świat(strona 23/23)

Spędziłam 167 dni w towarzystwie morderców, rozpaczających krewnych ofiar. 12-letniego świadka, który zemdlał podczas przesłuchania w sali sądowej nie pokazaliśmy, ale krewni zgodzili się, by w filmie znalazły się zdjęcia ciał ofiar, w tym pięciolatka naszpikowanego metalowymi strzałami, z pociskami w głowie. Ratownik medyczny zeznał przed sądem, że jako przyczynę śmierci dziecka wpisał do protokołu „zaczadzenie”. Sędzia nie mógł uwierzyć w to, co słyszał od niego, policji i prokuratury. Krzyczał z wściekłości – mówi WP Eszter Hajdu, reżyserka głośnego dokumentu „Wyrok na Węgrzech”. W dniach 7-11 października 2015 r. w Warszawie, Oświęcimiu, Krakowie oraz Wrocławiu odbywają się specjalne pokazy filmu i debaty na jego temat.

W Syrii dobrze widać, że to wszystko zaczyna składać się w groźny problem. Francuzi bombardują ISIS. Amerykanie bombardują ISIS i Asada. Rosjanie bombardują walczącą z Asadem i ISIS prozachodnią opozycję. Bomby lecą wszędzie. Ludzie uciekają. Obozy uchodźców pęcznieją. Pieniądze na ich utrzymanie topnieją. Na bombardowania świat wydaje więcej niż na utrzymanie uchodźców. Europa kłóci się, co z nimi zrobić, gdy wyławiamy ich z morza. A zima nadchodzi - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Tydzień po tyradzie o bigotach i odwracaniu się od Europy, Europa sama od siebie i od emigrantów się odwróciła. Zaczęła od przywrócenia kontroli na granicach, potem było cięcie świadczeń socjalnych, straszenie odwożeniem do Afryki, a w przypadku Austrii, Danii, Holandii skończyło się wzrostem poparcia dla skrajnie narodowych partii. I zanim jeszcze kurz opadł, w niemieckim i holenderskim parlamencie zaczęto debatować nad rozwiązaniami wcześniej już przedłożonymi przez Węgry i premiera Orbana, nas i nasz rząd zostawiając z tymi wszystkimi górnolotnymi hasłami, bez żadnej refleksji na przyszłość - pisze Tomasz Wróblewski, redaktor naczelny "Wprost", w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Kto z nas nie chciałby bawić się na ekskluzywnych, sekretnych przyjęciach? Kto nie chciałby mieć majątku pozwalającego na beztroskie demolowanie lokali i palenie banknotów wartych jedną czwartą polskiej płacy minimalnej? Ekscytacja świńską aferą jest sposobem na wyrażenie protestu wobec demokracji zdominowanej przez wąską, uprzywilejowaną elitę. Jest protestem wobec klasy politycznej jako zamkniętego klubu, gdzie najłatwiej dostać się z tytułu dobrego urodzenia i wielkich pieniędzy – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski.

- Szafując pięknymi hasłami miłosierdzia, ludzkiej solidarności i spłacania długu z przeszłości zwolennicy szerokiego otwierania drzwi przybyszom z Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu znów na chwilę zamienili się w prymusów-lizusów, którzy za wszelką cenę chcą udowodnić, że Polska nie jest ciemnogrodem, ale oświeconym europejskim krajem - pisze Mariusz Staniszewski, zastępca redaktora naczelnego „Wprost”, w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Zawsze, jeszcze od wspólnie spędzonych lat szkolnych, różniliśmy się w poglądach, ale do tej pory różniliśmy się z szacunkiem. Twój felieton o uchodźcach ten szacunek zburzył. Jest to bowiem głos pełen uprzedzeń i fałszywych tez. Głos egoistyczny i pełen hipokryzji – pisze Jakub Bierzyński w nadesłanym do Wirtualnej Polski liście otwartym skierowanym do Pawła Lisickiego. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” odpowiada na zarzuty dawnego szkolnego kolegi i dostrzega w słowach Bierzyńskiego m.in. niechęć do chrześcijaństwa i polskości. Poniżej publikujemy polemiczny list Jakuba Bierzyńskiego oraz odpowiedź Pawła Lisickiego.

