komisja europejska(strona 2/2)

Środa 20 grudnia to bardzo zły dzień dla Polski. Nie dla rządu, nie dla PiS-u, nie dla Jarosława Kaczyńskiego. Dla Polski. I jeżeli ktoś się z uruchomiania artykułu 7 Traktatu UE cieszy, jest ślepy. Politycznie, a pośrednio być może finansowo, zapłacimy wszyscy. Dlaczego? Bo bez względu na to jak radykalny kurs w reformie wymiaru sprawiedliwości obrała Zjednoczona Prawica, żądania KE są z kategorii tych niemożliwych do spełnienia. A to oznacza eskalację konfliktu. Pytanie, dokąd nas on zaprowadzi?

Komisja Europejska uruchamia "opcję atomową" przeciwko Polsce. To słynny art. 7. Na razie nie ma mowy o sankcjach. Konsekwencje będą jednak poważne. Warszawie będzie coraz trudniej cokolwiek załatwić w Brukseli. Są już tego przykłady.

Prawdopodobieństwo formalnego postawienia Polski w stan oskarżenia z powodu gwałcenia tzw. "europejskich wartości" lekko wzrosło po strasburskiej debacie europosłów. Ale prawdę powiedziawszy - nadal nie jest zbyt wielkie.

Na niedawno zakończonym szczycie UE podjęto działania mające załagodzić spory, zwłaszcza między państwami wschodniej i zachodniej części UE. Europejscy przywódcy dostrzegli, że nasilające się spory mogą doprowadzić do trwałego rozpadu wspólnoty. Wszystko jednak wskazuje na to, że poprawa klimatu między tymi państwami może być nietrwała, a podstawowe różnice w zakresie poszczególnych polityk unijnych mogą się utrzymać.

Gdy w maju tego roku Donald Trump gościł w Brukseli, Donald Tusk pozwolił sobie przed kamerami na niewinny żart. ”Panie prezydencie, czy wie pan, że mamy w tym momencie dwóch prezydentów w Unii Europejskiej?” - zapytał. ”Wiem” - odparł Trump, na co stojący obok Jean Claude Juncker błyskawicznie odpowiedział: ”O jednego za dużo!”, wskazując Tuska palcem. Już wiemy, co miał na myśli.

Po tym, jak prezydent Andrzej Duda zawetował ustawy o Sądzie Najwyższym i Krajowej Radzie Sądownictwa, Bruksela cofnęła palec znad przycisku uruchamiającego "opcję nuklearną". Postanowiła dać sobie czas, a w międzyczasie zamiast zrzucenia bomby pozwoliła sobie na lekki prztyczek. To obnaża tylko bezsilność. Polski rząd to wie, dlatego się nie wycofa.

Według Sławomira Sierakowskiego, nieprzyjęcie uchodźców będzie dla rządzących "kompletną kompromitacją". Innego zdania jest Kamila Baranowska, która oceniła, że "Komisja Europejska robi wszystko, aby PiS wygrał kolejne wybory".

Chociaż Grzegorz Schetyna stwierdził niedawno, że problemu z rozlokowaniem w Polsce uchodźców z Bliskiego Wschodu i Afryki nie ma, rzeczywistość postanowiła z niego zakpić. We wtorek Komisja Europejska stwierdziła bowiem, że jeśli Polska nie dostosuje się do przyjęcia określonych kwot, grożą nam srogie kary. W tym duchu inni politycy Platformy zaapelowali o solidarność i gest miłosierdzia wobec migrantów. Tylko dlaczego ich nikt nie pyta o zdanie?

Komisja Europejska rozwiała nam resztki nadziei, że Unia Europejska wyjdzie z Brexitu silniejsza i mądrzejsza. Wolna od rynkowego smędzenia Brytyjczyków, powraca do swoich radosnych modeli socjalistycznej sprawiedliwości. Przymyka oko na deficyt finansowy i walące się banki, chce za to zrównywać płace minimalne i ceny leków w całej Europie. Greków uczy jak produkować wino, a Polaków jak mianować sędziów. Jeżeli to prawda, że największe mocarstwa ginęły, żeby ratować twarz swoich ostatnich władców, to Jean-Claude Juncker ma właśnie szansę dołączyć do historycznej listy utracjuszy - pisze Tomasz Wróblewski dla WP.

