rząd pis(strona 3/7)

Jeśli eksperyment ze zmniejszonymi okręgami wyborczymi się powiedzie, PiS zdecyduje się może w podobny sposób przeprowadzić wybory do Sejmu w 2019 roku. Przy odpowiednio ustawionych okręgach, można by uzyskać parlament składający się z trzech, a nawet z dwóch partii. A to wykluczyłoby możliwość jakiejkolwiek antypisowskiej koalicji i odebrało prawo do reprezentacji tym wszystkim, którzy się nie odnajdują w sporze Kaczyńskiego i Schetyny.

Prawdopodobieństwo formalnego postawienia Polski w stan oskarżenia z powodu gwałcenia tzw. "europejskich wartości" lekko wzrosło po strasburskiej debacie europosłów. Ale prawdę powiedziawszy - nadal nie jest zbyt wielkie.

Prof. dr Małgorzata Gersdorf, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego, przesłała prezydentowi Andrzejowi Dudzie swój projekt zmiany ustawy o Sądzie Najwyższym. Trzeba powiedzieć, że Sąd Najwyższy na tacy oferuje zwolennikom dobrej zmiany w wymiarze sprawiedliwości wszystko, czego pragnęli, a nawet więcej. Są bowiem w projekcie ławnicy społeczni, jest izba dyscyplinarna, jest bardzo poważny wpływ prezydenta na działanie SN.

Jakby co, to twardy elektorat PiS wyrzeknie się unijnych pieniędzy. Dobrowolnie złoży wolności obywatelskie. Przyciśnięty – wyjdzie w ogóle z Unii. Nie zamierza też – oczywista oczywistość – walczyć o niezależność sądownictwa, o wolną prasę oraz o swobodę do zgromadzeń. Uczyni tak, gdyż strach przed utratą tożsamości kulturowej jest silniejszy od innych zagrożeń.

Po dwóch latach od objęcia przez Antoniego Macierewicza resortu obrony narodowej realizacja większości kluczowych programów modernizacyjnych, rozumiana jako podpisanie kontraktów, nadal się nie rozpoczęła. Z drugiej strony, podpisano ustawę pozwalającą na zwiększenie budżetu wojska, a Strategiczny Przegląd Obronny wyznacza podstawy do wzmocnienia armii w dłuższej perspektywie, w stopniu daleko wykraczającym poza wcześniejsze plany.

O ile działania PiS-u na krajowym podwórku zdążyły nam spowszednieć, to akcja podjęta przez Parlament Europejski może nadać obecnej sytuacji nowej dynamiki. Europejska machina miele powoli, ale w końcu pomiędzy kamienie młyńskie wpadły twory polskiego parlamentu obecnej kadencji jaskrawo naruszające Konstytucję. A efekt ich oceny jest dość ponury.

Żenujące, szkodliwe i bardzo niebezpieczne były zaklinające rzeczywistość słowa Jarosława Kaczyńskiego o "prowokatorach" wypowiedziane w czasie poniedziałkowego wywiadu na antenie TVP. Ale też – powiedzmy sobie wprost – były one lapidarnym podsumowaniem podobnych, pojawiających się od dawna, publicznych głosów wielu przedstawicieli rządu i mediów "dobrej zmiany".

Muszę przyznać, że mam kłopot w rozumieniu, co myśli tak wielu moich rodaków, którzy wykrzykują w dniu Święta Narodowego obrzydliwe hasła przeciwko muzułmanom, uchodźcom i agresywnie głoszącym swoje przywiązanie do katolicyzmu i Boga, jak odbiera rzeczywistość i w co wierzy. Od kilku lat przekracza to moje zdolności pojmowania.

W katolickiej Polsce rozkwitło pogaństwo z nowymi wcieleniami bożków wojny, konfliktów i zacietrzewienia. Zamiast patriotyzmu mamy hejtrotyzm – w dobrym tonie jest być Polakiem zawziętym, endeckim, narodowo-katolickim, nienawidzącym innych. W tej dyscyplinie deklasujemy wszystkich, ale nie mamy się czym chwalić.

W normalnych warunkach informacja, że Tusk wystąpi obok Dudy w trakcie uroczystości 11 listopada nie byłaby żadnym newsem. Fakt, że urzędująca głowa państwa zaprasza byłego premiera i szefa kluczowej europejskiej instytucji na obchody jednego z najważniejszych dni w obywatelskim kalendarzu, nie powinien nikogo dziwić. Taka praktyka jest normą w demokracjach, które potrafią myśleć kategoriami dobra wspólnego, a nie tylko wojny plemion. Polska roku 2017 nie jest jednak taką demokracją.

