Ukraina(strona 2/1)

W czasie aktywnej fazy operacji antyterrorystycznej na Donbasie czołgi odegrały istotną rolę, zarówno w obronie, jak w natarciu. Zasadniczo używane jako wozy wsparcia piechoty, działały małymi pododdziałami, nie większymi niż kilka pojazdów. W chwili obecnej w oddziałach pancernych tzw. "separatystów" w Donbasie jest kilkaset czołgów.

Dyplomatyczny skandal związany z Wilnem i Lwowem w nowych polskich paszportach jak w soczewce ukazuje wszystkie wady polityki zagranicznej rządu: lekkomyślność, wielkomocarstwowe ambicje i syndrom "państwa teoretycznego". W rezultacie sami sobie kładziemy kłody pod nogi. A korzysta na tym Rosja.

Wołyń to ciągle niezabliźniona rana, która sprawia, że relacje polsko-ukraińskie chociaż deklaratywnie i politycznie poprawne, co jakiś czas rozbijają się o mur obojętności ze strony naszych wschodnich sąsiadów. Tym bardziej polski rząd musi dbać o prawdę historyczną i przypominać kto był wtedy katem, a kto ofiarą. Absencja wielu czołowych polityków PiS-u, premier oraz prezydenta na obchodach rocznicowych w tym nie pomaga. W sprawie Wołynia musimy być konsekwentni i zjednoczeni.

Dla Sulimira i Franciszka pomnik był hołdem dla ich bliskich i ośmiuset innych ofiar zbrodni w Hucie Pieniackiej. Dla Ukraińców jest niewygodnym przypomnieniem pacyfikacji do której się nie przyznają lub przyznają niechętnie. Dla stosunków polsko-ukraińskich może stać się problemem. Początkiem wojny na pomniki.

Suwerennościowa polityka zagraniczna będzie się spotykać z zagraniczną krytyką - tym bardziej wściekłą, im bardziej będzie szła w poprzek interesów danego kraju. Nie warto się tym przejmować, bo dzisiaj znacznie ważniejsze jest, aby przypilnować interesów realnych, a nie dobrych opinii w zagranicznej prasie - pisze Łukasz Warzecha dla Wirtualnej Polski. Felietonista podsumowuje 2015 rok i przewiduje, jaki będzie rok 2016. Wkrótce w Opiniach WP kolejne podsumowania minionych 12 miesięcy.

- Do nogi wszystkich Polaków wybijemy! - wspomina okrzyki ukraińskich nacjonalistów jedna z niedoszłych ofiar ze wsi Sławentyn w województwie tarnopolskim. Jednak pośród bezlitosnych ukraińskich siepaczy można było znaleźć także nielicznych bohaterów. Mieszkańcy wsi Hnilcze ocalili swoich polskich sąsiadów. Prawdopodobnie wcześniej ustalili na zebraniu, że nie będą mordowali Polaków. Wielu z nich zapłaciło za to wysoką cenę, bo wówczas za niewykonanie rozkazu UPA groziła śmierć.

Nigdy nie pomyślałem o tym, że kraj, który udziela gwarancji, może je łamać. Dzisiaj, w XXI wieku. Mieliśmy do czynienia z czymś podobnym, kiedy wszystkie gwarancje, pakty były łamane przez Hitlera. Wszystkie porozumienia były łamane również przez Stalina. Ale przez myśl mi nie przyszło, że to może się powtórzyć - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską Jerzy Hoffman. Reżyser w 2007 roku z rozmachem zrealizował na Ukrainie film dokumentalny "Ukraina. Narodziny narodu". Nie spodziewał się jednak takiego rozwoju wydarzeń, jaki ma miejsce teraz.

Winę za Wielki Głód ponosi cały system komunistyczny z jego nierealnymi założeniami, pogardą dla ludzi, terrorem, propagandą i cenzurą - mówi Stephen Wheatcroft, australijski naukowiec zajmujący się historią gospodarczą Związku Sowieckiego. Wskazuje, że w czasie Wielkiego Głodu zmarło 5,5 do 6,5 mln ludzi. W opinii Wheatcrofta nie było to jednak ludobójstwo, ponieważ kryteria, według których odcinano dostęp do żywności dla poszczególnych regionów, nie były etniczne, ale klasowe.

