PiS(strona 36/1)

Leszek Miller i Jerzy Hausner uwierzyli, że najlepszą drogą do pomocy słabym to ułatwienie życia silnym. Na przykład przedsiębiorcom. A Janusz Palikot, czy ostatnio także Barbara Nowacka, woleli z kolei głosić, że sednem lewicowości jest chronienie słabych tylko w sferze obyczajowej. Nikt z przywódców lewicy nie chciał nigdy mieć nic wspólnego z "populistą" Lepperem czy "oszołomskimi" krytykami transformacji spod znaku Radia Maryja. Taka lewicowość im cuchnęła. A PiS się tego nie bał. I zgarnął całą masę wyborców lewicowych - pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Największym prezentem dla Putina wcale nie jest wygrana Jarosława Kaczyńskiego i PiS. Największym prezentem dla Putina były rządy Platformy Obywatelskiej i PSL, a więc partii, które właśnie straciły władzę. Zastąpił ich Jarosław Kaczyński, czyli największy koszmar Putina – pisze Dawid Wildstein w polemice dla Wirtualnej Polski. Poniżej odsyłamy do lektury tekstu Szczerka oraz prezentujemy odpowiedź publicysty.

Nie ma mowy o żadnej dyktaturze. Nastąpiła normalna demokratyczna zmiana władzy. Jeżeli nowi rządzący się nie sprawdzą, w kolejnych wyborach dostaną żółtą albo i czerwoną kartkę - pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- W najbliższych miesiącach Jarosław Kaczyński będzie musiał dokonać diabelskiego wyboru. Albo dużo odważniej niż jego poprzednicy ruszy w stronę integracji i będzie do niej zachęcał inne kraje na czele z Niemcami, Francją, Anglią i Wyszehradem, albo stanie się dla Europy kimś w rodzaju ojca rozdrobnienia, czyli Krzywoustego, po którym możemy znów wiele pokoleń czekać na europejskiego Łokietka – pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Czy Jarosław Kaczyński ulegnie pokusie, by razem z Kukizem zdemolować konstytucję? To właśnie sukces Kukiza jest najbardziej niepokojącą wiadomością tych wyborów. Dowodzi on, że są rzeczy w polityce, o jakich się satyrykom i fantastom nie śniło. Gdyby ktoś przeniósł się w czasie do lat 90. i zaczął opowiadać mieszkańcom, że w Polsce, z której przybywa, zasiadają w parlamencie lider Piersi i twórca „Scyzoryka”, uznano by to za większy dowód szaleństwa, niż to, iż twierdzi, że przybywa z roku 2015 – pisze Jakub Majmurek dla Wirtualnej Polski. Publicysta omawia sukces PiS-u i Kukiza oraz przegraną Platformy, PSL-u i lewicy.