Najlepsze, co można powiedzieć na temat Brexitu, to że najpewniej skończy on erę europejskiego samozadowolenia. Czy to się faktycznie stanie, przekonamy się dopiero wtedy, kiedy Europa podejmie realne działania, żeby się ratować - pisze Anders Åslund. Artykuł w języku polskim ukazuje się wyłącznie w WP Opiniach, w ramach współpracy z Project Syndicate.

Rząd PiS uwielbia mówić o obronie polskiej suwerenności i o wstawaniu z kolan w polityce zagranicznej. Tylko dlaczego, u licha, nie umie (albo nie chce) robić tego w praktyce? - pyta Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski.

"To nie jest ultimatum" - twierdzi Konrad Szymański, nasz minister do spraw europejskich. Mówi tak w odpowiedzi na zapowiedź, że w poniedziałek 23 maja Komisja Europejska ogłosi swoje stanowisko w sprawie sparaliżowania przez PiS Trybunału Konstytucyjnego, jeżeli władza wykonawcza nie zrobi wcześniej istotnego kroku. Zgadzam się z ministrem. Unia Europejska nie może stawiać Polsce ultimatum. Ultimatum można stawiać obcym. A Unia Europejska to my. Nie można samemu sobie postawić ultimatum. Można natomiast wyznaczać sobie rozmaite terminy, czyli "dawać sobie czas". Można sobie na przykład powiedzieć, że jak do poniedziałku nie przejdzie mi ból zęba, to z tym bolącym zębem zapiszę się do dentysty. To właśnie zrobiła Komisja. Zapowiedziała, że jeżeli do poniedziałku polski ząb nie przestanie odczuwalnie boleć, to pójdzie z nami do dentysty - pisze Jacek Żakowski dla Wirtualnej Polski.

Expose Ministra Spraw Zagranicznych nabrało większego niż zwykle to bywa znaczenia z tego powodu, że Polska zdążyła w bardzo krótkim czasie spaść z pozycji prymusa Europy na pozycję problemu w Europie. Kontynuacja "orbanizacji" Polski oraz to, co rząd rozumie przez "asertywną politykę zagraniczną", odbierze nam wpływy zarówno na decyzje podejmowane w Unii Europejskiej, jak i możliwości wzmocnienia bezpieczeństwa Polski przez NATO i Stany Zjednoczone - pisze Sławomir Sierakowski dla Wirtualnej Polski.

Wyraźnie widać, że zmiany polityczne w Polsce są nie w smak dużym unijnym graczom, na czele z Niemcami. To, że Polska jest większa od Węgier, oznacza tylko to, że będzie się ją traktować surowiej i ostrzej, czego dowodem było wszczęcie przez Komisję Europejską procedury badania praworządności w Polsce. To, co można było tolerować w małym kraju nad Dunajem, silne rządy konserwatystów, w dużym państwie w środku Europy jest nie do przyjęcia, jest bowiem dla dominujących w Unii lewicowo-liberalnych elit znacznie bardziej groźne - pisze Paweł Lisicki dla Wirtualnej Polski.

Większy deficyt budżetowy, to większe "zjadanie" oszczędności przez sektor publiczny na konsumpcję i mniej środków na inwestycje. To podważa nasze możliwości doganiania Europy Zachodniej w średnim i dłuższym okresie. W odpowiedzi na oczekiwania wyborców i na presję polityczną po to, żeby wygrać wybory, pojawiło się kilka ważnych i kosztownych propozycji sprzecznych z długofalowym interesem kraju - mówi w rozmowie z Wirtualną Polską prof. Stanisław Gomułka, główny ekonomista BCC i członek korespondent PAN, autor książki "Transformacja i rozwój".

O ile polityka międzynarodowa PO wydawała się czasami być przesadnie sparaliżowana przez zasadę "mierz zamiar podług sił", to w polityce PiS zbyt wiele jest niebezpiecznego myślenia życzeniowego i brania własnych przekonań za rzeczywistość. Pierwszy bolesny test przyszedł wraz z decyzją KE ze środy oraz wczorajszą debatą w Parlamencie Europejskim. Możemy się niestety spodziewać, że po nim przyjdą kolejne - pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski.