felieton(strona 5/6)

- Polskie media od lat ekscytują się przykładami jak to „Polak potrafi”. Wiadomo, cała Europa gra w „Wiedźmina”, bo Comarch zrobił tramwaje dla paru niemieckich miast, a Apple używa elektronicznej kostki do gry Dice+ wymyślonej przez poznańską Game Technologies. Problem w tym, że te piękne przykłady „ku pokrzepieniu serc” są wyjątkami, a nie regułą. Przytłaczająca większość Polaków jest skazana na pracę w sektorach i branżach, w których pracodawca nie stawia na kreatywność i samodzielność, tylko na to, by było tanio, szybko i bez fanaberii, czego dowodzą statystyki czasu spędzanego w pracy, elastyczności zatrudnienia czy ilości sporów pracowniczych – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta ostro polemizuje z Pauliną Wilk, która krytycznie opisała rodzimych prekariuszy, młodych Polaków zatrudnionych na umowach śmieciowych i pozbawionych nadziei na lepsze jutro.

- Janusz Korwin-Mikke mówi różne rzeczy. Ale czasem jak palnie, nie wiadomo: śmiać się, płakać czy strzelić do niego z czołgu. To, co powiedział o zalewających Europę ludzkich śmieciach i uchodźcach trzymanych tu w obozach koncentracyjnych nie było ani o jotę gorsze od tego, co mówił i robił już wcześniej – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Zdaniem publicysty Polska w Unii wcześniej miała twarz Bronisława Geremka, a dzisiaj Korwin-Mikkego. Żakowski twierdzi, że ta zamiana będzie dla nas kosztowna i bolesna. Dziennikarz nie ma również wątpliwości, że – niezależnie od tego, kto akurat w Polsce będzie rządził – wkrótce przyjmiemy dużo więcej niż 12 tys. uchodźców (ostatnia propozycja Junckera). Dlaczego?

- Martwy chłopczyk na plaży. Mała dziewczynka z laleczką na dworcu Keleti w Budapeszcie. Niemcy oklaskujący przyjeżdżających do nich imigrantów. Jarosław Kurski w „Gazecie Wyborczej” piszący niczym natchniony kaznodzieja o obowiązkach moralnych wobec „uchodźców”. To wszystko elementy wielkiej medialnej manipulacji i moralnego szantażu, jakim próbuje się poddawać nie tylko Polaków, ale Europejczyków w ogóle – pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Polacy wielokrotnie w swojej historii korzystali z europejskiej solidarności. I za caratu, i za komuny, i za kapitalizmu. Kto więc, jak nie my, powinien być w awangardzie solidarności wobec fali dzisiejszych imigrantów? Tak, uważam, że Polska powinna być w gronie państw, które przyjmą jak największą liczbę uchodźców – pisze Wiesław Dębski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Słowa papieża wywołały wręcz entuzjazm zachodnich mediów. Niestety, kolejny raz, kiedy obecny biskup Rzymu zdradza świadomość utraty związku z rzeczywistością i przedkłada utopijne pięknoduchostwo nad realizm. Masowy napływ muzułmańskich rodzin do katolickich parafii jest prostą drogą do upadku i tak już mocno osłabionego chrześcijaństwa na Zachodzie – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Nie mam zamiaru bronić posła Jana Burego ani prezesa Krzysztofa Kwiatkowskiego. Jak ktoś słusznie zauważył, są dużymi chłopcami i nawet jeśli wyrośli w kulturze powszechnego konkursowego oszustwa, muszą ponieść konsekwencje błędów, które popełnili. Ale słuszna kara to jedno, a sprawiedliwa ocena to drugie – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia, w czym poseł Jan Bury przypomina mu „Fryzjera”, bohatera słynnej afery korupcyjnej w piłce nożnej. Dziennikarz wierzy, że Polska może stać się cywilizowanym krajem, ale jeszcze długa droga przed nami, i odpowiada co musi się zmienić w postępowaniu urzędników, polityków i obywateli, by było to możliwe.

Dawno już żaden uścisk dłoni, a ściślej jego brak, nie wywołał takiego poruszenia. Obraz prezydenta Andrzeja Dudy oddalającego się od premier Ewy Kopacz obiegł w kilka minut wszystkie wielkie portale. I, jak to bywa w takich sytuacjach, zaczął żyć swoim własnym życiem - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski

- Listy wyborcze Platformy wyglądają nie jak front zatroskanych o los narodu mężów stanu, zjednoczonych ponad dawnymi podziałami dla ojczyzny ratowania, ale jak szemrana spółdzielnia raz jeszcze przygotowująca skok na państwo i jego instytucje. To nie listy nadziei i nowego otwarcia, ale desperacji – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski.

- Złoty pociąg – potworny dar historii, który wyrządzić nam może więcej zła niż całe to złoto może odkupić. Będziemy przeklinać ten dzień, jeżeli natychmiast nie stworzymy mądrej strategii wyjazdu z tego tunelu – pisze Tomasz Wróblewski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Zdaniem redaktora naczelnego tygodnika „Wprost” odkrycie, którego jeszcze nie ma („kupa żelastwa zasypana ziemią”), już dziś wyzwala wszystkie najgorsze antypolskie stereotypy. Wróblewski pisze również o „przeklętym złocie”, które nie może ot, tak sobie, trafić do skarbu państwa, by łatać naszą dziurę budżetową.

- Koniec Kukiza ogłosili niektórzy po jego wywiadzie w Telewizji Republika, zakończonym, już poza anteną, grubiańskim słowem rzuconym podobno nie pod adresem prowadzącej rozmowę Katarzyny Gójskiej-Hejke, ale całej stacji telewizyjnej – pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta podkreśla, że Kukiz dał się podejść jak dziecko i zauważa, że nie da się brać na siebie roli polityka a jednocześnie zachowywać wciąż jak obrażający się chłopiec. Czy wywiad w TV Republice oznacza koniec politycznej kariery Kukiza?

