rozmowa

"Po tylu latach, to czy na mnie pluje jadem milion czy dziesięć milionów Polaków, nie robi dla mnie różnicy. Przy takich liczbach to nie ma znaczenia" – mówi Bogusław Bagsik. "Nikogo nigdy nie będziemy w stanie przekonać, skąd się wzięły te nasze pierwsze pieniądze" – mówi Andrzej Gąsiorowski. Właściciele ART-B, jednej z najsłynniejszych polskich firm w historii, opowiadają, dlaczego nie zgadzają się na mówienie o "aferze ART-B", czym wyprowadzają ich z równowagi dziennikarze oraz czy w międzyczasie zostali gwiazdami popkultury.

Moment, w którym człowiek zaczyna mieć poglądy, to śmierć danego człowieka. Człowiek z poglądami jest nieciekawy. Człowiek z poglądami mówi w kółko to samo. Człowiek z poglądami żąda od innych, by wyznawali jego poglądy. Człowiek z poglądami chce, by świat był taki, jaki on sobie w głowie zaprojektował. A ja nie mam najmniejszej ochoty nikogo zmieniać - mówi Marcin Świetlicki, jeden z najwybitniejszych polskich poetów, w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Gdy nie było internetu, ludzie krzyczeli do telewizora albo do gazety. Pierwszą pracę miałem w internecie. Napisałem recenzję płyty Kultu, zespołu kochanego na masową skalę. Byłem młody, chciałem, żeby było ostro i żeby się klikało. W komentarzach dostałem taki wpier...l, że zbladłem. Najczęstszy był komentarz, że moja siostra to kur...a. Nie bolało tak bardzo, bo nie mam siostry - mówi Jakub Żulczyk, pisarz, autor "Wzgórza psów" i scenarzysta "Belfra 2", w rozmowie z Grzegorzem Wysockim.

Kiedyś mówiono, że największym "towarem" ekspertowym z Polski do Niemiec są księża rzymskokatoliccy. Jak to wygląda dzisiaj, prawie 30 lat po zjednoczeniu Niemiec? Zdecydowanie inaczej. W ostatnim czasie z Polski przyjeżdża coraz mniej księży, chociażby dlatego, że zauważalny jest w Polsce spadek, a czasami brak, powołań kapłańskich – mówi ks. Artur Żuk, duchowny od lat pracujący w Niemczech, w rozmowie z Dariuszem Brunczem.

W pierwszej instancji rodzice, którzy zamordowali 2-letniego Szymona, zostali oskarżeni o nieumyślne spowodowanie śmierci. Jak to skomentował jeden ze śledczych, który brał udział w głośnym śledztwie mordercy z Jastrzębia (podpalił dom, w którym spali jego żona i pięcioro dzieci): "Dostał 25 pięć lat, a przecież mógł być sądzony za nieostrożne obchodzenie się z zapałkami". Później ich wyroki zostały zwiększone. Beata może za 2 lata wyjść z więzienia za dobre sprawowanie – mówi Ewa Winnicka, reporterka, autorka książki "Był sobie chłopczyk", w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Wałęsa wie, że PiS "musi przegrać". Jak na naszego Nostradamusa przystało, dawno przewidział już koniec Jarosława Kaczyńskiego: "Skończy samobójstwem albo w domu wariatów". Zarazem były prezydent zarzeka się, że nie chodzi mu o zemstę na Kaczyńskim i politykach PiS-u, tylko o dobro Polski. Choć, oczywiście, "dopieprzyć – też trzeba! Łącznie z wsadzeniem ich do aresztów i dawaniem codziennie przez tydzień solonych śledzi. Bez wody. Tydzień bym ich tak przetrzymał i zobaczycie, jak wyjdą na ludzi".

