Jarosław Kaczyński(strona 21/1)

Andrzej Duda przez godzinę mówił o tym, jak niewiele może. Opowiadał o tym, jak jest lekceważony i ignorowany. Za niepowodzenia obwiniał Antoniego Macierewicza, Zbigniewa Ziobrę, a nawet Beatę Szydło. Mocno kontrastuje to z zapowiedziami, które składał ponad dwa lata temu, obejmując urząd. Zaskakujące jest, że Duda uznał za konieczne tak bardzo nagłośnić swoją słabość.

Prezes nie korzysta i słabo ogarnia Internet, więc pewnie nie słyszał o trollingu. Ale to właśnie on przeprowadził najbardziej spektakularną akcję strollowania przeciwników politycznych w historii naszego parlamentu. Kiedy na sali rozgrzała dyskusja na temat prezydenckiego projektu ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa on, jak gdyby nigdy nic, czytał książkę "Atlas kotów".

Olaboga, wielkie poruszenie w Sejmie. Jarosław Kaczyński w czasie ważnego bloku głosowań, m.in. w kwestii reformy sądownictwa, został przyłapany na czytaniu interesującej lektury. Co czytał? Studia czy analizy Sądu Najwyższego, a może książkę o współczesnej myśli politycznej? Odpowiedź was zaskoczy. Prezesa bez reszty pochłonęła książka "Atlas kotów. Dzikie i domowe". Smaczku dodaje to, że pozycja jest firmowana przez Ringier Axel Springer Polska.

Schetyna traci posłuch u własnych europarlamentarzystów, którzy głosują wbrew zaleceniom partii. Petru publicznie wyraża żal, że klubowe koleżanki obiecały mu nie kandydować na fotel lidera Nowoczesnej, a jednak kandydują. Reszta opozycji, albo się nie liczy, albo jak ruch Kukiza, topnieje w oczach. W obecnej sytuacji PiS może sobie dwa miesiąca odwlekać rekonstrukcję rządu, i nic. Czy można się dziwić, że Donald Tusk w końcu stracił cierpliwość? A może w takim razie, jak sugerują niektórzy publicyści, zamiast wyborów prezydenckich wróci szybciej, na parlamentarne? Wątpię.

Prawdopodobieństwo formalnego postawienia Polski w stan oskarżenia z powodu gwałcenia tzw. "europejskich wartości" lekko wzrosło po strasburskiej debacie europosłów. Ale prawdę powiedziawszy - nadal nie jest zbyt wielkie.

Jakby co, to twardy elektorat PiS wyrzeknie się unijnych pieniędzy. Dobrowolnie złoży wolności obywatelskie. Przyciśnięty – wyjdzie w ogóle z Unii. Nie zamierza też – oczywista oczywistość – walczyć o niezależność sądownictwa, o wolną prasę oraz o swobodę do zgromadzeń. Uczyni tak, gdyż strach przed utratą tożsamości kulturowej jest silniejszy od innych zagrożeń.

Żenujące, szkodliwe i bardzo niebezpieczne były zaklinające rzeczywistość słowa Jarosława Kaczyńskiego o "prowokatorach" wypowiedziane w czasie poniedziałkowego wywiadu na antenie TVP. Ale też – powiedzmy sobie wprost – były one lapidarnym podsumowaniem podobnych, pojawiających się od dawna, publicznych głosów wielu przedstawicieli rządu i mediów "dobrej zmiany".

Prezes Jarosław Kaczyński w "Gościu Wiadomości” powiedział kilka rzeczy oczywistych - pochwalił 500+, ministra Morawieckiego i uszczelnienie VAT - to jednak sprawy, które znalazły się między wierszami, były naprawdę istotne. Czyżbyśmy się właśnie dowiedzieli, kto będzie wzięty pod młotek rekonstrukcji? I, że ona sama zostanie jednak przełożona na grudzień?

"Polski karzeł", "pedał", "upośledzony umysłowo". W najnowszym odcinku obrazoburczej animacji "South Park" Donald Trump obraża polskiego polityka - najprawdopodobniej Jarosława Kaczyńskiego. Ale jeżeli ktoś w Polsce poczuł się tą sceną urażony, świadczy to tylko o nim samym. Po pierwsze: kiepsko zna angielski. Po drugie: nie ma pojęcia o współczesnej popkulturze. Zaś samego prezesa chciałbym uspokoić: występ w "South Parku", choć na pewno nie jest dla niego miły, powinien potraktować jako komplement.

