sąd najwyższy(strona 3/4)

PiS i Andrzej Duda stracili okazję, by w sprawie niepotrzebnej i niekonstytucyjnej ustawy o Sądzie Najwyższym zaciągnąć hamulec bezpieczeństwa.

W długiej batalii o reformę wymiaru sprawiedliwości, 3 lipca to przekroczenie Rubikonu. A skoro tak, to musi być jakaś wojna domowa. I jest, a właściwie jej ostatni rozdział na odcinku Sądu Najwyższego, który od środy w starym składzie i z dotychczasową I Prezes na czele – przestaje istnieć.

W sporze z Komisją Europejską wokół Sądu Najwyższego, Mateusz Morawiecki stanie przed trudnym wyborem: szukać kompromisu, który nie spodoba się twardemu elektoratowi, ale wygasi kluczowy odcinka unijnego frontu, czy idąc za narracją pisowskich "jastrzębi"; doprowadzić do konfrontacji siłowej? Tertium non datur.

Na różne sposoby opozycja próbowała zaangażować Unię Europejską w obronę polskiej Konstytucji. Jest jednak jeden element, który może stanowić mocny środek nacisku o charakterze politycznym, i który nie będzie mógł być zdyskredytowany jako współpraca z "obcymi" - pisze Roman Giertych.

Prokuratura - wzięta. Trybunał Konstytucyjny - wzięty. Krajowa Rada Sądownictwa - wzięta. Prezesury najważniejszych sądów - wzięte. Jeszcze tylko Sąd Najwyższy nie jest kontrolowany przez PiS. Ale wyrok już został wydany.

Nie ustaje dyskusja na temat zmian w sądownictwie w Polsce. 44 proc. Polaków uważa, że prezydent powinien znów skorzystać z prawa weta ws. ustaw o KRS i SN - tak wynika z sondy przeprowadzonej na zlecenie Wirtualnej Polski na panelu Ariadna. Okazuje się, że takiego samego zdania jest aż 25 proc. wyborców PiS.

Dzisiejsze orzeczenie Sądu Najwyższego na pewno zawiodło opozycję parlamentarną i wszystkich innych przeciwników obecnego rządu, dając jednocześnie rządzącym oręż do ręki. Nie zgadzam się jednak z głosami, że Sąd Najwyższy zrobił wszystko, aby odrzucić tego gorącego kartofla jak najdalej od siebie, a tym, którzy z żalem chowają zapasy zniczy do piwnicy i twierdzą, że nie warto było w lipcu bronić sądów, radzę głęboko się zastanowić.

Wokół reformy sądownictwa w Polsce trwa prawdziwa burza. To zaskakujące, bo jak pokazują badania, ponad 80 proc. Polaków chce zmian w sądach. Dlaczego? To proste. Praktycznie każdy z nas zderzył się kiedyś ze ścianą, bo albo na własnej skórze doświadczył, jak sędzia upadla go w "majestacie prawa", albo widział jak z premedytacją krzywdzi naszych bliskich. Ja też przez to przechodzę.

Jeśli ktoś zastanawiał się jaka atmosfera zapanowała po wetach Andrzeja Dudy pomiędzy Pałacem Prezydenckim a Nowogrodzką, dziś ma już jasność. Jarosław Kaczyński w obszernym wywiadzie dla TV TRWAM nie pozostawił wątpliwości - weta były poważnym błędem prezydenta, który zostanie mu zapomniany, jeśli zaproponowane reformy okażą się ”stanowcze i radykalne”. Andrzej Duda stanął tym samym przed najtrudniejszym wyzwaniem swojej prezydentury, które zadecyduje o jego szansach w następnych wyborach.

- W życiu bywało różnie. Normalnie o tej porze roku już dawno siedzieliśmy w lesie na jagodach. Zbieraliśmy je całymi dniami, żeby tylko we wrześniu wyszykować dzieci do szkoły. Teraz możemy iść do sklepu i po prostu kupić, bo mamy 500+ - usłyszałem od przemiłej starszej pani spotkanej w Kuleszach Kościelnych. Jej wyznanie mnie zamurowało, ale dało też do myślenia.

Spotkanie prezydenta Andrzeja Dudy z prezes Sądu Najwyższego. Małgorzata Gersdorf kilka razy prosiła o to prezydenta. Apelowała o podjęcie spokojnej oraz merytorycznej dyskusji nad kształtem wymiaru sprawiedliwości w Polsce. "Proszę o poszanowanie urzędu, jaki jeszcze pełnię. Te dramatyczne słowa kieruję do Pana w niemniej dramatycznej chwili dla historii Polski" - napisała.