Siadasz do internetu i wydaje ci się, że jak naplujesz i się nawypróżniasz, to nikt nie będzie widział. Że możesz ściągnąć spodnie i pokazać tyłek bezkarnie. I tak jak urologia zna zjawisko nietrzymania moczu, tak internet wyzwolił w wielu schorzenie nietrzymania sądu. Popuszczamy, gdzie się da i kiedy się da, bez opamiętania. Sądy, odczucia, opinie - mówi Szymon Hołownia w mocnej rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Fałszowanie wyborów przez PiS wywołałoby polski Majdan. Ale można robić różne kombinacje w wersji soft. Wyjście Polski z UE? Może się wydarzyć w konsekwencji działań Kaczyńskiego i jego obozu, nawet niezamierzonych. Co tam opinia międzynarodowa? Kto Erdoganowi czy Putinowi mówi, co ma robić? – mówi Michał Sutowski, politolog, publicysta, autor "Roku dobrej zmiany", w drugiej części rozmowy z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Polska jest fenomenem na pewno w jednej rzeczy – nasi politycy obrażają wyborców. Te wszystkie sformułowania - leming, moherowy beret, tam stało ZOMO, gorszy sort, wykształciuchy – w większości wyszły od polityków. I to obrażanie nas przez polityków – z każdej chyba strony – jest obrzydliwe. Bo nawet taki cham jak Trump, jak wychodzi do ludzi, to mówi do wszystkich Amerykanów – mówi Jakub Żulczyk, pisarz, autor "Wzgórza psów", scenarzysta serialu "Belfer", w drugiej części politycznej rozmowy z Grzegorzem Wysockim.

Po co mi ten Błaszczak, Ziobro, Macierewicz? Wyobrażam sobie, że niektórzy oglądają to jak serial, który ich irytuje. Ale ten serial nie zmieni mojego zdania na temat tej władzy. Wcześniej z kranu leciała ciepła woda i trochę to bajoro polskie wydawało się bardziej przejrzyste. A teraz z kranu kapie coś brunatnego. Gdybym nie miał możliwości wyboru, to już dawno bym stąd spier...ił. Nawet kosztem biletu w jedną stronę. Jak za komuny. Nie wiem, jak długo tu jeszcze wytrzymam - mówi Wilhelm Sasnal, wybitny polski malarz, w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Nie chcemy wojny z Kościołem, ale nie chcemy też być podnóżkiem biskupów. Model nieświętego finansowego zrośnięcia państwa z Kościołem jest po prostu szkodliwy. Jeżdżę sporo po mniejszych miejscowościach i także od osób mocno religijnych słyszę, że to nie jest dobre. Oni rozumieją, że te miliony trafiające na konta różnych ojców Rydzyków to po prostu skandal. Razem chce jasnego rozdziału opartego na szacunku. Śmiem twierdzić, że chce go też większość Polek i Polaków - mówi Adrian Zandberg w II części rozmowy z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Kaczyński powinien odsunąć Beatę Szydło i ogłosić się oficjalnie premierem. Dzisiaj chowa się za plecami bezbarwnej premierki, ale to gra do przejrzenia nawet dla pięciolatka. A to, co dzieje się w niektórych ministerstwach, jest załamujące. Kliki, układy, żerowanie na publicznych pieniądzach przez krewnych i znajomych królika – widać, że Kaczyński sobie z tym nie radzi i to przez to PiS się w końcu wywróci – mówi Adrian Zandberg z Partii Razem w rozmowie z Grzegorzem Wysockim.

Chętnie napiję się wódeczki z Kaczyńskim. A jakbym się już upił, to bym powiedział, że mu współczuję. I chciałbym mu pomóc, bo jest postacią tragiczną. Nie ma wokół siebie przyjaciół, którzy by go ostrzegli. Kroczy ku zgubie, ku klęsce. Z każdym krokiem przybliża się do swojej tragedii, jak u Szekspira - mówi Piotr Fronczewski w II części rozmowy z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie). Nigdy wcześniej aktor tak obszernie i tak bezpośrednio nie mówił o współczesnej polityce. Oprócz tego Fronczewski opowiada m.in. o panu Kleksie, Franku Kimono, "Rodzinie zastępczej", nagiej Oli Szwed, grach komputerowych, teatrze, starości i planowanej "emigracji na Powązki".

Raz na mieście spotkałem takiego człowieka, w jakiejś szybkiej jadłodajni wietnamskiej. Stał przede mną w kolejce. I nagle się odwraca, patrzy na mnie i mówi: „Kur..a, jak ja pana nie lubię!”. Nie mam pojęcia, dlaczego. Niech pan sobie wyobrazi, że nie próbowałem kontynuować naszej znajomości. Być może skończyłoby się to jakimś mordobiciem. Ale przyznam się, że to mnie rozbawiło. I zastanowiło - mówi Piotr Fronczewski w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Rzeczywiście jestem człowiekiem mało poważnym i zdaję sobie z tego sprawę. Może to samoobrona, bo inaczej bym zwariował. Włosy mam rzeczywiście swoje. Plus cztery dioptrie, prawe oko - plus cztery i pół z cylindrem. Skrzywiony kręgosłup. Lewa ręka krótsza od prawej. Ale Wacek mówi, że jestem młody i przystojny… Dodam, że wszystko to zostało osiągnięte na polu sztuki, ponieważ skrzypkowie tak mają - mówił Zbigniew Wodecki w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie). Poniżej przypominamy skróconą wersję wywiadu, w którym udział wziął również Wacław Krupiński, autor wywiadu rzeki ze Zbigniewem Wodeckim.

