news(strona 4/96)

Wiecie już, na kogo oddacie w niedzielę swój głos? Ja też już wybrałem. Nie interesuje mnie to, co kandydat mi obiecał. Siłę sprawczą zwycięzca i tak ma niewielką. Dlatego oczekuję od niego tylko jednego – będzie się starał być prezydentem każdego Polaka. A przynajmniej takie wrażenie będzie sprawiał.

Wizyta, którą prezydent Andrzej Duda złoży w Białym Domu w środę 24 czerwca będzie pod pewnymi względami bezprecedensowa. Pomijając fakt, że to pierwsze spotkanie Donalda Trumpa z zagranicznym przywódcą po wybuchu pandemii koronawirusa, Biały Dom nie zwykł zapraszać polityków tak krótko przed wyborami. Stawka jest wysoka, ryzyko również.

Nie wiem co to było. Jeżeli debata prezydencka w dużym państwie w sercu Europy, to chyba - jak określił to w pewnym momencie Władysław Kosiniak-Kamysz - przyleciała na Woronicza z Matplanety. Równoległego wymiaru, w którym pytania można układać w kontrze do jednego z uczestników, a ich treść usypia nawet muchę latającą w studiu.

Choć w sondażach poparcie rośnie, jeśli dojdzie do II tury, Rafała Trzaskowskiego czeka jeszcze niespełna miesiąc kampanii. To wystarczająco długo, aby utracić "efekt świeżości". Szczególnie, że w kluczowych kwestiach programowych i światopoglądowych kandydat Koalicji Obywatelskiej jasnych deklaracji unika. Nie będzie mógł tego robić w nieskończoność.

W ostatnim tygodniu prezydent Andrzej Duda z roli wielkiego budowniczego, obiecującego niemalże własnymi rękami przekopać Mierzeję Wiślaną i postawić lotnisko w polu pod Warszawą, wszedł w nową rolę: bojownika na pierwszej linii frontu ideologicznej wojny, stającego w obronie polskich rodzin, a zwłaszcza dzieci, przed "ideologią LGBT". Po ogłoszeniu w środę Karty Rodziny powtórzył jej postulaty w sobotę na Opolszczyźnie.

Pięć lat demokraci wypatrywali Tuska na białym koniu. I jest! Już wiemy, że Tusk na białym koniu nazywa się Rafał Trzaskowski. Czekają go cztery tury wyborów.

Premier Mateusz Morawiecki, odbierając kwiaty, mógł wysłuchać braw, zobaczyć owację na stojąco i podziękować za udzielone mu wotum zaufania. Zachowując zasady politycznej gry, do końca budował emocje tak, jakby wynik mógł go w jakikolwiek sposób zaskoczyć - pisze Marek Kacprzak.

Kto znajduje się na pierwszym planie powyższej fotografii? Już za kilka tygodni wybór odpowiedzi będzie miał gigantyczne znaczenie dla całej Polski.

Elżbieta Witek wciąż nie ogłosiła terminu wyborów prezydenckich 2020. Pilne narady z Nowogrodzkiej wskazują, że decyzja nie należy do niej. Marszałek Sejmu ma ją jedynie przedstawić. Pomylenie przez nią ról widać często w konferencjach przed rozpoczęciem obrad Sejmu.

Jaka piękna katastrofa - takie słowa cisną się na wieść o tym, że najpewniej żadnego bonu turystycznego o wartości tysiąca złotych nie będzie. Ale tak to jest, jak się obiecuje sypnąć groszem, bez sprawdzenia czy jest czym sypnąć. Ten bon mógł być przepustką dla prezydenta Andrzeja Dudy do drugiej kadencji. Brak bonu może być skierowaniem go na polityczną zieloną trawkę.

Maski opadają. Respiratory i szpitale jednoimienne czekają. Im mocniej PiS żąda, by wybory odbyły się w czerwcu, tym więcej pisowski rząd robi, by właśnie wtedy wybuchła prawdziwa epidemia. Dziwne? Ale czytelne.

W byciu bogatym nie ma niczego złego. W byciu bogatym politykiem też nie. Powodem do wstydu jest za to udawanie ubogiego człowieka, wytykając bogactwo innym, jako coś złego, gdy samemu jest się bogatym.

Robert Biedroń, kandydat Lewicy na prezydenta, swoim poparciem zbliżył się do tego, który Małgorzata Kidawa-Błońska notowała w momencie bojkotu wyborów. - Wyniki nie są satysfakcjonujące - mówią zachowawczo liderzy koalicji. Wydaje się, że nawet restart kampanii - zwróconej poza Warszawę i w kierunku powrotu do normalności - niczego nie zmieni. Powód jest prosty.

Pięć lat Andrzeja Dudy - prezydenta, który z jednej strony chce być "dla wszystkich", a z drugiej nie może wyjść z cienia Nowogrodzkiej. Czy te dwa światy da się połączyć na tyle skutecznie, aby uzyskać reelekcję? A jeśli tak, czy Andrzej Duda zaskoczy? - Dopiero wtedy poznamy prawdziwą twarz prezydenta - mówi mi jeden z doradców prezydenta.

Kazik Staszewski śpiewał kiedyś: "Coście, sk… uczynili z tą krainą". A ja zapytam, bez miotania przekleństwem, coście uczynili z tym radiem. Trójka była moją ukochaną stacją. Była...

"Zabawa w chowanego". Co się zmieni w polskim Kościele po premierze kolejnego filmu braci Sekielskich? Nic. Czy ten obraz będzie miał wpływ na kampanię prezydencką w Polsce? Nie.

Zamieszanie podczas obrad, listy protestacyjne, nerwowa atmosfera, fala medialnej krytyki. Kamil Zaradkiewicz, pełniący obowiązki I prezesa Sądu Najwyższego, stwierdził na piątkowej konferencji, że ma tego dość i zrzeka się funkcji. Ta historia inaczej się chyba skończyć nie mogła.

W kategorii "największy polityczny przegrany maja" - choć kandydatów jest przynajmniej kilku, niespodziewanie na czoło wysuwa się obecnie minister zdrowia Łukasz Szumowski. Jeśli wybory odbędą się w formie hybrydowej, będzie to oznaczało fiasko jego rekomendacji. Równocześnie coraz wyraźniej podważanych przez Polaków, na własną rękę "luzujących" rygor sanitarny.

Dotychczas nikt i nic nie było w stanie powstrzymać prezesa PiS przed wymyślaniem kraju od nowa. Szło mu nieźle, według jego własnego mniemania oczywiście, aż przyszedł koronawirus. Teraz Jarosław Kaczyński musi udowodnić, że to jego państwo nie jest z dykty i paździerzu. Czasu na utrzymanie pełnej władzy nad PiS-Polską ma coraz mniej.

"Nie może być tak w demokratycznym państwie, że dwóch ludzi spotyka się i decyduje, że przesuwa wybory. To jest zapisane w ustawie zasadniczej i innych ustawach. Kropka. Podstawowy błąd, który został popełniony u zarania uchwalonej w czwartek ustawy polega na tym, że w ogóle założono, że wybory mogą się odbyć w środku pandemii. Od tego się zaczęło" - mówi konstytucjonalista, prof. Marcin Matczak w rozmowie z WP.