Prezydent Andrzej Duda – zgłaszając kolejną propozycję referendum - dolał oliwy do ognia oczekiwań Polaków. Spodziewamy się, że będziemy pracować krótko, a odpoczywać długo na sowitej emeryturze. Tyle ma to wspólnego z rzeczywistością, co wyobrażenie o tym, że wszyscy będziemy piękni, bogaci i zdrowi. Wystarczy przejrzeć jakiekolwiek statystyki, prognozy, dane czy badania, by powiedzieć sobie jasno: nie ma ucieczki przed dłuższą pracą. Co więcej świadczenia w przyszłości nie będą tak wysokie jak obecnie i to nawet gdy będziemy pracować do 67. roku życia.

- Zadawanie tego rodzaju pytań milionom obywateli uważam za nieprzyzwoite zawracanie głowy i szkodliwe dla demokracji zamulanie debaty publicznej. Nikt mnie nie namówi, żebym brał w tym udział – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta wyjaśnia, dlaczego 6 września po raz pierwszy po 1989 roku nie zamierza skorzystać z prawa do głosowania. W kolejnych akapitach tekstu dziennikarz rozprawia się z trzema pytaniami planowanego referendum, wprost nazywa je „głupimi” i tłumaczy, dlaczego politycy próbują „robić z nas idiotów”.

- Ekonomiczny lewak nie ma u nas dobrej prasy. Zwykło się uważać, że jest oderwanym od realiów zwolennikiem „księżycowej” gospodarki i przeciwnikiem „trzeźwego rachunku ekonomicznego”. To kompletna bzdura – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski i wyjaśnia, dlaczego. Publicysta przekonuje również, że można byś zadowolonym i cieszyć się życiem, gdy: czeka się na opóźniony pociąg, przepłaca w osiedlowym sklepie spożywczym i płaci podatki.

- Późno, bo późno, ale jednak stało się to, na co przez lata czekały liberalne salony. Ewa Kopacz postanowiła wydać wojnę Kościołowi i konserwatywnej prawicy. Najpierw ustawa o in vitro, następnie o uzgadnianiu płci, wybór na rzecznika praw obywatelskich znanego ze wsparcia dla homoseksualistów Adama Bodnara, wreszcie przyspieszenie prac nad prawem o mowie nienawiści. Nie można mieć wątpliwości, że Platforma ostro skręciła w lewo – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki.

- Sikorski, Rostowski, Belka, Kalisz, Cimoszewicz. Wiele wskazuje na to, że za rok żadnego z nich nie będzie w służbie publicznej. Bo polska polityka coraz gorzej znosi osobowości. A właściwie już przestała je znosić. I nie tylko polityka, niestety – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta, wychodząc od przykładów wyżej wymienionych polityków, dochodzi do wniosku, że wszędzie dookoła zrobiło się grzecznie i standardowo, a „odlot Polaków gdzieś odleciał”. Dziennikarz zastanawia się, dlaczego staliśmy się nudni jak Czesi, Węgrzy i Skandynawowie, i czy to dobrze czy źle.

- Jako Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar będzie mógł rozwinąć skrzydła, promując już wyłącznie te tematy, które sam uważa za ważne. A kto śledził jego wypowiedzi, nie może mieć wątpliwości, jakie to tematy. Jest tu cała lewacka agenda, jakby żywcem wzięta z „Krytyki Politycznej”. I to jej lewej frakcji – pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta zastanawia się, co by się stało, gdyby to prawica wysunęła kandydata o tak skrajnych poglądach i wyjaśnia, dlaczego wyboru Bodnara na RPO nie wolno lekceważyć.

- Nie wiadomo, czy to z powodu mniejszego ruchu na mieście, dzięki czemu każda akcja billboardowa jest bardziej widoczna, czy dlatego, że jest ich aż tyle, ale faktem jest, że plakaty z premier Ewą Kopacz zdominowały warszawskie przystanki – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” zastanawia się, czy ostatnie pomysły sztabowców PO są trafne i pyta o efekty „bratania się Ewy Kopacz z ludem”.

- Chrystus na sierpie i młocie to Chrystus sprofanowany. Znaczenie symbolu nie zmienia się w zależności od szerokości geograficznej. Czy podobnie milcząco reagowalibyśmy, gdyby jakiś przywódca światowy wręczył papieżowi Chrystusa na swastyce, twierdząc, że nazizm był pierwotnie formą protestu przeciw niesprawiedliwości światowego kapitalizmu? – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” wyjaśnia dlaczego papież Franciszek nie powinien przyjąć prezentu od Evo Moralesa oraz zastanawia się, dlaczego gest ten nie spotkał się z krytyką.

- Kiedyś populiści chodzili w kufajkach. Dziś chodzą w krawatach. Kiedyś przyjeżdżali pod sejm traktorami. Dzisiaj - limuzynami. Czy to oznacza, że stali się mniej groźni? Przeciwnie – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Jacek Żakowski. Publicysta wyjaśnia, jakiego typu populistami są tacy politycy jak Paweł Kukiz, Stan Tymiński, Zbigniew Ziobro czy Jarosław Gowin. Więcej miejsca poświęca jednak analizie populistycznych zachowań Jana Marii Rokity, Ryszarda Petru i Łukasza Gibały.

- Myślicie, że kryzys grecki niczego nie zmienił? Przecież w końcu się „dogadali”, prawda? To zastanówcie się teraz, czy po tym wszystkim da się jeszcze być euroentuzjastą? Albo przynajmniej eurooptymistą? – pisze dla Wirtualnej Polski Rafał Woś.