religia(strona 3/6)

Kolejny już raz bp Tadeusz Pieronek idzie do "Kropki nad i", narzekając na upolitycznienie Kościoła i podziały w społeczeństwie. A potem mówi dokładnie tak, jak polityk opozycji. Tym razem, choć bardzo niemrawo, od głoszonych na antenie TVN poglądów częściowo odciął się nawet Episkopat. Chodzi o nazwanie samospalenia Piotra Szczęsnego "bohaterstwem". Takie stawianie sprawy jest niezgodne z katechizmem. Biskup musi o tym wiedzieć. Więc po co to mówi?

Gdy Piotr S. podpalił się pod Pałacem Kultury i Nauki, w opozycyjnych mediach wstrzymano oddech. Wreszcie przyszedł ostatni sprawiedliwy, który zrobił to, na co rzesze piszących o pełzającym w Polsce faszyzmie nie miały odwagi. Dziś już wiemy, że była to ofiara z jego życia. Niektórzy wprost czekali na tę śmierć, a gdy się wydarzyła, dziękowali jak za świętego nowej religii. ”Ty jesteś Piotr, (czyli skała) i na tej skale zbuduję kościół mój” - zacytował Ewangelię jeden z założycieli KOD-u. I szybko dopisał, żeby nie było wątpliwości o kogo chodzi: ”Piotr Skała”. Z kolei płk. Mazguła uznał, że to czyn większy niż poświęcenie Chrystusa, przy którym śmierć na krzyżu "przypomina groteskę". Czy to jeszcze normalne?

Już raz pisałem o abpie Jędraszewskim i jego fatalnej roli w sprawie abp. Paetza [poznański arcybiskup, któremu zarzucano molestowanie kleryków]. Wówczas, jako biskup pomocniczy w Poznaniu, organizował akcję podpisywania listów poparcia dla Paetza, zmuszając do tego księży dziekanów dekanatów archidiecezji poznańskiej. Dziś muszę poruszyć temat abpa Jędraszewskiego ponownie – pisze Stanisław Obirek, teolog, historyk, antropolog kultury i były jezuita.

Chcesz Boga? Idź do kościoła i pomódl się! Chcesz Boga? To nakarm głodnego, a nie wypisuj go na sztandarach, nie wykrzykuj jego imienia na wiecach, nie maluj na łydkach, rękach, szyi czy tekstyliach tylko dlatego, że tak jest wzniośle, patriotycznie i przy okazji powścieka się paru „lewaków”, a być może islamska nawałnica poruszy się w posadach i czmychnie z horyzontu – pisze Dariusz Bruncz, komentując hasło tegorocznego Marszu Niepodległości.

Jeśli moi księża będą manifestować przeciw uchodźcom, to mówię krótko: będą suspendowani - zapowiada w ”Tygodniku Powszechnym” prymas Polski Wojciech Polak. Do tej pory nie wiedziałem, że mamy w Polsce Kościół prymasowski. Myślałem, że jeden, powszechny i apostolski. I wszystkich obowiązują te same zasady, bez znaczenia ”czyimi” są wiernymi lub księżmi. A potem przeczytałem rozmowę i potwierdziła się stara prawda: nie ocenia się książki po okładce, a wywiadu po zdaniu wyrwanym z kontekstu.

Dziwnie, oj, dziwnie się plecie na tym tu świecie – myślę sobie, patrząc na komentarze poświęcone hasłu marsza Dnia Niepodległości, który ma przejść ulicami Warszawy 11 listopada. Komu przeszkadza owa, wydawało się dla Polaków oczywista i tradycyjna formuła, "My chcemy Boga"? Do licha, o co tu chodzi?

Wystarczył jeden tweet byłego rzecznika prasowego archidiecezji krakowskiej i kilka zagranicznych doniesień „ze źródeł zbliżonych do Rzymu” o tym, że Benedykt XVI odprawia mszę na siedząco, by przez media przewinęła się lawina spekulacji o stanie zdrowia papieża seniora, o którym zaczęto mówić i pisać w sposób bardziej wyważony, a czasami nawet ciepło. A nie zawsze tak było.

Siadasz do internetu i wydaje ci się, że jak naplujesz i się nawypróżniasz, to nikt nie będzie widział. Że możesz ściągnąć spodnie i pokazać tyłek bezkarnie. I tak jak urologia zna zjawisko nietrzymania moczu, tak internet wyzwolił w wielu schorzenie nietrzymania sądu. Popuszczamy, gdzie się da i kiedy się da, bez opamiętania. Sądy, odczucia, opinie - mówi Szymon Hołownia w mocnej rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie).

Dla jednych akcja "Różaniec do granic" to chrześcijańska demonstracja wiary i święto modlitwy. Dla innych to dewocyjny kordon dobrej zmiany wpisujący się w retorykę państwa wyznaniowego. Jedno jest pewne – akcja jest wielkim sukcesem i to z wielu powodów.

"Komu to przeszkadza!?" - można najczęściej usłyszeć w Polsce, gdy pyta się o panujący nad Wisłą model stosunków państwo-Kościół. O krzyże w szkole, w Sejmie i w urzędzie; msze święte przy okazji państwowych uroczystości; wartości chrześcijańskie wpisane do każdej niemal ustawy; parlamentarne uchwały w rocznice objawień fatimskich.