- Polskie media od lat ekscytują się przykładami jak to „Polak potrafi”. Wiadomo, cała Europa gra w „Wiedźmina”, bo Comarch zrobił tramwaje dla paru niemieckich miast, a Apple używa elektronicznej kostki do gry Dice+ wymyślonej przez poznańską Game Technologies. Problem w tym, że te piękne przykłady „ku pokrzepieniu serc” są wyjątkami, a nie regułą. Przytłaczająca większość Polaków jest skazana na pracę w sektorach i branżach, w których pracodawca nie stawia na kreatywność i samodzielność, tylko na to, by było tanio, szybko i bez fanaberii, czego dowodzą statystyki czasu spędzanego w pracy, elastyczności zatrudnienia czy ilości sporów pracowniczych – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta ostro polemizuje z Pauliną Wilk, która krytycznie opisała rodzimych prekariuszy, młodych Polaków zatrudnionych na umowach śmieciowych i pozbawionych nadziei na lepsze jutro.

W Syrii, skąd uciekły już cztery miliony ludzi, mamy do czynienia z sytuacją bez wyjścia. Obecnemu exodusowi nie można było zapobiec, stosując interwencję wojskową. Na przykładzie Afganistanu widzimy, do czego to prowadzi. Interwencja zakończy się, jak zwykle, transportem trumien. Dlatego warto rozważyć wsparcie dla Libanu, gdzie 25 proc. ludności to uchodźcy, głównie z Syrii. Tam jest groźba wojny domowej, która może skutkować kolejną falą uchodźców. Ważny jest też nacisk na prezydenta Turcji, który teraz podsyca konflikt z Kurdami. Gdy już wybuchnie wojna, na reakcję będzie za późno
- ostrzega w rozmowie z WP dr. hab. Klaus Bachmann, politolog Uniwersytetu SWPS.

- Polacy wielokrotnie w swojej historii korzystali z europejskiej solidarności. I za caratu, i za komuny, i za kapitalizmu. Kto więc, jak nie my, powinien być w awangardzie solidarności wobec fali dzisiejszych imigrantów? Tak, uważam, że Polska powinna być w gronie państw, które przyjmą jak największą liczbę uchodźców – pisze Wiesław Dębski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Za większością argumentów przeciw pomocy uchodźcom stoi zwykłe tchórzostwo. Także intelektualne. Za dziesięć czy piętnaście lat nasze dzieci, gdy będą chciały się dowiedzieć, czy byliśmy przyzwoitymi ludźmi, nie zapytają, jak głosowaliśmy w tym czy innym referendum. Zapytają, co zrobiliśmy, gdy u wybrzeży Europy utonęło pierwsze dziesięć, sto i tysiąc osób. Zapytają, czy byliśmy za pomocą, przyjęciem i integracją czy za budową murów, deportacjami i pałowaniem na granicach. Czy wybraliśmy odwagę czy strach – pisze Jakub Dymek dla Wirtualnej Polski.

Nie myślę na co dzień o obcinaniu głów. Czasem strach ogarnia mnie w korku, w tłumie. Najbardziej boję się o dziecko. Trzeba pamiętać, żeby nie otwierać okna w samochodzie przejeżdżając przez niektóre ulice i żeby zawsze myśleć trochę z wyprzedzeniem o tym, dokąd się jedzie. Gdy coś wybucha i nie ma akurat kogoś z domowników, to natychmiast do niego dzwonimy - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską Joanna Kusy, etnolożka, szczęśliwa żona Pakistańczyka, autorka książki "Zwyczajne pakistańskie życie". W Karaczi musi uważać sto razy bardziej niż Pakistanka. - Za białą kobietę okup jest większy - tłumaczy.

- Od dawna słyszymy, że Polska musi wejść do strefy euro, by dokończyć integrację z Europą. Czy to aby na pewno dobre rozwiązanie? Wiele wskazuje na to, że zamiana złotówek na euro oznaczać może dla Polaków powtórzenie greckiego scenariusza. Dlaczego przyjęcie euro to gotowa recepta na katastrofę? – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski i przedstawia argumenty wskazujące, że grecki kryzys jest nie tyle winą samych Greków, co raczej konstrukcji wspólnej waluty. Publicysta zastanawia się, co zrobić, by Polska i inne europejskie kraje nie stały się „drugą Grecją” i dlaczego powinniśmy poważnie przemyśleć, czy warto w najbliższym czasie wiązać naszą gospodarkę z projektem europejskiej waluty.