Ofiarami Wielkiego Głodu na Ukrainie padło 60 tys. Polaków. Rząd II RP odmówił im wpuszczenia do kraju - odrzucono 98 proc. wniosków, w praktyce legalnie do Polski przyjechały zaledwie 3 osoby. Pozostali byli skazani na śmierć głodową. Dochodziło nawet do aktów kanibalizmu.

W roku obecnym obchodzimy 70. rocznicę ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich z UPA i SS Galizien. Zbrodnia ta, po wcześniejszym wymordowaniu Wołynia, objęła także Małopolskę Wschodnią, czyli dawną Galicję Wschodnią, oraz Lubelszczyznę. Jedną z pierwszych wiosek wymordowanych w 1944 r. był Korościatyn - pisze ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski w artykule dla Wirtualnej Polski.

Umiera Bohdan Chmielnicki, hetman kozacki, przywódca powstania narodowego na Ukrainie przeciwko Rzeczypospolitej w latach 1648-1654, bohater narodowy Ukrainy.

71 lat temu ukraińscy nacjonaliści dokonali mordów na polskiej ludności. Działania te zostały zaplanowane i przeprowadzone przez Ukraińską Powstańczą Armię - UPA. Kulminacja zbrodni nastąpiła 11 lipca 1943 roku, kiedy oddziały UPA jednocześnie zaatakowały około 100 polskich miejscowości w trzech powiatach: kowelskim, horochowskim i włodzimierskim. Dzień zapisał się w historii jako "krwawa niedziela". Wielu mordów dokonano w czasie mszy św., gdy Polacy gromadzili się w kościołach - ułatwiało to zabicie jednocześnie większej liczby ludzi.

Józef Stalin celowo spowodował klęskę głodu, aby zdobyć środki niezbędne do zbudowania silnej armii, która miała wprowadzić sowiecki porządek na całym świecie. Według różnych szacunków, Wielki Głód na Ukrainie doprowadził do śmierci od 3,89 do 10 mln ludzi. - Najbardziej przerażający był kanibalizm i to wcale nie dlatego, że ludzie jedli ludzi, ale dlatego, że był on tak powszechny, że niemal wszyscy do niego przywykli. Oburzenie wywoływało często dopiero to, że rodzice mordowali swoje dzieci. Ponad 2,5 tys. osób zostało skazanych w 1933 roku za akty kanibalizmu - pisze w artykule dla WP.PL dr Tymoteusz Pawłowski.

Stosunki polsko-rosyjskie na ten moment nie mogą być normalne. Podejrzewam, że szkody będą wielostronne - tak o sprawie Krymu mówi w wywiadzie dla Wirtualnej Polski były ambasador RP w Rosji i na Ukrainie Jerzy Bahr. Dyplomata ma jednak nadzieję, że obu stronom nie zabraknie rozsądku w dalszych działaniach. - Zachowajmy to, co dobre: liczę na to, że z mieszkańców okręgu królewieckiego nie zrobi się zakładników tej całej sytuacji i że tzw. mały ruch przygraniczny będzie kontynuowany. Trudno sobie jednak wyobrazić, że w chwili, kiedy natura tamtego systemu tak dramatycznie się odsłoniła, będziemy wszyscy śpiewać: "Polacy, nic się nie stało". Bo się stało - dodaje.

Gdy w listopadzie 1918 roku I wojna światowa dobiegała końca, państwo ukraińskie dysponowało armią liczącą 300 tys. żołnierzy, miało też jeden rząd. Sytuacja Polski była wówczas bez porównania gorsza: Wojsko Polskie utworzone pod auspicjami Niemców nie miało nawet 10 tys. ludzi, a polska Rada Regencyjna kontrolowała jedynie niektóre ziemie zamieszkałe przez Polaków - pisze w artykule dla WP.PL dr Tymoteusz Pawłowski. Ukraińcy otrzymali wsparcie od Polski. Armie polska i ukraińska wspólnie zdobyły Kijów. Miasto udało się utrzymać jednak tylko przez miesiąc. Po zawarciu pokoju z Bolszewikami w październiku 1920 r., Polska przekazała armii Symona Petlury broń i 20 mln marek. Walcząca samotnie Ukraina niepodległości jednak nie uzyskała.

Polska i Rosja zawarły rozejm w Andruszowie. Na mocy traktatu Polska zrzekła się Smoleńska, ziemi czernichowskiej i siewierskiej, części województwa witebskiego oraz lewobrzeżnej Ukrainy i Kijowa, a także ostatecznie zrezygnowała z aktywnej polityki na wschodzie Europy.