pis(strona 21/37)

Jak poinformował wtorkowy „Fakt”, znany z konserwatywnych poglądów poseł PiS Stanisław Pięta miał się wdać w romans z młodszą kobietą, a następnie zostawić swoją wybrankę. Polityk zaprzecza. Zdziwi się jednak ten, kto sądzi, że same sprawy obyczajowe są w tym przypadku najważniejsze. Problem leży na styku służb, armii i ewentualnej możliwości szantażu.

Mam nadzieję, że zwolennicy zaostrzenia przepisów aborcyjnych uważnie patrzą na Irlandię. To doskonały przykład, jak działa wahadło. Bo niewykluczone, że wymuszająca na swoich obywatelkach heroizm, Irlandia wkrótce będzie miała prawo mniej restrykcyjne niż nasze.

Choć typowanych jest wielu, zdaniem Polaków na miejsce prezesa PiS nie nadaje się właściwie nikt. W sondażu dla WP uznali, że jego wpływ na politykę nadal jest niepodważalny. Borykający się z problemami zdrowotnymi Jarosław Kaczyński ma jednak zdaniem badanych prawo do prywatności.

Serial pod tytułem „Rekonstrukcja rządu” ciągnął się miesiącami, a finał pierwszego sezonu wciąż budzi u wielu mieszane uczucia. Spora grupa widzów uważa, że odejście Beaty i wygrana Mateusza były złym pomysłem scenarzysty. Czy teraz zaczyna się sezon drugi? Pojawiające się informacje mogą na to wskazywać. Rozgrywającym ma być Mateusz, wciąż budzący nieufność wielu fanów serii, ale czy sobie poradzi?

Władza pod nieobecność najbardziej decyzyjnego polityka w państwie nie potrafi zamknąć sprawy protestu niepełnosprawnych i ich opiekunów. Ci tracą nerwy i dają wielu osobom pretekst do ataku. Opozycja próbuje się pod nich podczepić, ale robi to nieudolnie. Na tym sporze tracą wszyscy.

Platforma Obywatelska nie odpuszcza PiS. Domaga się zwrócenia nagród, jakie premier Beata Szydło wręczyła członkom swojego rządu - do budżetu państwa, a nie przekazania - jak chciał tego Jarosław Kaczyński - na Caritas. Partia rządząca ma problem. Nie wywiązuje się z obietnicy złożonej przed miesiącem.

Poseł Krystyna Pawłowicz, od kiedy dołączyła do Twittera, masowo ”orze lewaków” i nie bierze jeńców. Tym razem jednak poszła o tweeta za daleko. Jak długo partia będzie tolerowała jej wybryki?

Nie ma szans na zakończenie sporu o praworządność pomiędzy Polską a Unią Europejską. Bruksela nie przyjmuje argumentów Warszawy. Rząd PiS ma kilka możliwości działania. Są tak trudne, że kuszące jest unikanie decyzji.

Marsz Wolności, który przeszedł ulicami Warszawy, w niczym nie przypominał atmosfery sprzed dwóch lat. Senny, piknikowy, mniej liczny. Z masą upadłościową po KOD i Nowoczesnej. Zwycięzca w tym rozdaniu wydaje się tylko jeden: Grzegorz Schetyna.

Warszawski szpital na Szaserów. Nad udręczonym prezesem PiS pochyla się z troską konsylium. Pacjenta boli kolano. Cierpi. Kilka kilometrów dalej, na sejmowym korytarzu od 24 dni koczuje niepełnosprawny Adrian. Płacząc prosi: „Pochylcie się nad naszym problemem, nie mamy za co żyć”.

Marsz św. Huberta, o którym mniej głośno niż o organizowanym przez opozycję Marszu Wolności, jest zjawiskiem znacznie ciekawszym. Co będzie na marszu opozycji – wiadomo: hasła o złym PiS-ie i kaczystowskiej dyktaturze. Tymczasem Marsz św. Huberta także organizuje opozycja, tyle że wewnętrzna w obozie rządzącym. I jest to chyba pierwszy taki przypadek w historii III RP.

Jeśli protest dziennikarzy przed Sejmem przeciwko ograniczaniu wolności mediów w budynku parlamentu miał być testem na solidarność tzw. środowiska, to został on oblany.

Co ma w sobie władza, że gdy człowiek przechodzi na drugą stronę barykady - nawet, jeśli w opozycji uchodzi za „przyjaciela ludu” - po jakimś czasie niczym Maria Antonina w słynnej anegdocie o biednych, pyta, dlaczego skoro są głodni, nie jedzą ciastek? Właśnie tak zachował się poseł Jacek Żalek wobec rodziców niepełnosprawnych.

Niewykluczone, że prezydent Andrzej Duda już żałuje, że rok temu zapowiedział referendum w sprawie zmiany konstytucji. Projekt może się dla niego skończyć poważnym politycznym kłopotem. Przy okazji może się okazać, że dziecko zostaje wylane z kąpielą i dobry, co do zasady, pomysł zmiany zostanie pogrzebany na lata.

Protestujące matki mówią o „chamstwie” rządzących i w desperacji „proszą” polityków o możliwość dokonania eutanazji. Minister protekcjonalnym tonem oznajmia, iż pozwala niepełnosprawnym zakończyć protest „z podniesioną przyłbicą”. Problem zaczyna wymykać się spod kontroli, a obie strony zabrnęły za daleko.