rosja(strona 4/6)

Obce wywiady podsłuchują polityków na potęgę. Jest więc prawdopodobne, że znają treść rozmowy Jarosława Kaczyńskiego z bratem przed lądowaniem. Czy wywiad rosyjski zna treść tej rozmowy? Czy Jarosław Kaczyński powiedział bratu coś czego wolałby, żeby opinia publiczna nie usłyszała? Jeśli ktokolwiek to wie, to właśnie Antoni Macierewicz.

Dlaczego ani Szydło, ani Kaczyński, ani prezydent Duda nie zażądali w dalszym ciągu od Macierewicza wyjaśnienia wszystkich, tak licznych, faktów świadczących o związkach ministra z Moskwą?

W rosyjskim ministerstwie obrony trwają prace koncepcyjne nad możliwością zbudowania superlotniskowca "Sztorm", porównywalnego wielkością z amerykańskimi lotniskowcami typu Nimitz i Gerald R.Ford, ale o większych możliwościach bojowych.

W poniedziałek światło dzienne ujrzała kolejna część rozmowy byłego szefa MSZ Radosława Sikorskiego z byłym prezesem PKN Orlen Jackiem Krawcem. Tym razem w restauracji „Sowa i Przyjaciele”, zamiast plotek na temat partyjnych kolegów i debaty o zegarku Sławomira Nowaka, poruszano zagadnienia wagi państwowej. Sikorski doradzał sprzedaż polskiej rafinerii na Litwie rosyjskiemu politykowi związanemu z Władimirem Putinem. W taki sposób zamierzano się wycofać z nietrafionej inwestycji z Możejkach. Plany nigdy nie doczekały się realizacji. Na szczęście.

Wszystkie poniżej opisane okoliczności pozwalają mi postawić publicznie tezę: jest wysoce prawdopodobne, że afera podsłuchowa była pierwszą operacją rosyjską na terenie państw zachodnich, gdzie zastosowano połączenie metod szpiegowskich, gospodarczych oraz politycznych celem popchnięcia wydarzeń politycznych w zamierzonym przez Kreml kierunku. I fakt, że tym kierunkiem są rządy partii rzekomo antyrosyjskiej nie ma żadnego znaczenia - pisze Roman Giertych.

Coraz więcej wskazuje na to, że III Wojna Światowa już trwa. Chociaż nie przypomina wojen, jakie znaliśmy. I chyba znów zaczęła się w Polsce. Po latach starannych przygotowań, Putin rozpoczął III Wojnę Światową, polegającą na uruchamianiu i stymulowaniu procesów, dzięki którym Zachód rozwali się od środka. Zachód jest w dużym stopniu wobec gry Putina bezradny i nie może uwierzyć, że ma ona miejsce.

Kilka dni po mocnym uścisku dłoni Donalda Trumpa, Emmanuel Macron witał się z Władimirem Putinem, kolejnym "trudnym" przywódcą, który chciałby zdominować, albo przynajmniej wpływać na młodego prezydenta Francji. Macron wyrasta na pewnego siebie przywódcę, który gotów jest przypomnieć Putinowi, czego Piotr Wielki uczył się we Francji.

Gdyby były organizowane mistrzostwa świata w trollingu, Rosja nie miałaby sobie równych. I nie chodzi tylko o internetowych trolli hodowanych przez Kremla w fabryce w Sankt Petersburgu. Być może jeszcze zdolniejsi są rosyjscy dyplomaci, którzy z kpin, przytyków i frustrowania partnerów uczynili swój główny instrument polityki.

- Przyroda zniknęła. Jest w tej chwili czymś tak egzotycznym, że być może pan to czyta jak, kurwa, nie wiem, opisy egzotycznych plemion, które wyginęły. Że drzewo rośnie, zwierzę jakieś, ptak. W literaturze to samo, nic, tylko cierpienia młodych autorów, w społeczeństwie albo w korporacji. Jechałem dzisiaj tramwajem i tam też jakiś antropocentryczny armagedon, nikt nie patrzy za okno! Wszyscy na komórki, smartfony, tablety – mówi pisarz Andrzej Stasiuk. W II części rozmowy autor "Osiołkiem" opowiada o swoich podróżach na wschód, wojnie z Rosją, psiarni w Kazachstanie, sensie literatury czy o tym, że za rok, dwa nikt nie będzie pamiętał o istnieniu Kaczyńskiego.