Kto by przewidział, że biskup tak niechętny upolitycznieniu Kościoła, stanie się współczesną polską wersją Dolores Ibarruri, gromicielem partii rządzącej, prawdziwym młotem na Jarosława Kaczyńskiego? To ci dopiero komedia omyłek, chciałoby się powiedzieć, kiedy patrzy się, jak największy przeciwnik politycznego zaangażowania Kościoła codziennie niemal z coraz większą stanowczością w wir życia politycznego się rzuca, na czele ruchu sprzeciwu staje i w swym radykalizmie nawet co bardziej ospałych przedstawicieli opozycji wyprzedza. Kuriozalne, nieprawdaż?

Tolerują homoseksualistów, ale potępiają przemoc, szariat oraz małżeństwa i seks z dziećmi. To pierwsze takie miejsce w Niemczech. Rozmowa Euroislamu z Rajmundem Mullerem i Seyran Ates, przedstawicielami działającego od niedawna berlińskiego meczetu, określającego się jako liberalny.

Kaczyński może i, według politycznej logiki, powinien zjeść prezydenta, który właśnie zaczął podnosić głowę i po raz pierwszy naprawdę zasmakował władzy. To dla każdego polityka przełomowy moment, który może poprowadzić go na sam szczyt. Duda wetując ustawę po raz pierwszy poczuł się najsilniejszym człowiekiem w Polsce. Tym, który decyduje o rozwoju wydarzeń. Teraz wszystko zależy od tego, czy Duda będzie się dalej wybijał na niezależność, czy wróci pod skrzydła Kaczyńskiego. Ale czy ktoś, kto usłyszał jak pół narodu odetchnęło z ulgą, będzie chciał na powrót być pogardzanym przez wszystkich Adrianem? Czy po tym, jak przez chwilę prezydent poczuł się dumny, pogodzi się, by przejść do historii jako największa łamaga polityczna po 1989 roku?

Kościół i polityka to temat tak stary jak chrześcijaństwo. W Polsce XXI-wieku ma jednak ciekawą zależność, o której nie śniło się nawet św. Augustynowi. Otóż ingeruje on z różnych pozycji w rozgrywki partyjne, ale w zależności od opcji politycznej, raz jest to przejaw niemoralnego sojuszu tronu z ołtarzem, innym razem uzasadniony głos w obronie demokracji. Gdy o. Rydzyk chwali PiS - źle. Gdy bp Pieronek krytykuje PiS - dobrze. I odwrotnie, w zależności komu taki układ na rękę. Bez względu na beneficjentów, poszkodowany jest zawsze ten sam. Katolicyzm.

Trudno z jednej strony walczyć o ochronę niedzieli, uwydatniać jej religijny charakter i zbawczą moc dla życia religijnego, a jednocześnie sankcjonować "świątynny handel". To niby drobnostka, ale o ogromnej, wizerunkowej sile rażenia. Kto, jak nie Kościół, powinien dać przykład? Sprzedaż literatury religijnej, świętych obrazków, paciorków i plastikowych figurek Matki Bożej co do zasady niczym nie różni się od sprzedaży zestawów do grillowania. Przy lobbowaniu na rzecz projektu Niedziela+ wysłanie takiego sygnału byłoby wartością dodaną i z pewnością nie zaszkodziłoby interesom Kościoła.

Nie minął rok od nominacji abp. Marka Jędraszewskiego na metropolitę krakowskiego, a już wiadomo, że Kraków stał się dla hierarchy prywatnym poletkiem do walki z siłami ciemności. Role są już rozpisane - rolę demonów i owieczek z innego stada otrzymali przeciwnicy rządu PiS, wśród nich katolicy drugiego sortu i inne szatany.

Imam Youssef Chadid rzuca absurdalne oskarżenie, że uczestnicy konferencji w Sejmie RP - "Islam jako wyzwanie dla Polski i Europy" – są islamofobami i pomagają tym, którzy wysyłają imamowi wiadomości z pogróżkami. Tak się składa, że brałem w tej konferencji udział. Wiem więc, że zarzut ten jest niesprawiedliwy i dyskredytujący.

Choć papież Franciszek od początku pontyfikatu cieszy się dobrą prasą, równocześnie na łonie samego Kościoła mnożą się poważne wątpliwości co do interpretacji jego nauczania. Pięć konkretnych postulatów kolejny raz zgłosiła grupa kardynałów, która przy braku odpowiedzi na pierwszy list skierowany do papieża w zeszłym roku, tym razem prosi o audiencję. Chodzi przede wszystkim o komunię dla rozwiedzionych i związki pozamałżeńskie. Według kardynałów w tym zakresie papieskie nauczanie zawiera wiele "dwuznacznych sformułowań".

Od polityków mamy prawo wymagać. Zwłaszcza od tych, którzy przyznają się do chrześcijaństwa. Żeby to chrześcijaństwo nie było tylko w słowach, ale w czynach. Bo tu nie chodzi o politykę. Tu chodzi o ratowanie ludzkiego życia - mówi jezuita ojciec Wacław Oszajca w rozmowie z Ewą Koszowską.

Jak w rozmowie z WP ujawnia rzecznik archidiecezji krakowskiej ks. Piotr Studnicki, decyzja o dalszych losach ks. Kazimierza Sowy została podjęta przez abpa Marka Jędraszewskiego 26 kwietnia 2017 r.. Kapłan ma wrócić na teren archidiecezji, jeszcze nie zostało określone czym ma się zajmować, ani czy otrzyma zakaz wypowiedzi w mediach. Już wcześniej, bo 16 czerwca 2016 r. pismo z upomnieniem po kontrowersjach związanych z wypowiedziami ks. Sowy wysłał kard. Stanisław Dziwisz. Kontrowersje wokół kapłana zaczęły narastać po opublikowanych w piątek przez TVP Info nagraniach z restauracji "Sowa&Przyjaciele", w których kapłan doradzał politykom Platformy Obywatelskiej.