- JOW-y bardzo szybko zmienią nasz kraj w „republikę baronów”. Głos za JOW-ami na pewno zmieni Polskę. Ale bynajmniej nie w demokratycznym kierunku. System, gdzie decyduje wąska uprzywilejowana mniejszość, nie nazywa się bowiem demokracją, a oligarchią – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia dlaczego wprowadzenie w Polsce JOW-ów, główny postulat Pawła Kukiza i jego ruchu, może skończyć się katastrofą. Majmurek przygląda się wynikom wyborów na Wyspach oraz w innych państwach, gdzie obowiązuje ordynacja większościowa. Jak będzie to wyglądało w Polsce i dlaczego opowieści o JOW-ach przypominają fantazje o wygranej w Lotto?

- W Polsce bardzo modne jest pastwienie się nad Grekami. Wypominanie im niepłaconych podatków, fałszowanych statystyk, dziwnych przywilejów i zadłużania kraju bez opamiętania. Ale warto sobie uświadomić, że możemy być następni – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia, że zła sytuacja Grecji od lat nie była tajemnicą, tylko wszystkim było na rękę nie mówić o tym głośno. Zdaniem dziennikarza los Grecji w małym stopniu wynika z wad samych Greków, którzy „pracują najdłużej w Europie”. Co więcej – wbrew pozorom Polakom blisko do losu Greków, więc zamiast pałać żądzą zemsty, warto się z nimi solidaryzować.

Maj 2013 roku. Na ruchliwej ulicy w Londynie dwaj mężczyźni ucinają brytyjskiemu żołnierzowi głowę maczetą. Krzyczą „Allah akbar!”.

Wojna na Ukrainie to nie jest tylko sprawa Krymu czy Doniecka. Ukraina zrezygnowała z broni nuklearnej za gwarancje swoich granic. To zostało złamane. Dzisiaj żaden kraj pracujący nad bronią nuklearną, za żadne gwarancje, nie zrezygnuje z tej broni. To znaczy, że niebezpieczeństwo wojny, niebezpieczeństwo w ogóle istnienia tej planety, wzrosło wielokrotnie. I na tym polega niewybaczalne przestępstwo polityki rosyjskiej. - mówi w rozmowie z rozmowie z Wirtualną Polską wybitny polski reżyser Jerzy Hoffman.

- Jeśli mocarstwo, choćby średniej wielkości jak Rosja, zaczyna mieć imperialne tęsknoty, których realizowanie w społeczeństwie budzi znacznie więcej uniesienia niż pytania "po co nam to", to jest to zagrażające. Z drugiej strony nie traktowałbym emocjonalnie tego, co się dzieje na wschodzie Europy, bo oswaja nas to z myślą, że w trudnych sytuacjach powinna rozstrzygać wojna. A dzisiaj wojny są straszne, nie są tylko przedłużeniem dyplomacji - jak się mówiło jeszcze w XVIII wieku - tylko jej zaprzeczeniem. Najgorsza dyplomacja jest lepsza od najlepszej z wojen - uważa Jan Wróbel, historyk, autor książki "Polak, Rusek i Niemiec... czyli jak psuliśmy plany naszym sąsiadom".

Stosunki polsko-rosyjskie na ten moment nie mogą być normalne. Podejrzewam, że szkody będą wielostronne - tak o sprawie Krymu mówi w wywiadzie dla Wirtualnej Polski były ambasador RP w Rosji i na Ukrainie Jerzy Bahr. Dyplomata ma jednak nadzieję, że obu stronom nie zabraknie rozsądku w dalszych działaniach. - Zachowajmy to, co dobre: liczę na to, że z mieszkańców okręgu królewieckiego nie zrobi się zakładników tej całej sytuacji i że tzw. mały ruch przygraniczny będzie kontynuowany. Trudno sobie jednak wyobrazić, że w chwili, kiedy natura tamtego systemu tak dramatycznie się odsłoniła, będziemy wszyscy śpiewać: "Polacy, nic się nie stało". Bo się stało - dodaje.