Rosja Putina coraz bardziej przypomina sklerotyczny i pogrążony w stagnacji Związek Sowiecki ery Breżniewa. Ale jest przynajmniej jeden obszar, w którym reżim Putina wciąż jest innowacyjny. Chodzi o korupcję. W rzeczy samej, w osiemnastym roku rządów Putina zaczęła powstawać nowa forma kapitalizmu kolesi.

Jeszcze w kwietniu, odwiedzając Ankarę, polski minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowski wspominał o tym, że Polska liczy na to, że Turcja szybko stanie się członkiem Unii Europejskiej. Podobnie twierdził, że skutecznym sposobem walki z rosyjskim imperializmem ma być sojusz i współpraca z Turcją. Dziś te słowa brzmią co najmniej naiwnie. Wygląda na to, że polska dyplomacja nie miała wiedzy, w jaką stronę zmierza władza Erdoğana - pisze Paweł Lisicki dla WP Opinii.

Podczas igrzysk w Pekinie w 2008 roku, Rosja zwróciła na siebie uwagę świata poprzez swoją krótką wojnę z Gruzją. Po Soczi, Putin, rozsierdzony obaleniem prorosyjskiego prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza, celował w geostrategiczne złoto anektując Krym i instalując marionetkowe siły separatystów we wschodniej Ukrainie. Co stanie się po Rio? - pisze Nina Chruszczowa. Artykuł w języku polskim ukazuje się wyłącznie w WP Opiniach w ramach współpracy z Project Syndicate.

- Teza o ''trzech bratnich narodach'' – rosyjskim, białoruskim, ukraińskim – i o rosyjskim ''starszym bracie'' jest tezą polityczną, a nie naukową. Moskwa zawsze była dla nich – jak i dla Polaków – zagrożeniem - mówi w rozmowie z magazynem Historia Do Rzeczy białoruski historyk Anatol Taras.

Wygląda na to, że w najbliższych latach czai się wiele niebezpieczeństw. Putin dostrzega słabość Zachodu, ale również Rosji. Jeśli Ameryka opuści Europę po zwycięstwie Trumpa, Rosja zaanektuje kolejne terytorium, okaże się, że NATO wybito kły, a zachodnie państwa uznają, że kolektywna obrona nie działa i lepiej dogadać się z Rosją, to jesteśmy w niebezpieczeństwie - mówi Edward Lucas, redaktor tygodnika "Economist", w wywiadzie udzielonym Krytyce Politycznej.

• 22 czerwca 1941 roku rozpoczęła się operacja ''Barbarossa''
• Podczas realizacji tego planu III Rzesza zaatakowała Związek Sowiecki
• W przeciągu kilku tygodni Niemcy rozbili Armię Czerwoną
• Ten atak doprowadził komunistyczną Rosję na skraj upadku
• Na wojnie obronne ZSRS wyrósł mit ''Wielkiej Wojny Ojczyźnianej''
• ''Wielka Wojna Ojczyźniana'' jest mitem jednoczącym władze na Kremlu ze zwykłymi Rosjanami

Putin liczy na to, że rosyjska gospodarka nie zbankrutuje, zanim dojdzie do rozpadu Ukrainy. Uważa również, że UE cierpi na te same bolączki, które trapiły były Związek Radziecki, postrzegając ją jako utopijny, wielonarodowy projekt, który zapadnie się pod ciężarem swoich wewnętrznych sprzeczności. Tu też Kreml robi co może, by pomóc temu procesowi, poprzez wspieranie skrajnie prawicowych partii w całej Unii - pisze Mark Leonard, dyrektor Europejskiej Rady Polityki Zagranicznej. Artykuł w języku polskim ukazuje się wyłącznie w Opiniach WP, w ramach współpracy z Project Syndicate.