Andrzej Duda(strona 18/1)

Jeżeli prezydent Andrzej Duda nie zawetuje trzech ustaw sądowych, to tylko z jednego powodu. Z braku instynktu samozachowawczego. Bo kto jak kto, ale akurat on naprawdę ma się czego bać. I to nie ze względu na tłumy pod oknami pałacu albo dość oczywiste groźby Grzegorza Schetyny czy Ryszarda Petru. Prawdziwy strach Andrzeja Dudy nazywa się Zbigniew Ziobro.

Prezydent Andrzej Duda, po pierwszym wecie tej kadencji Parlamentu w sprawie Regionalnych Izb Obrachunkowych, postanowił podnieść stawkę i zapowiedział, że nie podpisze również ustawy o Sądzie Najwyższym. Nie zrobi tego, dopóki Sejm nie uchwali jego poprawki do KRS. Ton głosu i stanowczość każą sądzić, że to coś więcej niż tylko polityczny deal za kulisami. Prezydent zaczął poważnie walczyć o swoje prerogatywy. Nareszcie.

No i stało się coś, na co wielu przeciwników prezydenta Andrzeja Dudy czekało, jak na test niezależności. Pierwsze weto ustawy zgłoszonej przez Prawo i Sprawiedliwość, i to nie jakiejś pobocznej i mało istotnej zmiany, ale projektu, który docelowo miał zrewolucjonizować sposób pracy samorządów, uzależniając je jeszcze bardziej od władzy centralnej. Niektórzy komentatorzy wskazują, że może jednak chodzić o coś więcej.

Wołyń to ciągle niezabliźniona rana, która sprawia, że relacje polsko-ukraińskie chociaż deklaratywnie i politycznie poprawne, co jakiś czas rozbijają się o mur obojętności ze strony naszych wschodnich sąsiadów. Tym bardziej polski rząd musi dbać o prawdę historyczną i przypominać kto był wtedy katem, a kto ofiarą. Absencja wielu czołowych polityków PiS-u, premier oraz prezydenta na obchodach rocznicowych w tym nie pomaga. W sprawie Wołynia musimy być konsekwentni i zjednoczeni.

Pierwsze pytania na konferencji prasowej Trump-Duda było podsumowaniem naszych czasów w pigułce. Z jednej strony energetyka i Korea Północna, która szykuje arsenał nuklearny, z drugiej gif, w którym prezydent USA boksuje się człowiekiem z logotypem CNN zamiast twarzy. Problemy z fake newsami i mediami na krajowym podwórku podkreślił również Andrzej Duda. Antyestablishmentowy sygnał wysłany z Warszawy nie mógł być silniejszy.

Andrzej Duda oraz politycy PiS-u i Kukiz’15 jako pierwsi w Polsce zrozumieli, że są ludziom zupełnie zbędni. Żaden polityk nie rozwiąże kryzysu uchodźczego tak skutecznie, jak przeciętny Polak. Żaden polityk nie napisze konstytucji tak mądrej, jak przeciętny Polak. Doceniając zbiorową mądrość Przeciętnego Polaka, podpowiadam prezydentowi i obozowi rządzącemu zestaw 10 pytań, które trzeba dopisać w planowanym referendum. Dzięki nim raz na zawsze zlikwidujemy m.in. podatki, abonament RTV, wysokie zarobki adwokatów i absurdalne ceny benzyny.

Prezydent Andrzej Duda właśnie zdecydował, o czym będzie kampania przed następnymi wyborami parlamentarnymi. O uchodźcach, a konkretnie o straszeniu nimi. Prezydent poszedł na rękę PiS, które ostatnio znacznie zaostrza retorykę w tej sprawie.

Środowa uchwała Sądu Najwyższego to coś, czego spodziewała się większość prawników, niezależnie od ich politycznych i partyjnych sympatii. Oficjalne i niemal uroczyste potwierdzenie, że ułaskawiać można dopiero po upewnieniu się, czy ktoś w ogóle rzeczywiście popełnił przestępstwo, to w zasadzie formalność. Przeciwnicy tego rozstrzygnięcia (w tym Kancelaria Prezydenta) twierdzą, że sądy (nawet ten najwyższy) nie mogą kontrolować aktów prezydenta. Otóż mogą, jak najbardziej mogą, a pogląd przeciwny chciałoby się, cytując klasyków, nazwać „tylko opinią” - pisze w felietonie dla WP Opinie Tomasz Janik, adwokat i publicysta.

Minęła właśnie druga rocznica wyboru Andrzeja Dudy na stanowisko prezydenta RP. Od tego zaczęła się cała dobra zmiana, to była pierwsza kostka domina, która pociągnęła za sobą kolejne. Bez zwycięstwa Dudy PiS pewnie nie wygrałby – a przynajmniej nie na taką skalę – wyborów parlamentarnych, nawet jeśli, to jego politykę skutecznie blokowałyby weta Komorowskiego.

