Jarosław Kaczyński(strona 23/1)

500+, darmowe leki dla seniorów, przywrócenie poprzedniego wieku emerytalnego czy walka z patologią w polskich sądach. To wszystko obietnice wyborcze PiS, które konsekwentnie krok po kroku realizują. Jak się okazuje, aż tyle i tylko tyle, politycy tej partii musieli zrobić, by 2 lata po wygranych wyborach czytać w nagłówkach: "Poparcie rządu najwyższe od początku jego funkcjonowania". A jak ze spełnianiem obietnic danych obywatelom radzili sobie ich poprzednicy?

Andrzej Duda był poniżany systematycznie, publicznie, przez wiele miesięcy. A jaka była pierwsza reakcja Kaczyńskiego na weta? "Jedziecie do Dudy" – mówi do Karczewskiego, Szydło, Kuchcińskiego – "i macie, k…wa, wyegzekwować od niego zmianę decyzji!". Tak to mogło wyglądać. Dotychczas algorytm Kaczyńskiego się sprawdzał – on decydował, Duda podpisywał. Tym razem też tak miało być. I żaden psycholog na świecie by nie przewidział, że akurat w tym momencie granica upokorzenia zostanie przekroczona – mówi Michał Sutowski, politolog, publicysta, autor "Roku dobrej zmiany", w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

O Nagrodzie im. Antoniny oraz Jana Żabińskich, uhonorowaniu Polaków, którzy ratowali Żydów podczas Holokaustu oraz uniwersalnych wartościach, które łączą polityków ponad podziałami, z Jonnym Danielsem - prezesem fundacji From The Depths - rozmawiał Marcin Makowski.

Wydarzyła się katastrofa w polityce międzynarodowej, której skutków jeszcze nie widzimy. Nasza pycha wyrażająca się w bucie tego rządu sprawiła, że świat się od nas emocjonalnie odciął. A jednocześnie PiS okłamuje społeczeństwo, że zyskamy szacunek Zachodu, pokazując zdecydowanie i determinację w obronie własnych interesów. Część ludzi gotowa jest w tę propagandę wierzyć. Prawda jest zupełnie odwrotna - mówi prof. Jan Hartman w rozmowie z Ewą Koszowską.

Nie mam pojęcia, czy Antoni Macierewicz rozbraja Polskę za sprawą rosyjskich powiązań, czy z innego powodu. Skoro jednak opozycja wreszcie zaczęła o to głośno pytać, a prezydent w rozmowie z PO potwierdził, że sprawa jest poważna, to Jarosław Kaczyński musi przerwać milczenie w tej sprawie.

Jest w Polsce miejsce, gdzie większość mieszkańców nazywa się Kaczyński. To wsie Kaczyn Stary i Kaczyn-Herbasy (woj. podlaskie) - niegdyś własność rodu Kaczyńskich herbu Pomian. Co ciekawe, te same korzenie co byli prezydent i premier RP, ma tam nawet urzędujący sołtys – Stanisław Kaczyński. Udało mi się z nim porozmawiać.

Historia fiaska rosyjsko-amerykańskiego resetu pokazuje, jak kuriozalnym sposobem myślenia kieruje się rosyjski prezydent. Ale nie dotyczy to tylko Putina. Podobny światopogląd widać także i u Jarosława Kaczyńskiego

Decyzja prezydenta Andrzeja Dudy o zawetowaniu ustaw reformujących sądownictwo zaskoczyło Prawo i Sprawiedliwość. 36 proc. Polaków jest przekonanych, że wywołało to konflikt głowy państwa z partią rządzącą - tak wynika z sondażu dla Wirtualnej Polski przeprowadzonym na panelu Ariadna.

Prezes Jarosław Kaczyński, choć na 89. miesięcznicy katastrofy smoleńskiej mówił krótko, był niezwykle konkretny. Sygnał, wysłany do środowiska prawicowego i do reszty Europy, jest jasny. Wewnętrznie niezbędna jest ”cierpliwość i konsekwencja”, na zewnątrz ani kroku wstecz. Nawet, jeśli Polska zostanie ”samotną wyspą wolności i tolerancji”.

Jeśli pomiędzy środowiskiem prezydenckim a Prawem i Sprawiedliwością dojdzie do otwartej wojny, więcej stracić może na niej PiS. Zanim Andrzej Duda będzie musiał walczyć o reelekcję, przed partią Jarosława Kaczyńskiego trzy sprawdziany wyborcze. Dzisiejsza polemika z pozycji siły może być zgubna, gdy to prezydentowi będzie przybywać poparcia, a nie odwrotnie. Tak czy inaczej, nikomu nie opłaca się dzisiaj przekraczać Rubikonu.

Kaczyński może i, według politycznej logiki, powinien zjeść prezydenta, który właśnie zaczął podnosić głowę i po raz pierwszy naprawdę zasmakował władzy. To dla każdego polityka przełomowy moment, który może poprowadzić go na sam szczyt. Duda wetując ustawę po raz pierwszy poczuł się najsilniejszym człowiekiem w Polsce. Tym, który decyduje o rozwoju wydarzeń. Teraz wszystko zależy od tego, czy Duda będzie się dalej wybijał na niezależność, czy wróci pod skrzydła Kaczyńskiego. Ale czy ktoś, kto usłyszał jak pół narodu odetchnęło z ulgą, będzie chciał na powrót być pogardzanym przez wszystkich Adrianem? Czy po tym, jak przez chwilę prezydent poczuł się dumny, pogodzi się, by przejść do historii jako największa łamaga polityczna po 1989 roku?