Jarosław Kaczyński paraduje po Sejmie przebrany w strój więźnia, Beata Szydło podbiega do prowadzącego obrady i zabiera mu mikrofon, a Zbigniew Ziobro zakrada się, by podczas głosowań zgasić światło na sali. Jesteście w stanie wyobrazić sobie taki cyrk w wykonaniu posłów Prawa i Sprawiedliwości? Jeśli nie, to znacie już odpowiedź na pytanie, dlaczego w najnowszym sondażu to PiS, a nie PO, ma aż 37-procentowe poparcie wśród Polaków.

Po szalonym maratonie legislacyjnym, wielokrotnie naruszając sejmowy regulamin (o parlamentarnych obyczajach nie wspominając), zdominowany przez PiS Sejm przegłosował w czwartek po południu ustawę o Sądzie Najwyższym. Daje ona rządzącej partii możliwość całkowitej wymiany sędziów SN i – wspólnie z ustawami o KRS i ustroju sądów – narzędzia bezprecedensowej w III RP kontroli nad sędziami, ich karierami, a pośrednio linią orzecznictwa.

Posłanka Pawłowicz bez żenady mówi w parlamencie, że marzy jej się zesłanie opozycji do obozu. W telewizji publicznej babcia Józia z “Plebanii” porównuje protestujących obywateli do rozdeptywanych robaków. Trudno nie być przerażonym, kiedy Jarosław Kaczyński otwarcie grozi opozycji. Karą za udział w protestach pod Sejmem mają być odebranie praw wyborczych i areszt – pisze Mateusz Trzeciak w felietonie dla WP Opinie.

Z chwilą wejścia w życie trzech ustaw sądowych Jarosław Kaczyński stanie się w Polsce jednoosobową, przez nikogo niekontrolowaną, władzą. Czyli: stanie się dyktatorem. Najdalej za rok nowy system uzyska swoją pełną sprawność. Przed wyborami samorządowymi cały proces wyborczy - od wyznaczania okręgów, przez rejestrację list, po wynik - będzie w ręku jednego człowieka - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla WP Opinie.

O tym, że środowe posiedzenie komisji ws. Sądu Najwyższego przebiegać będzie w niezwykle gorącej atmosferze, wiadomo było od dawna. Nikt nie mógł jednak przypuszczać, że dojdzie tam do szarpanin i fizycznej przemocy. Od kogo zaczęła się walka o mikrofon przewodniczącego Stanisława Piotrowicza?

Opozycja osiągnęła wielki sukces. Udało się jej sprowokować prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego. Jego krótkie wystąpienie nocne w Sejmie będzie teraz wykorzystywane w nieskończoność, żeby udowodnić rzekome szaleństwo tak lidera prawicy, jak i całej jego formacji. Oczywiście, kiedy czyta się tę wypowiedź bez kontekstu, nie sposób jej usprawiedliwić – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla WP Opinie.

Stefan Kisielewski zwykł mawiać, że ”socjalizm bohatersko walczy z problemami nieznanymi w żadnym innym ustroju”. W tym sensie rozwiązuje problemy, które sam stwarza. Choć dzisiejsza Polska (jak twierdzi część opozycji) to nie kraj socjalistyczny, a Prawo i Sprawiedliwość to nie PZPR – pewne analogie wydają się oczywiste. Wypuścić absurdalny projekt ustawy o podatku paliwowym i szybko go odwołać. Bić się o mianowanie nowych sędziów Sądu Najwyższego przez ministra sprawiedliwości i błyskawicznie się z tego wycofać. Zarządzanie przez kryzys w pełnej krasie.

Polska miała być już drugą Japonią, Irlandią czy Koreą Południową. Ale biorąc pod uwagę kierunek wprowadzanych przez rząd zmian, najbliżej nam może być do innego modelu: Turcji.

Wczorajsze protesty przed Sejmem pokazały, że opozycja w dzisiejszym kształcie nie ma racji bytu. Bez jednolitego przekazu, mentalnie w oblężonej twierdzy III RP, bez zdefiniowanej grupy docelowej i konstruktywnej odpowiedzi na polityczny Blitzkrieg PiS-u. Dopiero pod Sądem Najwyższym, gdy partyjni liderzy odeszli w cień, na wspólnej płaszczyźnie mogli się spotkać wyborcy Razem, zwolennicy KOD-u i zwykli Polacy. Kto pierwszy przekuje jednoczące ich emocje w ponadpartyjny ruch, realnie powalczy o władzę. Czy właśnie w takich warunkach narodzi się wyczekiwane przez wielu przedstawicieli elit polskie "En Marche!"?