pis(strona 27/37)

Prezydent nie podjął w tej chwili żadnej wiążącej decyzji, dotyczącej kolejnych wet projektów ustaw o Sądzie Najwyższym i o Krajowej Radzie Sądownictwa. Obecne poprawki Prawa i Sprawiedliwości niczego nie przesądzają. Andrzej Duda najpierw musi się zapoznać ze wszystkimi zmianami. Mówienie, że weta są pewne, to nadużycie - przekonuje w rozmowie z WP bliski współpracownik prezydenta. Tym samym rozwiewa spekulacje portalu Fakt24.pl, który w środę po południu poinformował, że jeżeli poprawki nie zostaną zmienione, “będą weta prezydenta!”.

To niesamowite jaką drogę przeszedł w ostatnich latach o. Rydzyk. Od oskarżeń o antysemityzm w 2007, po oskarżenia o… nadmierny filosemityzm w 2017. Od krytyka prezydenta Kaczyńskiego, który miał ulegać żydowskiemu lobby, po jednego z największych orędowników dialogu polsko-izraelskiego. Spędzającego wieczory na kolacjach z ambasador i wiceprzewodniczącym Knesetu, honorującego Sprawiedliwych. Nic dziwnego, że wielu jego transformacja zaczyna uwierać. Prof. Hartmana tak bardzo, że w polemicznym szale o zdradę zaczął oskarżać wszystkich innych Żydów. To dopiero antysemityzm.

"Władza zapłaciła w tych wyborach cenę za swoją arogancję" - ogłosił Andrzej Duda po wygranych wyborach. Właśnie dowiódł, że po ponad dwóch latach nie pamięta tych słów. I że sam nie okazał się odporny na władzę - podobnie jak poprzednicy stał się zarozumiały, a osoby o innych poglądach lekceważy, zamiast z nimi rozmawiać.

Andrzej Duda przez godzinę mówił o tym, jak niewiele może. Opowiadał o tym, jak jest lekceważony i ignorowany. Za niepowodzenia obwiniał Antoniego Macierewicza, Zbigniewa Ziobrę, a nawet Beatę Szydło. Mocno kontrastuje to z zapowiedziami, które składał ponad dwa lata temu, obejmując urząd. Zaskakujące jest, że Duda uznał za konieczne tak bardzo nagłośnić swoją słabość.

W niedzielę 19 listopada, bez żadnych zapowiedzi, Donald Tusk sięgnął po swojego oficjalnego Twittera i rozpoczął kampanię prezydencką. Zabił na alarm, stwierdził, że Polska stacza się w polityczny niebyt, a wszystko wygląda jak granie pod dyktando Kremla. I ton i styl wpisu zdecydowanie odbiegał jednak od dotychczasowej komunikacji szefa Rady Europejskiej. Czy tak doświadczony gracz pozwoliłby sobie na podobny falstart? To zastanawiające.

Żona senatora PiS Waldemara Bonkowskiego opowiedziała, jak mąż miał stosować wobec niej przemoc fizyczną i psychiczną, jak próbował przedstawić ją otoczeniu jako osobę niezrównoważoną i jak groził bronią jej rodzinie. W poniedziałek szef PiS w regionie Janusz Śniadek zapewniał nas, że zajmie się sprawą. W ciągu pięciu dni udało mu się jedynie przeczytać artykuł, nie spotkał się jeszcze nawet z senatorem. Trudno nie odnieść wrażenia, że partia czeka aż sprawa przycichnie.

Tuż po ogłoszeniu kandydatury Rafała Trzaskowskiego Patryk Jaki i jego zwolennicy zalali internet dziesiątkami grafik i komentarzy. Stanisław Karczewski milczał przez cały dzień. To oznacza, że albo poddał walkę o nominację, albo PiS powinno poddać jego. Jeśli więc Rafał Trzaskowski będzie musiał mierzyć się z politykiem z Opola, czeka nas brutalna kampania. I wydaje się, że do stawania w szranki z tak bezwzględnym przeciwnikiem, jakim jest Patryk Jaki, najlepiej z obozu PO nadaje się właśnie Trzaskowski.

Bardzo nie lubię sytuacji, w których politycy - zamiast mówić wprost, o co im chodzi - sięgają do kieszeni podatnika ”w trosce o jego dobro”. Albo, co znacznie łatwiej uzasadnić, wymagają od lepiej sytuowanej mniejszości, aby ta wyzbyła się egoizmu i dołożyła do solidaryzmu społecznego.

Dziennikarze zwykli mawiać, że plotki o rekonstrukcji rządu zaczynają się pierwszy dzień po jego zaprzysiężeniu. To zupełnie normalne. Po pewnym czasie w grupie osób narażonych na tak duże obciążenia, ktoś zacznie odstawać. Inny pęknie, zdarzy się, że pobłądzi prowadzony własną ambicją. Od tego jest lider, czyli premier, aby podobne kryzysy przewidywać. A gdy zajdzie potrzeba, dokonywać trudnych wyborów. Problem zaczyna się wtedy, gdy sam lider nie może być pewny własnego stanowiska. A plotki o rekonstrukcji zaczynają się przeciągać, paraliżując normalną pracę rady ministrów.

Zwykły, szary człowiek, w zwykły szary, niewyróżniający się żadnymi politycznymi walkami dzień postanowił dokonać samospalenia w proteście przeciwko łamaniu Konstytucji przez PiS. Czy można ten czyn pochwalić? Nie. Ale czy można go przemilczeć? Też absolutnie nie.

TVN jako telewizja prorządowa? Materiały o Platformie Obywatelskiej ostre jak paski TVP Info? Przestawienie politycznej wajchy oraz dziennikarze, którzy schlebiają politykom PiS? Brzmi jak Polska po drugiej stronie lustra, w której za pomocą czarnej magii odwrócono sensy i znaczenia. Albo po prostu jak zwykły dzień Tomasza Lisa, który akurat wieczorem oglądał telewizję i strasznie się zmartwił, bo w jednym materiale skrytykowano Hannę Gronkiewicz-Waltz.

Dzisiaj mijają dwa lata od wyborów. Pozornie wydaje się, że PiS znajduje się na wznoszącej fali popularności i zmierza pewnie do drugiej kadencji swoich rządów. Pozory mylą. W rzeczywistości rewolucja, która proponował Jarosław Kaczyński została już przegrana. Dlaczego? Bo nie została zrealizowana.

Trudno zliczyć, który to już raz na rekonstrukcyjnej giełdzie nazwisk pojawia się ten jeden, najbardziej spektakularny transfer. Za premier Beatę Szydło przychodzi nie Mateusz Morawiecki, ale prezes Jarosław Kaczyński we własnej osobie. I chwyta w swoje ręce - już oficjalnie - stery rządów. Jak przekonuje nasz dobrze poinformowany rozmówca, za obecnej kadencji nie było równie blisko realizacji podobnego scenariusza. Nic nie jest jednak przesądzone, a ostateczna decyzja o skali rekonstrukcji jeszcze nie zapadła.