wielka brytania

Tego nikt się nie spodziewał. Sondaże spływające tuż przed wyborami pokazywały odrabianie strat przez Partię Pracy. A jednak Boris Johnson wygrał. A to oznacza, że era niepewności w brytyjskiej polityce i dla Polaków na Wyspach dopiero się zaczyna.

Brexitowa rewolucja ma się dobrze. Boris Johnson wziął wszystko. Partia Pracy została znokautowana, a jej lider jest tak oszołomiony, że nie wie nawet, którędy opuścić ring.

To biblijne powiedzenie pasuje jak ulał do losów premiera Borisa Johnsona, a zatem powinno się je przywołać po angielsku: “live by the sword, die by the sword”! Tym bardziej, że walcząc o urząd premiera "blond-czuprynowy" polityk zapewniał, że w sprawie brexitu będzie kierował się zasadą: "do or die" czyli zrobię to, albo polegnę. Oczywiście życzymy, by chodziło tylko o polityczne życie!

Jedyne rozwiązanie brexitowego klinczu, które Donald Tusk jako szef Rady Europejskiej może nazwać sukcesem, to anulowanie Brexitu. Każda inna opcja to porażka Wielkiej Brytanii, Unii Europejskiej i samego Tuska.

Była uczestniczka reality-shows, nawołująca do ”ostatecznego rozwiązania” kwestii muzułmańskiej, chętnie występująca w Russia Today. Czy nasze władze mają świadomość kim jest Katie Hopkins, zaproszona do Sejmu przez posła Dominika Tarczyńskiego, a przedstawiona w TVP Info jako ”brytyjska publicystka”?

Potwierdzenie gwarancji bezpieczeństw militarnego oraz energetycznego, wezwanie do ściślejszej współpracy z Polską, oraz wsparcie w zablokowaniu budowy gazociągu Nord Stream 2. To najważniejsze punktu listu otwartego, podpisanego przez 20 brytyjskich parlamentarzystów, który trafił na ręce Borisa Johnsona.

Brytyjski rząd miesiącami obiecywał ekspertyzy obrazujące skutki Brexitu. Okazuje się, że nigdy ich nie było. Dziś wyraźniej niż kiedykolwiek widać, że wyjście z UE było skokiem do basenu bez sprawdzania, czy jest w nim woda. A wszystko wskazuje na to, że jej tam nie ma.

Po serii ataków terrorystycznych w Wielkiej Brytanii, w zachodnich mediach jakby coś pękło. Rzeczy do tej pory ukrywane za parawanem poprawności politycznej, nagle zaczęły być poruszane w programach śniadaniowych, głównych wydaniach dzienników i w przestrzeni publicznej. Największym tabu z jakim żegna się dzisiaj Zachodnia Europa jest jednak milczenie wobec roli, jaką w powstrzymaniu ISIS muszą spełnić muzułmanie. Okładka środowego ”Daily Star” jest tego najlepszym przykładem.

Nim zakończyła się kampania wrześniowa, Francja wymieniła polską elitę rządzącą na taką, co, do której posiadano pewność, że wykona każde polecenia Paryża – pisze Andrzej Krajewski w artykule dla WP.

- Hitler nie mógł uwierzyć, iż Edward VIII abdykował. Nie potrafił pojąć, jak można było oddać tak wielką władzę z powodu kobiety. Dla Hitlera władza była wszystkim, więc ruch brytyjskiego króla wydał mu się czymś zupełnie absurdalnym. Tym bardziej że Führer wiązał wielkie nadzieje z jego osobą. Jest wielce prawdopodobnie, że gdyby Niemcom udało się zwyciężyć Wielką Brytanię, to Edward objąłby tron ofiarowany mu przez Hitlera – mówi w rozmowie z magazynem ''Historia Do Rzeczy'' Andrew Morton, autor książki ''17 goździków. Brytyjska rodzina królewska i naziści''.

Premier David Cameron może zostać zapamiętany jako ten, który zaprzepaścił dwie unie - z Europą i ze Szkocją. Pomimo że konserwatyści chcą, żeby Szkocja pozostała częścią Wielkiej Brytanii poza Europą, to szkoccy nacjonaliści wolą Szkocję w Europie poza Wielką Brytanią. Jeżeli dodamy do tego republikanów z Północnej Irlandii prowadzonych przez partię Sinn Fein, którzy żądają głosowania nad ponownym zjednoczeniem z resztą Irlandii, to pod znakiem zapytania stoi samo istnienie Zjednoczonego Królestwa - pisze Gordon Brown, były premier Wielkiej Brytanii. Artykuł w języku polskim ukazuje się wyłącznie w WP Opiniach, w ramach współpracy z Project Syndicate.

Rosja jest o tyle silniejsza, o ile Unia słabsza. Dziś jej znaczenie wzrosło skokowo, a nasze bezpieczeństwo skokowo zmalało. Nie dość, że mamy populistów u władzy, to populiści zagraniczni rozmontowują system bezpieczeństwa międzynarodowego wokół nas. W wyścigu między Rosją i UE na to, kto szybciej upadnie, Unia zdystansowała dziś Rosję i zbliża się do mety - pisze Sławomir Sierakowski dla WP.