"Słowa Angeli Merkel o Polsce powinny być dzwonkiem alarmowym dla polskich władz” - pisze Oskar Górzyński na łamach WP Opinie. Moim zdaniem jest to raczej dzwonek alarmowy dla polskich patriotów. A PiS ma kolejny powód, by zadąć w fanfary. Bardzo wiele wskazuje, że tej władzy chodzi właśnie o to, by uwolnić się od konieczności respektowania zachodnich standardów. A to wymaga wyprowadzenia Polski z Unii Europejskiej i ponownego włączenia nas do europejskiego Wschodu.

”Dlaczego jest tak dobrze, skoro jest tak źle?”. Myślę, że takie pytanie mogą sobie postawić przywódcy opozycji, obserwując wzrastające poparcie Prawa i Sprawiedliwości. Tu kryzys, tam nawałnica, tutaj Komisja Europejska domaga się wyjaśnień, a prezydent Francji wypowiada ideologiczną wojnę obecnemu rządowi. Wielu ministrów sprawuje swoje stanowisko przez zasiedzenie, na ulicach stan wojenny, szef MON to rosyjski agent, a słupki poparcia uparcie w górę. Raz 43 pp., innym razem 36. Zawsze więcej niż cała opozycja razem wzięta. A i 50 pp. poparcia nie jest science-fiction.

Szanowny Panie Prezesie! Zanim opiszę Panu kolejną ofiarę tej strasznej katastrofy chciałbym dokonać dwóch zastrzeżeń. Po pierwsze: nie jest to z mojej strony makabryczny żart ani metafora. Po drugie: nie chciałem tej sprawy upubliczniać i robię to wyłącznie za zgodą i na prośbę matki tej ofiary oraz z powodu braku jakiejkolwiek reakcji na moje próby ugodowego i poufnego załatwienia sporu.

Niepostrzeżenie w ciągu tego lata przeszliśmy z systemu parlamentarno-gabinetowego do systemu prezydenckiego. Dokonało się to za sprawą PiS, który w początkowym okresie kadencji, walcząc z władzą sądowniczą, dopuścił do zmiany sposobu interpretacji Konstytucji.

Obce wywiady podsłuchują polityków na potęgę. Jest więc prawdopodobne, że znają treść rozmowy Jarosława Kaczyńskiego z bratem przed lądowaniem. Czy wywiad rosyjski zna treść tej rozmowy? Czy Jarosław Kaczyński powiedział bratu coś czego wolałby, żeby opinia publiczna nie usłyszała? Jeśli ktokolwiek to wie, to właśnie Antoni Macierewicz.

Jeżeli Jarosław Kaczyński chce swoje wymarzone pomniki nie tylko postawić, ale też po sobie zostawić, powinien pamiętać, że nie będzie żył i rządził wiecznie. Jeśli chce, by przetrwały władzę PiS i jego samego, musi szukać konsensu nie tylko estetycznego, ale też politycznego. Inaczej, wcześniej czy później, pomniki jego najbliższych podzielą los pomników generała Lee w Ameryce i Lenina w Europie Wschodniej.

Według jednego z najnowszych sondaży Prawo i Sprawiedliwość osiągnęło rekordowe poparcie 40 procent. Mimo, wydawałoby się, coraz silniejszych wewnętrznych konfliktów. Mimo, wydawałoby się, sądnych dni protestów. Mimo, wydawałoby się, podejrzanej prawnie, etycznie, moralnie i ekologicznie wycinki Puszczy Białowieskiej. Ale czy mimo, czy właśnie dlatego że? Tak zwane elity III RP, tak zwane liberalne media oraz tak zwane autorytety różnej maści robią wszystko, by zakonserwować ten stan tudzież (według zwolenników radykalizacji dyskursu) zamach stanu. Nie zastanawialiście się, jak działają te mechanizmy?

Po wakacjach, donosi "Rzeczpospolita", Beata Szydło ma zostać zdymisjonowana, a tekę premiera ma objąć Jarosław Kaczyński. To głupota, bo Kaczyńskiemu jest na rękę, że Beata Szydło sobie ze swoim stanowiskiem nie radzi. Właśnie do tego nieradzenia - a nie do premierowania - ją wybrał.

Według nieoficjalnych informacji szefem zespołu przygotowującego prezydenckie ustawy o KRS i Sądzie Najwyższym jest prof. Michał Królikowski, wiceminister sprawiedliwości w rządzie PO-PSL i bliski współpracownik Jarosława Gowina. W tej chwili to w dużej mierze wróżenie z fusów, ale – jeśli powyższe informacje się potwierdzą – istnieje spora szansa na to, że prezydenckie projekty mogą nas pozytywnie zaskoczyć. Nie wiadomo, czy możliwy jest (dość zresztą trudny do wyobrażenia) cud pt. "I Prezes z Ziobrą syci, i środowiska prawnicze całe", ale są przesłanki co do tego, by przedwcześnie nie załamywać rąk.