emmanuel macron

Emmanuel Macron wyciągnął rękę do Polski. Miły gest. Pytanie tylko, jak długo francuski prezydent będzie się nim czuł związany.

Emmanuel Macron przyjeżdża, żeby pokazać, że nie jest "polakożercą". Ale jego wizyta wiele w relacjach Polski i Francji nie zmieni. Szczyt oczekiwań to stan niestabilnego zawieszenia broni.

- Nikt na szczycie Rady nie uzyskał wszystkiego, czego chciał - powiedział mi polityk PiS tłumacząc polski "sukces" negocjacji. Po chwili jednak dodał: Nikt poza Macronem.

We Francji trzeci weekend z rzędu protestują "żółte kamizelki" – bezpartyjny, pozbawiony struktur i liderów ruch, wymierzony w polityczny establishment. To, co zaczęło się jako protest przeciw podwyżkom akcyzy na paliwa, zmieniło się w demonstrację ubożejącej francuskiej klasy średniej, porzuconej w swoim przekonaniu przez system polityczny V Republiki.

Grad bramek, mecz, który przejdzie do historii i pewna wygrana Francuzów z Chorwatami w finale. Ale to nie oni mają dzisiaj największe powody do radości. Prawdziwym beneficjentem mundialu nie są Mbappe czy Modrić, ale Władimir Putin. Car, który kupił sobie przychylność Zachodu, a resztę uciszył.

Na naszych oczach umiera piękny sen o Polsce w Europie Zachodniej. Francja i Niemcy uzgadniają budżet strefy euro. Tylko pozornie zmiana jest niewielka. Berlin i Paryż zmieniają ustrój Wspólnoty, a kraje takie jak Polska znajdą się na marginesie. Na własne życzenie.

Polska jest ważniejsza dla Niemiec niż Rosja. Tak uważa polityk koalicyjnej SPD. Od Berlina zależy pozycja Warszawy w reformowanej UE. Polityka Merkel chroni Polskę przed marginalizacją. Warszawa musi zacząć dostarczać Berlinowi argumentów na poparcie swoich racji.

Krystyna Pawłowicz oburza się na francuską krytykę ustawy o IPN. Radzi, by Francja najpierw przeprosiła za swój współudział w Zagładzie. Francuzi tak się tym przejęli, że skruchę okazali trzej ostatni prezydenci kraju.

Prawdopodobieństwo formalnego postawienia Polski w stan oskarżenia z powodu gwałcenia tzw. "europejskich wartości" lekko wzrosło po strasburskiej debacie europosłów. Ale prawdę powiedziawszy - nadal nie jest zbyt wielkie.

Warunkiem koniecznym dla Polski jest dzisiaj przyjęcie euro. Ponad naszymi głowami decyduje się właśnie nasz los, bo decyduje się kształt Unii Europejskiej. Właśnie teraz, w tych dniach i tygodniach. A mówiąc konkretnie, przedstawione zostały dwa wielkie plany zmian w Unii – 13 września zrobił to szef Komisji Europejskiej Jean Claude-Juncker, a we wtorek nowy traktat elizejski zaproponował Niemcom i Europie Emmanuel Macron.

"Europa Równości" ma być przeciwwagą dla Unii dwóch lub więcej prędkości. W ten sposób Jean-Claude Juncker skontrował wizję prezydenta Macrona. Krytycy zarzucają przewodniczącemu Komisji Europejskiej kompletną utratę kontaktu z rzeczywistością. Polska znajduje się za horyzontem niezależnie od tego, która wizja weźmie górę.

"Słowa Angeli Merkel o Polsce powinny być dzwonkiem alarmowym dla polskich władz” - pisze Oskar Górzyński na łamach WP Opinie. Moim zdaniem jest to raczej dzwonek alarmowy dla polskich patriotów. A PiS ma kolejny powód, by zadąć w fanfary. Bardzo wiele wskazuje, że tej władzy chodzi właśnie o to, by uwolnić się od konieczności respektowania zachodnich standardów. A to wymaga wyprowadzenia Polski z Unii Europejskiej i ponownego włączenia nas do europejskiego Wschodu.

Banałem stało się już powtarzanie, że polityka PiS izoluje nas w Europie i skazuje na dyplomatyczną samotność w Unii, spychając polską pozycję, z której nie sposób efektywnie zabiegać o nasze narodowe interesy. Trudno jednak o tym fakcie nie wspominać, gdy rzeczywistość dostarcza kolejnych powodów.

Trudno ocenić prezydenturę Emmanuela Macrona w jego pierwszym dniu urzędowania. Trudno przewidzieć jej sukces lub porażkę. Jedno jest pewne - we Francji zaczyna się nowy polityczny rozdział. Młody, bezpartyjny, niedoświadczony prezydent albo za pięć lat wyjedzie z Pałacu Elizejskiego w jeszcze większej niesławie niż jego poprzednik, albo okaże się wielkim reformatorem Francji i w cuglach wygra reelekcję. Każdy z tych scenariuszy oznacza koniec V Republiki, czyli Francji, jaką znamy dzisiaj.

- Możemy uznać, że klasa polityczna w Europie zaczęła się uczyć, że polityka wymaga akceptacji większości. Do tej pory wydawało się, że wystarczy mieć rację, a nie wystarczy mieć racji. Czy to jest populizm, czy uznanie żelaznych praw demokracji? - pytał w Telewizji WP Jacek Żakowski.

Vive la France! Vivat Europa! Brawo Emmanuel Macron! Niech żyje demokracja! Zdrowy rozsądek przetrwał i we Francji wygrał jeszcze raz. Dla nas - chwilowo - to nie będzie przyjemne. Ale na dłuższą metę i nam się raczej opłaci.

Emmanuel Macron w drugiej turze wyborów wyraźnie pokonał Marine Le Pen i zostanie prezydentem Piątej Republiki Francuskiej. Ponad 65 proc. wyborców poparło polityka określanego jako "centrowy" co jest eleganckim sposobem powiedzenia, że jest "nijaki". W tej sytuacji jedyną dobrą wiadomością dla Europy jest porażka Le Pen, co jednak wcale nie oznacza, że Polacy mogą odetchnąć z ulgą.