Budapeszt w Warszawie - te słowa, raz wygłaszane tonem ironicznym, a raz będące postulatem politycznym, zawierają więcej prawdy, niż wielu sądzi. W obu przypadkach wybory były formą pokojowego powstania przeciw establishmentowi. Były formą swoistego pospolitego ruszenia przeciw wąskiej grupie oświeconych, co to wszystko wiedzą lepiej i starają się narzucić społeczeństwu, wbrew tradycji i pamięci przeszłych pokoleń, swoją nową wizję ładu. Kaczyńskiego i Orbana łączy właśnie to - są głosem zbuntowanego ludu - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Gdyby nie debata na temat uchodźców, twarzami sukcesu byliby Andrzej Duda i Beata Szydło. Teraz będzie nią przede wszystkim Jarosław Kaczyński. Pozostaje jednak otwartą kwestią, jaki będzie zakres jego władzy. Sondaże są dość enigmatyczne - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Najlepsza odpowiedź na bardzo liczne pytania, na które inne partie nie chcą odpowiadać, a zwłaszcza odpowiedź na choroby tych partii brzmi: "Zandberg". Gdyby partia Razem znalazła się w Sejmie, polska polityka stała by się inna, bez względu na to, kto w listopadzie zostanie premierem. Oczywiście, nie jest obojętne, kto i jak będzie Polską rządził w następnej kadencji. Zapewne jest to bardzo ważne. Różnice między możliwymi scenariuszami są przecież ogromne i wciąż się o nich mówi. Ale świat się na tych wyborach nie skończy, choć może się pod ich wpływem zmienić - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Trudno ocenić, czy tę rozczarowującą debatę wygrała Kopacz czy Szydło. Używając piłkarskiego porównania, mecz zakończył się brzydkim, wymęczonym, bezbramkowym remisem, po wyjątkowo mało emocjonującej grze. Ale dobrze, że debata w takim kształcie się odbyła. Pokazała ona całą nędzę i jałowość sporu pomiędzy PiS i PO. W ciągu ostatnich 10 lat zdemolował on polską politykę, wypłukał ją niemal całkowicie z treści i narzucił nam bezsensowne osie politycznego podziału – pisze Jakub Majmurek w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Im bliżej wyborów tym więcej narzekania – głownie parają się nim znawcy, eksperci i publicyści – że wybór między PiS a PO to żaden wybór i że Polska jak kania dżdżu potrzebuje nowych ruchów i partii politycznych. Jednak wyborcy najwyraźniej myślą inaczej i oddają w większości głosy na znane ugrupowania. Niektórzy robią to z entuzjazmem, inni wszakże, być może większość, wychodzą z założenia, że lepsze stare i znane zło niż nowa i niepewna nadzieja. W tym roku sytuacja wydaje się być inna - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Polityka, to nie jest pierwsza miłość, lecz raczej twarda nawalanka bezwzględnych wojowników. Ale czy naprawdę nie może tu być miejsca na czystą grę, wzajemny szacunek czy choćby tylko przestrzeganie reguł obowiązujących w dobrym towarzystwie? Na kogo tu głosować, na kogo? - pyta Wiesław Dębski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Córka pani premier deklaruje, że w razie wygranej PiS zamierza wyjechać z Polski. Tomasz Lis, powodowany zapewne histerycznym strachem przed utratą wygodnych i doskonale płatnych posad w telewizji podobno publicznej i "Newsweeku", każdego dnia wrzuca do sieci teksty jak żywcem wyjęte ze skeczu Górskiego. "PiS cofnie nas o dekady!" - lamentuje Dominika Wielowieyska z Gazety Wyborczej". Jednym słowem, spadnie na nas dziesięć plag egipskich. A może raczej - pisowskich - pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Prezydent nie spada do Polski z Marsa, nie wyłania się z morskiej piany. Jest politykiem, który wygrywa wybory przedstawiając program zmian i zobowiązując się, w razie zwycięstwa, do jego realizacji. Z natury rzeczy zatem, tak w jego interesie, jak w interesie wyborców, jest to, żeby Polską rządziła ta sama formacja, z której wywodzi się głowa państwa – pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Szydło, Kaczyński, Macierewicz, Ujazdowski - kim będą po wyborach? Dzisiaj odpowiedź nie będzie precyzyjna, bo o nominacjach zdecyduje wiele okoliczności - pisze w najnowszym wydaniu "Do Rzeczy" Piotr Gursztyn.

W obliczu narastającego kryzysu zachowywaliśmy się jak rozkapryszony bachor, marudzący, że kaszka jest nie taka, gdy dorośli walczą, by ugasić pożar. Cena tego naszego marudzenia będzie bardzo duża. Jeszcze trudniej będzie przekonać teraz zachodnią opinię publiczną do jakichkolwiek ofiar na rzecz polskich potrzeb. Putin już zaciera na Kremlu ręce i obmyśla, jak między nas i Niemców wbić kolejne kliny. Niewątpliwie stało się to dużo łatwiejsze - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Gdy w czasie niedawnych konwencji obu głównych partii słuchałem propozycji podatkowo-socjalnych, natychmiast chwyciłem się za portfel i przełożyłem go do przedniej kieszeni spodni. Tam trudno się do niego dobrać. PO przedstawiła swe zapowiedzi w taki sposób, że do dzisiaj nie wiem, czy ze swoimi dość średnimi dochodami znajdę się pod "płynącą skalą podatkową", czy nad nią? Ale i przy PiS trzymam się za portfel. Szeroki strumień napływającej gotówki może go bowiem rozsadzić - pisze Wiesław Dębski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Ogłoszenie składu rządu, który ułożył Prezes, ma młodemu tandemowi Duda-Szydło przypomnieć, kto tu trzyma lejce. A umieszczenie Macierewicza na kluczowej pozycji w Ministerstwie Obrony stanowi memento. "Mam Antoniego i nie zawaham się go użyć!" - pisze Jacek Żakowski w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Dawno już żaden uścisk dłoni, a ściślej jego brak, nie wywołał takiego poruszenia. Obraz prezydenta Andrzeja Dudy oddalającego się od premier Ewy Kopacz obiegł w kilka minut wszystkie wielkie portale. I, jak to bywa w takich sytuacjach, zaczął żyć swoim własnym życiem - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski

Pod hasłami walki z systemem Paweł Kukiz na lata umacnia polityczną dominację Platformy i PiS. I ostatecznie grzebie nadzieje wielu Polaków na zmianę – pisze Marcin Dzierżanowski w najnowszym wydaniu tygodnika „Wprost”.

- Koniec Kukiza ogłosili niektórzy po jego wywiadzie w Telewizji Republika, zakończonym, już poza anteną, grubiańskim słowem rzuconym podobno nie pod adresem prowadzącej rozmowę Katarzyny Gójskiej-Hejke, ale całej stacji telewizyjnej – pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta podkreśla, że Kukiz dał się podejść jak dziecko i zauważa, że nie da się brać na siebie roli polityka a jednocześnie zachowywać wciąż jak obrażający się chłopiec. Czy wywiad w TV Republice oznacza koniec politycznej kariery Kukiza?