyło się jak zwykle. Poseł Lech Kołakowski, który w poniedziałek ogłosił odejście z PiS-u, ochłonął i już do partii wrócił. Razem z nim 14 rozłamowców z byłym ministrem rolnictwa. Miało być nowe koło poselskie, a wyszła - jak żartują politycy Zjednoczonej Prawicy - "najkrótsza insurekcja w historii".

Partia Jarosława Kaczyńskiego nie potrafi się podnieść z kryzysu, w jaki wpędziła się wewnętrzną awanturą wokół rekonstrukcji rządu. Straciła zdolność wcześniejszego odbioru emocji społecznych i kreowania własnej narracji. Dziś jej najsilniejszym atutem jest słaba merytorycznie opozycja. Takiego paliwa jednak na długo nie wystarczy i politycy z Nowogrodzkiej muszą szukać pomysłu na "nowe otwarcie".

Utożsamienie obrony kościołów z polskością. Deklaracja, że zaostrzenie prawa aborcyjnego to jedyne wyjście z możliwych. Stwierdzenie, że nie można cofnąć się o krok. Uznanie, że po drugiej stronie sporu stoją kwestionujący podstawy naszej cywilizacji nihiliści. Wreszcie, apel o pospolite ruszenie członków i sympatyków PiS. Jarosław Kaczyński podczas wtorkowego "orędzia" postawił wszystko na jedną kartę.

Co nagle to po diable - mówi nie bez przyczyny stare polskie przysłowie. Gdy z zaskoczenia proponuje się radykalne zmiany w prawie, nie bacząc na konsekwencje ekonomiczne społeczne i polityczne, to równie szybko trzeba się później z nich rakiem wycofywać, udając, że się słuchało ludzi, a nie się wystraszyło gniewu dużej grupy wyborców.

Opozycja w polskiej polityce wygląda trochę tak, jak Legia Warszawa w meczu Ligi Europy z Karabachem Agdach. Pomysłu brakuje, grać nie bardzo jest kim, a i przeciwnik na wiele nie pozwala. W dodatku w partii Kaczyńskiego dość szybko utemperowano wyrywnych zawodników strasząc nie tyle nawet "ławką rezerwowych", co zesłaniem do "Klubu Kokosa".