rekonstrukcja rządu(strona 2/2)

Nie wiem, jak PiS zaplanował formalne usunięcie Beaty Szydło z urzędu - bo nie ma co udawać, że pani premier jest w tej rekonstrukcji podmiotem - ale to się już chyba nie może skończyć ładnie. Beata Szydło poda się zapewne do dymisji, ale w okolicznościach, w których nikt nie będzie miał wątpliwości, że nie jest to w najmniejszym stopniu jej decyzja - pisze w felietonie dla WP Opinie Kataryna.

Pojawienie się na giełdzie scenariuszy Mateusza Morawieckiego w roli premiera pokazuje, że rekonstrukcja rządu nie jest tylko rozgrywką personalną i walką o nowy podział wpływów. Jest również poszukiwaniem ośrodka władzy, który zaproponuje wizję rządzenia w drugiej części kadencji. Można zakładać, że Kaczyński świadomy własnych ograniczeń nie chce kierować władzą wykonawczą. Mozolne wdrażanie zmian instytucjonalnych jest bowiem zupełnie inną umiejętnością, niż ten rodzaj uprawiania polityki, który szef PiS opanował do perfekcji.

Od kilku miesięcy PiS umiejętnie zarządza w mediach konfliktem, który wybuchł w jego własnych szeregach, a którego finalnym stadium jest planowana rekonstrukcja rządu. Problem w tym, że to umiejętne zarządzanie nie do końca musi mu się opłacić.

Jest coś zadziwiającego w tym, jak prawica - gdy już dojdzie do władzy - radzi sobie z presją. A właściwie, jak sobie z nią nie radzi, z czasem z sojuszników, zamieniając się w śmiertelnych wrogów. W wielu przypadkach groźniejszych od lewicowo-liberalnych mediów, których lamenty nad kolejnym końcem demokracji zazwyczaj zbywa się machnięciem ręką. Z taką refleksją wchodzę w trzeci miesiąc serialu rekonstrukcyjnego, który wita nas groźbami cofnięcia poparcia dla Andrzeja Dudy, albo zerwaniem koalicji, gdyby nie daj Bóg, minister Ziobro został poproszony o dymisję.

Prezes Jarosław Kaczyński w "Gościu Wiadomości” powiedział kilka rzeczy oczywistych - pochwalił 500+, ministra Morawieckiego i uszczelnienie VAT - to jednak sprawy, które znalazły się między wierszami, były naprawdę istotne. Czyżbyśmy się właśnie dowiedzieli, kto będzie wzięty pod młotek rekonstrukcji? I, że ona sama zostanie jednak przełożona na grudzień?

Będzie nowy premier czy Szydło utrzyma stanowisko? Zastąpi ją Kaczyński, a może ktoś zupełnie inny? Od tygodni cała Polska ogląda telenowelę, której akcja zmienia się jak w kalejdoskopie. Jak to w telenoweli są wzloty i upadki, intrygi i dramaty. Jej zwieńczeniem będzie finałowy odcinek, który zostanie wyemitowany najprawdopodobniej 16 listopada, czyli w drugą rocznicę zaprzysiężenia Beaty Szydło.

Rekonstrukcja rządu. Od kilku tygodni hasło to zajmuje komentatorów życia politycznego. Spekulują czy będzie, a jeśli tak, to w jakim zasięgu. Czy premier Szydło zamieniona zostanie na Jarosława Kaczyńskiego? Jacy ministrowie stracą stanowiska?

Dziennikarze zwykli mawiać, że plotki o rekonstrukcji rządu zaczynają się pierwszy dzień po jego zaprzysiężeniu. To zupełnie normalne. Po pewnym czasie w grupie osób narażonych na tak duże obciążenia, ktoś zacznie odstawać. Inny pęknie, zdarzy się, że pobłądzi prowadzony własną ambicją. Od tego jest lider, czyli premier, aby podobne kryzysy przewidywać. A gdy zajdzie potrzeba, dokonywać trudnych wyborów. Problem zaczyna się wtedy, gdy sam lider nie może być pewny własnego stanowiska. A plotki o rekonstrukcji zaczynają się przeciągać, paraliżując normalną pracę rady ministrów.

