komunizm

Jeśli po skandalicznych wypowiedziach o "żydowskich sprawcach" międzynarodowa opinia publiczna zorientuje się, o co chodziło z kwiatami na grobach żołnierzy Brygady, będzie kolejny skandal.

Dobrze, że materiał TVN o neonazistach powstał. Dzięki niemu zobaczyliśmy na własne oczy, że istnieje w Polsce marginalna grupka idiotów, którzy pieką tort na urodziny Hitlera i układają swastykę z wafelków. Dobrze, że rząd zareagował i zapowiedział śledztwo prokuratorskie. Tylko teraz intelektualna uczciwość każe zapytać: co dalej? Jak walczyć w naszym kraju nie tylko z sympatykami III Rzeszy, ale również ruchami gloryfikującymi komunizm? Jak robić to rozsądnie, nie promując podobnych patologii?

O tym jak mówić o polskiej przeszłości w sposób odważny i profesjonalny, wyzwaniu, którym było nakręcenie animacji "Niezwyciężeni" oraz styku historii z polityką, w rozmowie z Marcinem Makowskim opowiada Krzysztof Noworyta - producent i współautor scenariusza dla animowanej historii Polski od II wojny światowej do upadku komunizmu. Nad projektem pracował Instytut Pamięci Narodowej, studio kreatywne Fish Ladder / Platige Image i firma Juice. Narratorem angielskiej wersji "Niezwyciężonych" jest Sean Bean.

Stanisława Sowińska, przedwojenna komunistka, która spędziła w stalinowskim więzieniu pięć lat. Czuła się niewinna, ale wciąż wierzyła, że system jest nieomylny. A skoro tak, winę trzeba znaleźć w sobie samej.

- Komunizm dla ludzkości był czymś straszniejszym niż narodowy socjalizm. Sowieci chcieli podbić całą ludzkość i sprowadzić człowieka do roli trybika wielkiego, czerwonego molocha. I to mnie właśnie w komunizmie tak przeraża. Jak sobie pomyślę, że ludzkość miałaby zamienić się w takie wielkie mrowisko, a ludzie w niewolników, to wolałbym, żeby ludzkość nie istniała w ogóle - mówi w rozmowie z WP Piotr Zychowicz, publicysta historyczny i redaktor magazynu ''Historia Do Rzeczy''. Właśnie ukazała się jego nowa książka: ''Sowieci. Opowieści niepoprawne politycznie II''.

**- Pod koniec XIX w. Maksim Gorki jako młody, romantyczny socjalista pojechał na wieś, aby ''wejść w lud''. I z przerażeniem zobaczył, jak ten lud rosyjski jest zdeprawowany. W niedzielę chodził do cerkwi, modlił się, padał na kolana i całował popa po rękach, po czym wracał do domu i parzył się na poziomie zwierząt, w tym kazirodczo. Dla tego ludu to, co zrobili bolszewicy, było jedynie oficjalnym usankcjonowaniem istniejącego stanu rzeczy – mówi Sylwia Frołow w wywiadzie z magazynem ''Historia Do Rzeczy''.**

Chrześcijańskie pragnienie wybaczenia win dotknęła w końcu patologia. To, co w swym najgłębszym rdzeniu miało być szczerym wyznaniem wzmocnionym chęcią rzeczywistej zmiany własnego życia, zamieniło się w przemysł odpustów. Przebaczenie grzechów - a w konsekwencji zbawienie - można było sobie kupić. Oczywiście za stosowną kwotę - pisze Robert Jurszo w artykule dla WP.

- W czasie wizji lokalnej stałem bardzo blisko matki pomordowanych, pani Kalitowej, która na widok manekinów symulujących jej dzieci dostała spazmów. Widząc ból matki, która straciła dzieci, mogłem pomyśleć : „pier…ę, wracam do domu, nie bawię się dłużej w te klocki”. Czułem gulę w gardle, wewnętrznie łkałem. Ale musiałem zachować zimną krew – mówi Wiesław Łuka, autor wybitnego reportażu „Nie oświadczam się”, w drugiej części rozmowy dla Wirtualnej Polski. Reporter opowiada o tym, co wydarzyło się już po tragedii połanieckiej (wizja lokalna, powrót na miejsce zbrodni po latach) oraz o specyfice pracy reportera kryminalnego w czasach PRL-u (problemy z cenzurą, współpraca z organami ścigania, pozycja zawodowa dziennikarzy).

Była to ostatnia masowa wywózka Polaków na Wschód w czasie drugiej wojny światowej. 73 lata temu, w nocy z 21 na 22 maja 1941 roku rozpoczęła się czwarta deportacja polskich obywateli do Związku Radzieckiego.

Instytut Pamięci Narodowej po raz drugi organizuje akcję społeczną upamiętniającą ofiary stanu wojennego. Organizatorzy zachęcają, by 13 grudnia o 19.30 zapalić świeczkę w oknie lub wirtualnie – poprzez stronę internetową IPN. Symboliczne Światło Wolności pojawi się też na Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Ma być hołdem złożonym wszystkim ofiarom stanu wojennego i manifestacją przywiązania do idei wolności, demokracji i prawdy niezależnie od czasu i warunków politycznych. W akcję zaangażował się m.in. prezydent Bronisław Komorowski.