kler

W czasach pomnikologii stosowanej funkcja pomników wykracza daleko poza utrwalanie pamięci. Jest narzędziem zawłaszczania i kreowania historii, a odbrązawianie monumentów zakrawa na zajęcie zuchwałe i jątrzycielskie. To zaczyna się jednak dziać i nie ominie nikogo. Nawet papieża Polaka.

"Lajtowy", sztampowy i zaprawiony papieskimi cytatami – tak w skrócie można określić list polskich biskupów katolickich ws. pedofilii w kościele. Nie ma w nim nawet słowa o odszkodowaniach dla ofiar.

Polsko-polska bitwa o politykę historyczną potrwa jeszcze co najmniej sto lat. Gdy w grę wchodzą emocje typu "kto był dobry, a kto zły", kłótnia łatwo nie wygasa. Dowód: Amerykanie wciąż awanturują się o wojnę secesyjną. Liberałowie, którzy usunęli z kilkunastu miast pomniki generałów Południa, "zdetonowali granat".

Ponad 3 mln podekscytowanych Polaków jadło popcorn i popijało colę. Wychodząc z "Kleru" w większości powtarzali: "Wstrząsające". To prawda, że wstrząsające. Wasza bierność jest wstrząsająca. Bo zło działo się wcześniej. Nieraz na waszych oczach.

Istnieje szereg przykładów, że żadna instytucja nie jest w stanie oczyścić się sama – na pewnym etapie potrzebna jest pomoc z zewnątrz. Tymczasem prymas Polski zapowiedział, że do końca listopada powstanie dokument o wykorzystywaniu seksualnym małoletnich przez duchownych. Dokument wewnętrzny.

Od piątku w kinach "Kler” Wojciecha Smarzowskiego. Od wielu dni czytamy recenzje, słuchamy słów zachwytu lub oburzenia. Pojawiła się też sprytna promocja filmu, na kształt związku sado-maso, gdzie dystrybutor odgrywa masochistę krzyczącego do sadysty z prawicy: "Cenzurują, wycinają, sekują! Proszę nie przestawaj, chcę więcej, mocniej!”

Religia chrześcijańska jest dla Polaków ważna, ale księża głoszący nauki Kościoła, nie są dla nas autorytetem. Wynika to z badania dla Wirtualnej Polski przeprowadzonego na panelu Ariadna. I jeszcze jedno – wchodzący do kin „Kler” rozbije bank.

Prawie nikt filmu jeszcze nie widział, ale wszyscy mają swoje zdanie. Jedni wzywają do bojkotu, drudzy obsypują nagrodami. W całym medialnym chaosie wokół ”Kleru”, ciekawsze od filmu jest być może to, jak nas obnażył. Zarówno nieumiejętność podejmowania trudnych tematów, jak i sprowadzanie ich do antykościelnej papki. Środka nie ma.

Słychać brawa i śmiech ludzi, cieszących się, że Kościół ma za swoje, słychać też krzyki oburzenia, że podnosi się rękę na to, co święte. Paradoksalnie ta atmosfera to dla Kościoła szansa na to, by poradzić sobie z problemami, z którymi radzić sobie nie chciał, albo nie umiał.

Podziwiam i jestem pełen uznania dla tych, którzy zdecydowali o wycięciu z relacji TVP Kultura słów, które wypowiedział Smarzowski po odebraniu nagrody za „Kler”. Szanuję tych, którzy w ostatniej chwili zrezygnowali z przyznania nagrody Klakiera dla najbardziej oklaskiwanego filmu podczas festiwalu w Gdyni.

Gdy na początku października 2017 pojawiły się pierwsze oskarżenia kobiet pod adresem molestujących mężczyzn, sygnowane hasłem #MeToo, zapewne nikt nie przypuszczał (łącznie z oskarżającymi i oskarżonymi) jak szeroką falą ta akcja się rozleje na cały świat i daleko przekroczy sfery show biznesu.