Ryszard Petru

Sensacyjny sondaż dla ”Super Expressu”, w którym start całej opozycji w jednym bloku do parlamentu gwarantuje 50 proc. poparcia, ma jedną, istotną wadę. W mniejszych partiach wiedzą, że na tym scenariusz zyskuje głównie PO. W Nowoczesnej stawiają na inną formułę.

Sejm VIII kadencji widział już wiele absurdów. Od "puczystów" śpiewających z mównicy i krojących pasztet na Wigilię, po marszałkowskie cofanie przepustek dziennikarzom. Wwożenia protestujących w bagażniku auta jeszcze nie było. Tylko nie wiem, czy śmiać się, czy płakać, a może jednak powiedzieć na poważnie: panie i panowie, to nie jest normalne.

Zdecydowana większość Polaków zamierza wykorzystać nowe świadczenie, które zostało podpisane na początku miesiąca przez premiera Mateusza Morawieckiego. W sondażu dla panelu Ariadna dla Wirtualnej Polski aż 78 proc. osób zamierza złożyć wniosek o przyznanie 300 zł na wyprawkę szkolną. Z kolei 37 proc. dorosłych Polaków uważa, że Ryszard Petru powinien wycofać się z aktywności politycznej.

Polityka jest męską grą. Trzeba być twardym, trzeba być wilkiem, szakalem, bezwzględnie wykorzystywać swoje atuty i każdą oznakę słabości przeciwnika. Tu nie ma miejsca na sentymenty, na wyrozumiałość dla konkurentów, nie dajemy sobie forów, nie mażemy się, zachowujemy się jak "prawdziwi" mężczyźni, a z solidarności i pracy na rzecz dobra wspólnego robimy sobie żarty po kątach. Dobrze o tym wie Ryszard Petru - piszą w felietonie Anka Adamczyk i Joanna Grzymała-Moszczyńska z Partii Razem.

Ryszard Petru przegrał wybory na szefa Nowoczesnej. To oznacza koniec jego kariery politycznej, na pewno koniec kariery w partii, którą założył. Katarzyna Lubnauer zepchnie go w cień, tak jak Angela Merkel zrobiła z Helmutem Kohlem, czy - by nie szukać daleko - Donald Tusk zrobił z Andrzejem Olechowskim i Maciejem Płażyńskim.

Im bliżej wyborów na przewodniczącego Nowoczesnej, tym więcej szczegółów z partyjnej kuchni wycieka do opinii publicznej. Bez względu na didaskalia, jedno nie ulega wątpliwości. Widmo przegranej zajrzało na tyle głęboko w oczy Ryszarda Petru, że ten bez informowania struktur własnej (jeszcze) partii, postanowił oddać bez walki wyścig o fotel prezydenta Warszawy PO. W zamian Grzegorz Schetyna obiecał promować narrację o ”zjednoczonej opozycji”. Tylko jak zjednoczyć opozycję, skoro doprowadza się do podziałów we własnych strukturach? W chwilę przed głosowaniem Joanna Schmidt nazywa Katarzynę Lubnauer kłamczynią, tylko po to, aby później z udawaną skruchą przepraszać. Mało to poważne.

Gdyby Ryszard Petru urodził się 150 lat temu, bez wątpienia walczyłby z zakazem pracy dzieci, zmniejszeniem czasu pracy z 16 do 8 godzin na dobę czy wprowadzeniem przepisów BHP. W końcu, skoro ktoś z pracy dzieci korzystał, to było na nią zapotrzebowanie, a cywilizowanie warunków pracy zawsze oznacza straty dla przedsiębiorców. Czytając wynurzenia Petru i Lubnauer, łatwo wyobrazić ich sobie w cylindrach i surdutach, z dumą obnoszących na piersiach plakietki “korzystam z pracy dzieci” czy “NIE dla ośmiogodzinnego dnia pracy!”.

Nie było to zbyt grzeczne, ale okazało się opłacalne. Grzegorz Schetyna naraził się na krytykę za brak udziału w konsultacjach nad zmianą konstytucji, które naprędce zwołał prezydent Andrzej Duda. Ale okazuje się, że Platforma Obywatelska mogła na tym zyskać.

O tym, że środowe posiedzenie komisji ws. Sądu Najwyższego przebiegać będzie w niezwykle gorącej atmosferze, wiadomo było od dawna. Nikt nie mógł jednak przypuszczać, że dojdzie tam do szarpanin i fizycznej przemocy. Od kogo zaczęła się walka o mikrofon przewodniczącego Stanisława Piotrowicza?

Chociaż robią wokół siebie mnóstwo hałasu, środowiska opozycyjne wciąż nie potrafią wstać z kolan. Powód? Brak prawdziwego przywódcy, oraz to, że ci obecni nieustannie walczą między sobą. Przykłady? Nawet w ostatnich dniach pojawiły się ich dziesiątki.

Nowoczesna po kilku miesiącach marazmu, roszad personalnych i sondażowych spadków, wreszcie postanowiła zagryźć zęby i pójść "całą na przód”. Takie też było hasło niedzielnej konwencji programowej, która w zamyśle Ryszarda Petru musiała wyglądać jak wyrafinowana partia pokera. Zamiast ścigać się z Platformą o ten sam elektorat, postanowiono powalczyć o lewicowo-liberalne 5, 10 proc. wyborców. Od razu jednak zepsuję zabawę - ten plan skazany jest na porażkę. Ruch Palikota ”light” drugi raz nie przejdzie.

Panie Grzegorzu Drogi, Panie Władysławie Szanowny, Miły Panie Ryszardzie - odwagi! Alleluja i ruszcie się nareszcie do przodu! Teraz już tylko do przodu. Polityka stała się dziś szklaną górą. Musicie się na nią wdrapać albo zginąć. I jak to na szklanej górze - kto patrzy wstecz, ten się zamienia w bezsilny słup soli. Przestańcie się oglądać za siebie. Przestańcie kombinować, jak łysa kobyła pod górę. Spójrzcie na swoich prawicowych kolegów, którzy odnoszą sukcesy na Zachodzie. Oni się nie certolą. Nie patrzą za siebie. Walą naprzód. Dlatego wygrywają i swoich populistów pędzą w kozi róg.