Jarosław Kaczyński premierem? Jak przekonuje nasz rozmówca, za obecnej kadencji nie było równie blisko realizacji podobnego scenariusza. Tym bardziej, że według sondażu dla Wirtualnej Polski na panelu Ariadna aż 43 proc. ankietowanych negatywnie ocenia Beatę Szydło w roli szefa polskiego rządu.

Jeżeli ktoś ma taką władzę jak Kaczyński, to się go ceni. Na pewno byłby najlepszym premierem; i obiektywnie i w świadomości społecznej. Bo kto jest taki wiarygodny, kto by zasługiwał na taki awans w tej hierarchii pisowskiej? Nie ma takiego kontrkandydata poza Kaczyńskim - mówi prof. Henryk Domański w rozmowie z Wirtualną Polską.

Mnożą się spekulacje wokół planowanej rekonstrukcji rządu. Mówi o niej sam prezes Jarosław Kaczyński, a na krótkiej liście do wymiany znajdują się aż cztery nazwiska: Waszczykowski, Adamczyk, Szyszko oraz Radziwiłł. Czy dojdzie do zapowiadanych zmian? I co o ew. rekonstrukcji sądzą Polacy? Przypominamy wyniki sondażu dla Wirtualnej Polski na panelu Ariadna.

Po wakacjach, donosi "Rzeczpospolita", Beata Szydło ma zostać zdymisjonowana, a tekę premiera ma objąć Jarosław Kaczyński. To głupota, bo Kaczyńskiemu jest na rękę, że Beata Szydło sobie ze swoim stanowiskiem nie radzi. Właśnie do tego nieradzenia - a nie do premierowania - ją wybrał.

Podobno po paśmie spektakularnych porażek i sondażowych strat Wielki Selekcjoner reprezentacji Państwa PiS-owskiego, czyli Jarosław Kaczyński, chce zrobić zmiany w drużynie i zastosować nowe warianty taktyczne. Ale facelifting nie sprawi, że PiS stanie się nie-PiS-em. A rewoltującemu się elektoratowi nie chodzi o szczegóły, tylko o zasadniczą linię PiS-owskiej rewolucji.

- PO od lat jest jak grzybiarz, który zgubił się w lesie. Zbiera sporo niezłych grzybów, ale nie wie, którędy do domu. Wyborcy czują, że Platforma kręci się w kółko i to dlatego nie chcą jej poprzeć, a nie dlatego, że zbiera muchomory – pisze dla Wirtualnej Polski Jacek Żakowski. Publicysta, zastanawia się, jak doszło do tego, że rząd, który „dał tak dużo w tak krótkim czasie”, w zamian nie dostał do niczego. Dziennikarz wylicza, dlaczego Platforma wciąż traci w notowaniach, odpowiada na pytanie, czym różni się Ewa Kopacz od Donalda Tuska i wyjaśnia, co muszą zrobić partia, rząd i premier, by PO odzyskała zniechęconych do siebie wyborców.

- Wbrew rządowej propagandzie, nowi ministrowie ani niczego poważnego nie załatwią, ani żadnego projektu nie doprowadzą do końca. Są zakładnikami czasu i sytuacji. Nie wróżę im powodzenia. Kto wie, czy ta nagła zmiana nie przyspieszy tylko upadku władzy – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” komentuje dymisje i nowe nominacje Radzie Ministrów, wyjaśnia dlaczego „platformerska opowieść” na temat ostatnich wydarzeń „nie trzyma się kupy” oraz odpowiada na pytanie, dlaczego od nowych ministrów wcale nie oczekuje się pracy na rzecz państwa.

Niektórzy twierdzą, że było im nawet żal Ewy Kopacz, gdy ta drżącym głosem, w stanie bliskim histerii, ogłaszała w ubiegłą środę dymisje w rządzie, po czym uciekła przed dziennikarzami, nie odpowiadając na żadne pytania. Podobnie zresztą jak uciekła w poniedziałek, po zaanonsowaniu nowej obsady opróżnionych ministerialnych stolców. Mnie pani premier nie żal. Wraz z całą Platformą solennie zapracowała na to, co ją teraz spotyka.