marsz niepodległości

Siedemdziesiąt pięć procent. Tak olbrzymia większość badanych przez nas Polaków nie ma wątpliwości: to nie Młodzież Wszechpolska, ONR i Ruch Narodowy powinny organizować Marsz Niepodległości.

Największym sukcesem obchodów stulecia odzyskania niepodległości było to, że każdy mógł zamanifestować swoje przywiązanie do ojczyzny i swoje poglądy. I że przy ogromnej liczbie ludzi działo się to wszystko spokojnie. Co nie znaczy, że za moment nie zacznie się walka o przypisanie sobie sukcesu oraz przypięcie łatki skrajnych nacjonalistów lub, alternatywnie, antypatriotów.

- Dla części uczestników Marszu Niepodległości jest to okazja do zamanifestowania swojej obecności w społeczeństwie - mówi dr hab. Mirosław Pęczak, socjolog, kulturoznawca, ekspert od kultury młodzieżowej i subkultur.

Zakazując Marszu Niepodległości, Hanna Gronkiewicz-Waltz zdjęła z władz miejskich odpowiedzialność. Błyskawicznie i z wielką chęcią przejęli ją rząd i prezydent. I wpakowali się w wizerunkową kabałę.

Dr Janusz Sibora jest przekonany, że prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz podjęła słuszna decyzje rozwiązując marsz organizowany przez narodowców. Według niego ten marsz już w założeniach nie miał łączyć, a dzielić.

Prezydent Warszawy zakazała Marszu Niepodległości. Ciekawe, że dopiero teraz, kiedy tuż po nim zakończy kadencję. Zakaz mogła wprowadzić pierwszy raz w 2006 roku. Teraz, gdy Polska to dwa wrogie obozy, jej decyzja podgrzeje atmosferę.

Z przyjemnością pośpię dłużej w poniedziałek 12 listopada. Wieczorem wypiję jeden więcej toast za Niepodległą. Zanucę hymn, wzruszę się patrząc na flagę. A rano przy kawie poczytam książkę, pogłaszczę kota. Dziękuję bardzo posłom PiS za nowe święto państwowe. Wreszcie zrobili coś dla zwykłych ludzi - dali odpocząć.

Następnym razem jak wyjdę na ulicę, to dam komuś w twarz. Serio, pierwszy, który się napatoczy, oberwie porządną warszawską fangę w cyferblat.

Od momentu zakończenia Marszu Niepodległości, przeczytałem na jego temat niezliczoną ilość dramatycznych relacji z zagranicy. Były rzecznik Hillary Clinton zupełnie wprost nazwał go pochodem ”60 tys. nazistów”, w Europarlamencie wtórował mu z kolei Guy Verhofstadt, dodając, że wszystko działo się kilkaset kilometrów od Auschwitz. Nic nie dorówna jednak artykułowi pewnego amerykańskiego młodego publicysty, który 11 listopada ”ze strachu przed polskim antysemityzmem zamknął się w łazience”. Postanowiłem do niego napisać. Życie w takim lęku nie jest zdrowe.

Tomasz Lis, redaktor naczelny tygodnika “Newsweek” oraz portalu naTemat.pl, postanowił ostatnio zostać antyfaszystą i planuje kontrmanifestację wobec Marszu Niepodległości. To oczywiście doskonała wiadomość. W mrocznych czasach roku 2017 nad Wisłą każda osoba występująca przeciwko brunatnej fali jest na wagę złota. Trochę dziwi fakt, że redaktor Lis nie wykorzystał swoich mediów do promowania tegorocznego protestu, ale, cóż - może przeoczył.

Nagle ludzie na całym świecie zastanawiają się, dlaczego Polacy modlą się o "holokaust muzułmanów". Nie istotne czy i na ile ma to sens. Bardzo niebezpieczny, a zatem ważny, jest fakt, że taka dyskusja dociera na dalekie peryferie życia społecznego czy religijnego. Ekstremiści napędzają się nawzajem, a płacą za to zwykli ludzie.

Żenujące, szkodliwe i bardzo niebezpieczne były zaklinające rzeczywistość słowa Jarosława Kaczyńskiego o "prowokatorach" wypowiedziane w czasie poniedziałkowego wywiadu na antenie TVP. Ale też – powiedzmy sobie wprost – były one lapidarnym podsumowaniem podobnych, pojawiających się od dawna, publicznych głosów wielu przedstawicieli rządu i mediów "dobrej zmiany".

Muszę przyznać, że mam kłopot w rozumieniu, co myśli tak wielu moich rodaków, którzy wykrzykują w dniu Święta Narodowego obrzydliwe hasła przeciwko muzułmanom, uchodźcom i agresywnie głoszącym swoje przywiązanie do katolicyzmu i Boga, jak odbiera rzeczywistość i w co wierzy. Od kilku lat przekracza to moje zdolności pojmowania.

Jeśli ktoś uważa się za konserwatystę, narodowca i człowieka prawicy, a jednocześnie twierdzi, że czarnoskóry nie może być Polakiem, jest ignorantem i rasistą. I nie zna tradycji ruchu narodowego. Ten bowiem w dużej mierze opiera się na nauce społecznej Kościoła, nie definiuje narodowości poprzez rasę, nie nawołuje do szowinizmu. Dlatego cieszy mnie, że właściwie cała prawica odcięła się od podobnych bredni. Szkoda jednak, że światowe media zauważyły tylko to, co chciały zobaczyć.

Bez zamieszek, bez konfrontacji, właściwie bez poważniejszych incydentów przebiegło 99. święto niepodległości. Powinniśmy się cieszyć, że pomimo kilkunastu manifestacji w samej Warszawie, większość Polaków potrafiła znaleźć wspólny mianownik. Niestety, jak zwykle, to nie na nich skierowana była uwaga mediów. Grupa idiotów z ksenofobicznymi hasłami i antyfaszystów, którzy – zamiast biało-czerwonej – nieśli czerwone flagi, nie może nam jednak tego dnia popsuć.

Chcesz Boga? Idź do kościoła i pomódl się! Chcesz Boga? To nakarm głodnego, a nie wypisuj go na sztandarach, nie wykrzykuj jego imienia na wiecach, nie maluj na łydkach, rękach, szyi czy tekstyliach tylko dlatego, że tak jest wzniośle, patriotycznie i przy okazji powścieka się paru „lewaków”, a być może islamska nawałnica poruszy się w posadach i czmychnie z horyzontu – pisze Dariusz Bruncz, komentując hasło tegorocznego Marszu Niepodległości.

Dziwnie, oj, dziwnie się plecie na tym tu świecie – myślę sobie, patrząc na komentarze poświęcone hasłu marsza Dnia Niepodległości, który ma przejść ulicami Warszawy 11 listopada. Komu przeszkadza owa, wydawało się dla Polaków oczywista i tradycyjna formuła, "My chcemy Boga"? Do licha, o co tu chodzi?