W normalnych warunkach informacja, że Tusk wystąpi obok Dudy w trakcie uroczystości 11 listopada nie byłaby żadnym newsem. Fakt, że urzędująca głowa państwa zaprasza byłego premiera i szefa kluczowej europejskiej instytucji na obchody jednego z najważniejszych dni w obywatelskim kalendarzu, nie powinien nikogo dziwić. Taka praktyka jest normą w demokracjach, które potrafią myśleć kategoriami dobra wspólnego, a nie tylko wojny plemion. Polska roku 2017 nie jest jednak taką demokracją.

Będzie nowy premier czy Szydło utrzyma stanowisko? Zastąpi ją Kaczyński, a może ktoś zupełnie inny? Od tygodni cała Polska ogląda telenowelę, której akcja zmienia się jak w kalejdoskopie. Jak to w telenoweli są wzloty i upadki, intrygi i dramaty. Jej zwieńczeniem będzie finałowy odcinek, który zostanie wyemitowany najprawdopodobniej 16 listopada, czyli w drugą rocznicę zaprzysiężenia Beaty Szydło.

Rekonstrukcja rządu. Od kilku tygodni hasło to zajmuje komentatorów życia politycznego. Spekulują czy będzie, a jeśli tak, to w jakim zasięgu. Czy premier Szydło zamieniona zostanie na Jarosława Kaczyńskiego? Jacy ministrowie stracą stanowiska?

Dziennikarze zwykli mawiać, że plotki o rekonstrukcji rządu zaczynają się pierwszy dzień po jego zaprzysiężeniu. To zupełnie normalne. Po pewnym czasie w grupie osób narażonych na tak duże obciążenia, ktoś zacznie odstawać. Inny pęknie, zdarzy się, że pobłądzi prowadzony własną ambicją. Od tego jest lider, czyli premier, aby podobne kryzysy przewidywać. A gdy zajdzie potrzeba, dokonywać trudnych wyborów. Problem zaczyna się wtedy, gdy sam lider nie może być pewny własnego stanowiska. A plotki o rekonstrukcji zaczynają się przeciągać, paraliżując normalną pracę rady ministrów.

Wałęsa wie, że PiS "musi przegrać". Jak na naszego Nostradamusa przystało, dawno przewidział już koniec Jarosława Kaczyńskiego: "Skończy samobójstwem albo w domu wariatów". Zarazem były prezydent zarzeka się, że nie chodzi mu o zemstę na Kaczyńskim i politykach PiS-u, tylko o dobro Polski. Choć, oczywiście, "dopieprzyć – też trzeba! Łącznie z wsadzeniem ich do aresztów i dawaniem codziennie przez tydzień solonych śledzi. Bez wody. Tydzień bym ich tak przetrzymał i zobaczycie, jak wyjdą na ludzi".

W drugą rocznicę panowania Kaczyńskiego nad Polską można już jak w soczewce dostrzec wyraziście tak zasługę, jak i przekleństwo stylu uprawianej przezeń polityki. Z tego samego stylu politycznego myślenia wzięły się korzyści trudne do przecenienia, ale też lekceważenie dla regulaminów i procedur parlamentarnych czy uderzająca nieporadność ekipy premier Szydło, gdy idzie o nowoczesne metody zarządzania biurokratycznym Lewiatanem.

Chociaż mówiło się o tym od dawna, informacja, że 11 listopada nastąpi zmiana na stanowisku premiera i Beatę Szydło zastąpi Jarosław Kaczyński, zelektryzowała wszystkich. No, być może oprócz najbardziej zaciekłych wrogów prawicy, dla których jedynym istotnym faktem politycznym byłaby utrata władzy przez PiS.

Jarosław Kaczyński premierem? Jak przekonuje nasz rozmówca, za obecnej kadencji nie było równie blisko realizacji podobnego scenariusza. Tym bardziej, że według sondażu dla Wirtualnej Polski na panelu Ariadna aż 43 proc. ankietowanych negatywnie ocenia Beatę Szydło w roli szefa polskiego rządu.

Trudno zliczyć, który to już raz na rekonstrukcyjnej giełdzie nazwisk pojawia się ten jeden, najbardziej spektakularny transfer. Za premier Beatę Szydło przychodzi nie Mateusz Morawiecki, ale prezes Jarosław Kaczyński we własnej osobie. I chwyta w swoje ręce - już oficjalnie - stery rządów. Jak przekonuje nasz dobrze poinformowany rozmówca, za obecnej kadencji nie było równie blisko realizacji podobnego scenariusza. Nic nie jest jednak przesądzone, a ostateczna decyzja o skali rekonstrukcji jeszcze nie zapadła.