- Przyroda zniknęła. Jest w tej chwili czymś tak egzotycznym, że być może pan to czyta jak, kurwa, nie wiem, opisy egzotycznych plemion, które wyginęły. Że drzewo rośnie, zwierzę jakieś, ptak. W literaturze to samo, nic, tylko cierpienia młodych autorów, w społeczeństwie albo w korporacji. Jechałem dzisiaj tramwajem i tam też jakiś antropocentryczny armagedon, nikt nie patrzy za okno! Wszyscy na komórki, smartfony, tablety – mówi pisarz Andrzej Stasiuk. W II części rozmowy autor "Osiołkiem" opowiada o swoich podróżach na wschód, wojnie z Rosją, psiarni w Kazachstanie, sensie literatury czy o tym, że za rok, dwa nikt nie będzie pamiętał o istnieniu Kaczyńskiego.

- Trochę zacząłem się bać, bo widzę, że państwo i wartości, w które wierzę, mogą za chwilę przestać istnieć. Jeżeli ktoś, kogo głównym zadaniem jest stać na straży konstytucji, w trzy miesiące ją trzy razy narusza, no to co mam myśleć? Każdy ochroniarz, postawiony na straży czegoś, co trzy razy z rzędu by zginęło, pożegnałby się ze swoją robotą... I proszę mnie dobrze zrozumieć. Nie głoszę, że PO, Nowoczesna czy Razem są super, tylko martwię się, że źle się dzieje i że idzie to wszystko w niedobrą stronę – mówi Maciej Stuhr w rozmowie z Wirtualną Polską.

- Mogę nic nie powiedzieć, mogę nic nie zrobić, a oni sobie i tak napiszą co będą chcieli. Walka z mediami jest skazana na porażkę, mimo że ją podjąłem. Wytoczyłem procesy właściwie wszystkim największym wydawcom, ale to nie jest tak, że się obraziłem na wszystkich i teraz chciałbym zlikwidować wszystkie media w Polsce, bo jeden czy drugi tytuł zaatakował mnie i moich najbliższych – mówi Maciej Stuhr w obszernej rozmowie z Wirtualną Polską.

- Polska zaskakuje mnie na każdym kroku, a ja naprawdę jestem naiwnie zakochany w moim kraju. Nie wszystko mnie zachwyca, ale nie byłbym prawdziwym Polakiem, gdybym od czasu do czasu nie narzekał. Problem w tym, że jako emigrant nie mam prawa narzekać na Polskę, bo to natychmiast spotyka się z agresją i buntem – mówi Czesław Mozil w rozmowie z Wirtualną Polską. Znany wokalista, autor książki "Nie tak łatwo być Czesławem", opowiada także m.in. o politykach i głosowaniu w wyborach, o tym, że nie boi się rządów PiS, o swoim wizerunku "dziwkarza, alkoholika i rozrabiaki", o "X Factorze" i popularności telewizyjnej czy o seksie i kulturze jazdy Polaków. Muzyk broni disco-polo, wraca do tematu medialnych awantur ("Nienawidzę cię, Polsko", wyrzucenie fanki z koncertu) oraz wspomina pewnego hejtera, który groził mu, że porąbie go siekierą.

- W czasie wizji lokalnej stałem bardzo blisko matki pomordowanych, pani Kalitowej, która na widok manekinów symulujących jej dzieci dostała spazmów. Widząc ból matki, która straciła dzieci, mogłem pomyśleć : „pier…ę, wracam do domu, nie bawię się dłużej w te klocki”. Czułem gulę w gardle, wewnętrznie łkałem. Ale musiałem zachować zimną krew – mówi Wiesław Łuka, autor wybitnego reportażu „Nie oświadczam się”, w drugiej części rozmowy dla Wirtualnej Polski. Reporter opowiada o tym, co wydarzyło się już po tragedii połanieckiej (wizja lokalna, powrót na miejsce zbrodni po latach) oraz o specyfice pracy reportera kryminalnego w czasach PRL-u (problemy z cenzurą, współpraca z organami ścigania, pozycja zawodowa dziennikarzy).