Marcin Makowski: Mnożą się wątpliwości ws. Franciszka. Jest list kardynałów
Choć papież Franciszek od początku pontyfikatu cieszy się dobrą prasą, równocześnie na łonie samego Kościoła mnożą się poważne wątpliwości co do interpretacji jego nauczania. Pięć konkretnych postulatów kolejny raz zgłosiła grupa kardynałów, która przy braku odpowiedzi na pierwszy list skierowany do papieża w zeszłym roku, tym razem prosi o audiencję. Chodzi przede wszystkim o komunię dla rozwiedzionych i związki pozamałżeńskie. Według kardynałów w tym zakresie papieskie nauczanie zawiera wiele "dwuznacznych sformułowań".
Jak poinformował zaznajomiony z kulisami funkcjonowania Stolicy Piotrowej portal Vatican Insider, grupa czterech kardynałów, tj. Carlo Caffarra, Walter Brandmüller, Raymond L. Burke i Joachim Meisner, 25 kwietnia wysłała do papieża ważny list z wątpliwościami dotyczącymi jego nauczania. Pomimo tego, że korespondencja dotarła do rąk Franciszka 6 maja, do tej pory nie doczekała się odpowiedzi. Z treści pisma ujawnionego mediom wynika, że kardynałowie zapewniają o swoim pełnym oddaniu następcy św. Piotra, całkowicie potępiają popularny w ultrakonserwatywnych kręgach pogląd, że nie jest on legalnie wybranym papieżem, a jedynie ”kierują się poczuciem odpowiedzialności wynikającej z godności kardynalskiej”, działając w roli doradców.
Listy bez odpowiedzi
Jak przypominają duchowni, jest to już ich kolejna prośba o uwagę ze strony Franciszka, ponieważ pięć wątpliwości (”dubia”) dotyczących adhortacji apostolskiej ”Amoris laetitia”, przestawili zarówno papieżowi jak i Kongregacji Nauki Wiary prawie rok temu, 19 września 2016. Tym razem postanowili jednak zaapelować o audiencję, czyli bezpośrednią rozmowę z Franciszkiem, której treścią ma być przede wszystkim ”zamieszanie i dezorientacja” wśród księży, którzy nie wiedzą jak interpretować nauczanie Watykanu w sprawie osób rozwiedzionych.
Kardynałowie podkreślają, że przesłanie Franciszka w ”Amoris laetitia” posiada wiele ”dwuznacznych sformułowań”, które sprawiają, że w zależności od diecezji, podejmowane są różne decyzje np. w kontekście udzielania komunii osobom, które żyją w związkach niesakramentalnych oraz uprawiają seks. Sygnatariusze listu do papieża posuwają się nawet do stwierdzenia, że: ”W ten sposób doszło do tego (…) że to, co jest grzechem w Polsce, nie jest nim w Niemczech, a to, czego się zabrania w archidiecezji filadelfijskiej, jest dozwolone na Malcie i tak dalej” - ostrzegają.
Komunia dla rozwodników?
Kluczowe punkty sporne w adhortacji napisanej przez Franciszka po zeszłorocznym synodzie biskupów, dotyczą punktów od 300 do 305. Kardynałowie są szczególnie zainteresowani udzieleniem przez papieża jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o to, czy obecnie można udzielać rozgrzeszenia osobom rozwiedzionym w nowych związkach, które nie powstrzymują się przed współżyciem, czy istnieją absolutne i niepodważalne normy moralne oraz czy człowiek własnym sumieniem może odpowiednio ocenić i odpowiednio ocenić swoją winę w oderwaniu od obiektywnego znaczenia grzechu ciężkiego.
Do tej pory źródła watykańskie nie zdradzają, czy papież Franciszek zamierza się spotkać z czterema kardynałami, ani czy w jakiś formalny i pisemny sposób odniesie się do wątpliwości związanych ze swoją adhortacją apostolską. Oto pięć dokładnych pytań i wątpliwości skierowanych do następcy św. Piotra.
Pięć wątpliwości kardynałów
1. Czy obecnie można udzielać rozgrzeszenia i w konsekwencji dopuszczać do Komunii św. osoby, które są rozwiedzione i znajdują się w nowych związkach niesakramentalnych, bez spełnienia warunków przewidzianych w adhortacji "Familiaris consortio" (84) i potwierdzonych następnie w adhortacjach "Reconciliatio et paenitentia" (34) i "Sacramentum caritatis" (29) [chodzi o rezygnację ze współżycia seksualnego - KAI]. - Czy wyrażenie "w pewnych przypadkach" z przypisu 351 do punktu 305 adhortacji "Amoris laetitia" można zastosować do osób rozwiedzionych, które w nowym związku współżyją seksualnie? - pytało czterech kardynałów.
2. Czy po publikacji punktu 304 "Amoris laetitia" ważne jest nauczanie z punktu 79 encykliki św. Jana Pawła II "Veritatis splendor", oparte na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, a dotyczące istnienia absolutnych norm moralnych, które zabraniają czynów ze swej istoty złych, co jest wiążące bez wyjątku. Zdaniem kardynałów odnoszą się one także do wspomnianego przypadku związków niesakramentalnych.
3. Czy po "Amoris laetitia" (301) nadal można twierdzić, że osoba, która notorycznie żyje z sprzeczności z przykazaniami prawa Bożego, np. w przypadku cudzołóstwa, znajduje się w obiektywnej sytuacji ciężkiego grzechu.
4. Czy po stwierdzeniu "Amoris laetitia" (302), że okoliczności mogą zmniejszać moralną odpowiedzialność za czyny, nadal należy uważać za ważne nauczanie św. Jana Pawła II z encykliki "Veritatis splendor" (81), oparte na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, zgodnie z którym "okoliczności lub intencje nie zdołają nigdy przekształcić czynu ze swej istoty niegodziwego ze względu na przedmiot w czyn "subiektywnie" godziwy lub taki, którego wybór można usprawiedliwić".
5. Czy po "Amoris laetitia" (303) należy nadal uważać za ważne nauczanie św. Jana Pawła II z encykliki "Veritatis splendor" (56), oparte na Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, które wyklucza twórczą interpretację roli sumienia i podkreśla, że sumienie nigdy nie jest upoważnione do legitymizowania wyjątków do absolutnych norm moralnych, które zabraniają czynów ze swej istoty złych ze względu na ich przedmiot.
Marcin Makowski WP Opinie