marine le pen

Emmanuel Macron w drugiej turze wyborów wyraźnie pokonał Marine Le Pen i zostanie prezydentem Piątej Republiki Francuskiej. Ponad 65 proc. wyborców poparło polityka określanego jako "centrowy" co jest eleganckim sposobem powiedzenia, że jest "nijaki". W tej sytuacji jedyną dobrą wiadomością dla Europy jest porażka Le Pen, co jednak wcale nie oznacza, że Polacy mogą odetchnąć z ulgą.

Rząd PiS prowadzi politykę niezrozumiałą dla partnerów w Unii. Wycofanie się z kontraktu na zakup Caracali to zachowanie niepoważne. Decyzja Macierewicza zostało odebrana jako utrata wiarygodności. Pozostał duży niesmak. Gdyby to była odosobniona decyzja ministra Macierewicza, to można byłoby o niej zapomnieć, ale tak niestety nie jest. Sytuacja, w której tylko jeden kraj jest przeciwko kandydatowi z Polski – jego własny – była zupełnie niezrozumiała. Sam, gdy o tym usłyszałem, myślałem, że to żart – mówi Jacques Rupnik, francuski prof. politologii, wykładowca Sciences Po i Uniwersytetu Harvarda, były doradca Vaclava Havla, w rozmowie ze Sławomirem Sierakowskim dla WP Opinie.

Nie mam wątpliwości, że wybory we Francji wygra Emmanuel Macron, który w przeciwieństwie do Marine Le Pen, nie chce wyprowadzać Francji z Unii i NATO. Nie jest to jednak kandydat idealny, bo optuje za Europą dwóch prędkości. Z każdym wybranym demokratycznie politykiem będziemy jednak współpracować. Jeśli chodzi o wybory na szefa PKOL, wycofałem się, bo stawką była jedność ruchu olimpijskiego - mówi wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego Ryszard Czarnecki w rozmowie z Marcinem Makowskim dla WP Opinii.

Po nieoczekiwanym wyniku referendum w Wielkiej Brytanii oraz zaskakującym triumfie Donalda Trumpa w zeszłorocznych wyborach prezydenckich w USA, ktoś mógłby się spodziewać, że europejskie instytucje przygotowały sobie szczegółowy plan na wypadek zwycięstwa skrajnie prawicowej kandydatki Marine Le Pen we francuskich wyborach prezydenckich. Ale ten ktoś by się mylił.

Chwilę przed wyborami, być może najważniejszymi w nowożytnej historii Francji, strzały na Polach Elizejskich muszą się odbić echem nie tylko w sercu Paryża, ale również na całym świecie. Echem odbiją się z pewnością także na preferencjach wyborczych głosujących. W sytuacji potwierdzonego ataku terrorystycznego tzw. Państwa Islamskiego, w naturalny sposób zyskują kandydaci prawicy, którzy od początku wyścigu zapowiadali twarde rozprawienie się z islamskim radykalizmem.

Kiedyś czytanie gazety było poranną modlitwą filozofa. Dziś czytanie gazet służy raczej zaspokojeniu apetytu wyborców na dzienną dawkę żenady. Z jakąż niecierpliwością czytelnicy czekają na najnowsze wiadomości o wybrańcach narodu! Z jaką rozkoszą delektujemy się cotygodniową porcją korupcji, zgnilizny, skandalu! I jakie rozczarowanie, cała ochota do życia ulatuje, kiedy okazuje się, że nie ma nic nowego. Poeta Mallarmé przecież ostrzegał nas, że rozsmakowanie w skandalu to mroczny początek nieuniknionego rozkładu.

Polska opozycja po wyborze Donalda Tuska na szefa Rady Europejskiej proporcjami 27:1, wyraźnie złapała wiatr w żagle. Stare porzekadło mówi jednak, że wygrywać też trzeba umieć. Tworzenie histerii wokół nieistniejącego "Polexitu" na bazie jednej wypowiedzi, która nawet nie padła, jest tego idealnym przykładem. W końcu również przy pomyślnym wiatrach, nietrudno wpłynąć na intelektualną mieliznę.

Jeśli Wielka Brytania z Unii wyjdzie, PiS-owską koncepcję szlag trafi, tyle że nie zyskają na tym polscy euroentuzjaści, ale Rosja, bo zamiast Międzymorza w naszym regionie zapanuje geopolityczna próżnia. W tej sprawie jedziemy z PiS-em na jednym wózku - nawet jeśli w sprawie Brexitu rząd ma rację z zupełnie niewłaściwych powodów - pisze Michał Sutowski na portalu Krytyki Politycznej.