Jacek Żakowski napisał, że obowiązkiem każdego, kto nie wyjechał z Warszawy, było przyjście pod Pałac Kultury i oddanie czci mężczyźnie, który dokonał tam aktu samospalenia. Sądzę, że jest inaczej. Powinno się w tym czasie zostać w domu, a zbiorowe przebudzenie, o które wnosił Żakowski, będzie jeszcze większą tragedią niźli apatia - co być może potwierdza także wtorkowe wydarzenie z Rzeszowa.

Mahatma Ghandi pytany kiedyś, co sądzi o zachodniej cywilizacji, miał odpowiedzieć, że byłby to wspaniały pomysł. To samo odpowiedziałbym, gdyby mnie ktoś zapytał, co sądzę o polityce międzynarodowej PiS. To, co obserwujemy w ciągu ostatnich dwóch lat, na miano poważnej polityki bowiem nie zasługuje. Nie mylmy szlachetnej dyplomatycznej sztuki uprawianej przez Talleyranda, Metternicha czy Kissingera z awanturami na poziomie przedszkolnej piaskownicy.

Rodzina Piotra S. wyraziła zgodę na podawanie jego pełnego nazwiska. Wiemy już, że nazywał się Piotr Szczęsny. Z portretów publikowanych w prasie i portalach wiemy, kim był, co lubił, gdzie się wychował. Znamy treść jego dwóch listów otwartych i wiemy (?), dlaczego zdecydował się na swój desperacki czyn. Wiemy też, że dla jednych Szczęsny jest bohaterem i męczennikiem, dla drugich – co najmniej kłopotem, a czasami wręcz pretekstem do żartów i mało eleganckich sugestii. Wiemy więc sporo, choć osobiście do grona wszechwiedzących i pozbawionych wątpliwości nie chcę się zapisywać.

PiS metodycznie zakłada nam powróz na szyję. My niby próbujemy go zerwać na różne sposoby. Równocześnie z góry wiemy, że się to nie uda. Skrycie czerpiemy jednak satysfakcję z tych typowych dla polskich romantyków zrywów. "Do wyborów nic się nie da zrobić" powtarzamy jak zdrowaśki w różańcu, rozgrzeszając się z bezczynności. Jednak nie dostrzegamy (lub raczej nie chcemy widzieć), że sami tworzymy ogniwa tego łańcucha, na którym chce nas prowadzać "Ludzki Pan".

Rekonstrukcja rządu. Od kilku tygodni hasło to zajmuje komentatorów życia politycznego. Spekulują czy będzie, a jeśli tak, to w jakim zasięgu. Czy premier Szydło zamieniona zostanie na Jarosława Kaczyńskiego? Jacy ministrowie stracą stanowiska?

To część z Państwa zaboli. Mnie też. I dobrze! Nie żebym był sadystą, a tym bardziej masochistą. Ale w sprawie zapowiadanego przez PiS zniesienia rocznego limitu składek emerytalnych, czyli faktycznego podniesienia składki dla dobrze zarabiających, jestem po stronie władzy. Bo, jak śpiewał Rosiewicz (nim sPiSiał): "Lepiej teraz trochę wydać, by w przyszłości uniknąć przykrości"…

25 proc. rodaków uważa, że lekarze w Polsce zarabiają za mało, zaś 45 proc., że za dużo - wynika z sondażu dla Wirtualnej Polski na panelu Ariadna. - Domaganie się przez rezydentów podwyżek, może być odbierane w kategoriach roszczeniowych, bo reprezentują zawód, w którym perspektywy finansowe nie są kojarzone z wyzyskiem czy ubóstwem, a wręcz przeciwnie - komentuje dr Tomasz Baran z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.

Patryk Jaki żąda dymisji Adama Bodnara i zarzuca mu stawanie w obronie układów reprywatyzacyjnych, choć doskonale wie, że to nieprawda. Ale przecież nie o prawdę tu chodzi. Chodzi o "grillowanie" człowieka niewygodnego dla obecnej władzy. Jak to się skończy? Czkawką suwerena.

Niełatwo podsumować dwulecie tego rządu. I dotyczy to chyba większości ministrów. No bo jak podsumować działalność Ministra Szyszki, albo Waszczykowskiego, Glińskiego, Macierewicza, Ziobry i wielu innych?

Kandydatów na najbardziej szkodliwego ministra w rządzie Beaty Szydło jest sporo. Szyszko, Macierewicz, Waszczykowski – te nazwiska przychodzą na myśl jako pierwsze. Na miejsce na podium zasługuje jednak ktoś jeszcze – wicepremier ds. kultury, profesor Piotr Gliński. Gdy obejmował urząd niecałe dwa lata temu, wielu wydawało się, że to względnie łagodny wyrok dla kultury.