Pomysł prezydenta Andrzeja Dudy, aby w przyszłym roku, w stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości, przeprowadzić referendum konstytucyjne, przypomina postawę zarządcy nieruchomości, który najpierw umyślnie podpalił kamienicę, a następnie – w ramach rekompensaty – oferuje mieszkańcom odmalowanie ocalałej z pożogi piwnicy. Obecnym problemem z Konstytucją nie jest bowiem to, że nie reguluje ona pewnych spraw w sposób precyzyjny, ale to, że nie jest przestrzegana.

W którymś momencie trzeba będzie szukać odpowiedzi na pytanie o rolę prezydenta w ewentualnej przyszłej konstytucji. Mówią, że prezydentowi marzy się nawet wzmocnienie roli prezydenta, może nawet system prezydencki. Przykro mi to mówić, ale prezydent Duda nie dostarcza raczej argumentów, że rola prezydenta powinna wykraczać poza czysto reprezentacyjną - pisze Kataryna w felietonie dla WP Opinie.

Od 12 do 15 maja potrwa ważna wizyta premier Beaty Szydło w Chinach. W planie nie tylko spotkanie z przewodniczącym Xi Jinpingiem i premierem Li Keqiangiem, ale przede wszystkim udział w konferencji podsumowującej budowę Nowego Jedwabnego Szlaku. To kluczowy dla przyszłości polskiej gospodarki projekt, ale ma w rządzie również swoich sceptyków.

Jeszcze kilka miesięcy temu mogło się wydawać, że prezydent Andrzej Duda następną kadencję ma w kieszeni. Jego atuty – sprawność retoryczna, świeżość, młodość, dynamizm oraz rodzina, ze szczególnym uwzględnieniem żony – były niepodważalne. Trudno było sobie wyobrazić, kto mógłby być dla niego kontrkandydatem.

Co łączy odmowę przyznania polskiego obywatelstwa Irańczykowi i marsze młodych nacjonalistów ulicami Warszawy? Milczenie Andrzeja Dudy.

Misiewicz właściwie nic nie zrobił. Jego sprawa szkodzi partii, ale to nie Misiewicz stoi za Misiewiczem. On tylko sięgnął po to, co dostał. Kto by pogardził fuchą za 50 tysięcy, niech pierwszy rzuci kamieniem. Ale po "sprawie Misiewicza" na pewno nie mam za grosz zaufania do innych decyzji Macierewicza, bo być może są równie nieracjonalne i szkodliwe. A gdyby Kaczyński był tak silny, za jakiego uchodzi, sprawę załatwiłby już dawno po cichu - mówi Kataryna w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie). Słynna blogerka polityczna i publicystka ostro podsumowuje dotychczasowe efekty rządów PiS, nie kryje rozczarowania "dobrą zmianą" i nie zostawia suchej nitki na Kaczyńskim, Macierewiczu, Waszczykowskim czy medialnej prorządowej propagandzie.

Z dużej chmury cichy deszcz. Ale tym ważniejszy. Bo w wielkiej polityce nie jest ważne to, o czym wszyscy trąbią, lecz to, co mówi się szeptem lub niby mimochodem - pisze Jacek Żakowski dla Wirtualnej Polski.

Niewykluczone, że Andrzej Duda już przeklina dzień, w którym zdecydował się kandydować na urząd Prezydenta RP. A jeśli nie, to jestem niemal pewien, że zrobi to wcześniej czy później, gdy zrozumie tragizm swojego położenia. Ten tragizm częściowo wynika z jego osobowości i politycznych kompetencji, a częściowo z wyjątkowo radykalnego upartyjnienia polskiej polityki - pisze Jacek Żakowski dla Wirtualnej Polski.

Po roku urzędowania Andrzej Duda cieszy się zaufaniem niemal 60 procent Polaków, co daje mu pierwsze miejsce na podium wśród polskich polityków. Jest to wynik tym bardziej imponujący, że od razu, niemal od chwili objęcia władzy, prezydent znalazł się w oku politycznego cyklonu, czyli wojny o Trybunał Konstytucyjny. Tak naprawdę nie miał w niej swobody działania, musiał, chcąc nie chcąc, wspierać swój obóz polityczny. Dlatego zarzuty o to, że jest niesamodzielny, są niepoważne. Podobnie mało sensowne są oskarżenia o to, że Andrzej Duda nie jest prezydentem wszystkich Polaków. Niby jak jakikolwiek polityk, a tym jest niewątpliwie wybierany w powszechnych wyborach prezydent, miałby reprezentować interesy wszystkich? - pisze Paweł Lisicki dla WP.

Andrzej Duda, bezrefleksyjnie podpisując wszystko, co podsuwał mu zdominowany przez PiS Sejm, sprzeniewierzył się zdaniem wielu obywateli swojej misji obrońcy konstytucji. Język, jaki ostatnio przybrał to krok dalej. Z elementu stabilizującego system polityczny prezydent staje się źródłem chaosu i konfliktu. Zamiast łączyć Polaków, agresywnie ich dzieli, zamiast domykać legitymację całego systemu, podważa prawomocność tak ważnego jego elementu jak samorządy - pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski.