józef stalin

Feliks Dobre Serce - tak mówił o nim Lenin. Trudno byłoby chyba w historii znaleźć przydomek, który tak mylnie opisywałby kogoś, komu go nadano. Powiedzieć, że Feliks Dzierżyński zapisał w dziejach krwawą kartę, to mało. Strony jego bolszewickiej biografii wręcz ociekają posoką. To właśnie on jako pierwszy stanął na czele sowieckiej policji politycznej i rozpętał czerwony terror - pisze Robert Jurszo, Wirtualna Polska.

Tytuł człowieka roku magazynu ''Time'' przypadał różnym osobom. Również tym politykom, których kondycja moralna pozostawiała wiele do życzenia. Ale - jak zawsze podkreślał tygodnik – chodziło zawsze tylko o to, by wskazywać na osoby, które mają kluczowy wpływ - nieważne, czy dobry, czy zły - na swoją współczesność. Dlatego też tym tytułem obdarzano również krwawych dyktatorów.

- Komunizm dla ludzkości był czymś straszniejszym niż narodowy socjalizm. Sowieci chcieli podbić całą ludzkość i sprowadzić człowieka do roli trybika wielkiego, czerwonego molocha. I to mnie właśnie w komunizmie tak przeraża. Jak sobie pomyślę, że ludzkość miałaby zamienić się w takie wielkie mrowisko, a ludzie w niewolników, to wolałbym, żeby ludzkość nie istniała w ogóle - mówi w rozmowie z WP Piotr Zychowicz, publicysta historyczny i redaktor magazynu ''Historia Do Rzeczy''. Właśnie ukazała się jego nowa książka: ''Sowieci. Opowieści niepoprawne politycznie II''.

- Sowieci chcieli, aby donosicielem został każdy obywatel. W ten sposób mieli zamiar poddać społeczeństwo totalnej kontroli – mówi w rozmowie z magazynem ''Historia Do Rzeczy'' historyk prof. François-Xavier Nérard, autor wydanej w tym roku w Polsce książki ''5% prawdy. Donos i donosiciele w czasach stalinowskiego terroru''.

Stalin pracował nocami i przestawił na nocny tryb pracy całą administrację. Czytał po 400-500 stron dziennie. Lubił oglądać filmy, dobrze zjeść i wypić. Na jego mieszkanie i daczę wydawano 26,3 mln rubli rocznie.

• Aby NATO powstało prezydent Truman był zmuszony uciec się do fortelu
• Musiał przekonać Amerykanów, że NATO nie jest… sojuszem wojskowym

• 22 czerwca 1941 roku rozpoczęła się operacja ''Barbarossa''
• Podczas realizacji tego planu III Rzesza zaatakowała Związek Sowiecki
• W przeciągu kilku tygodni Niemcy rozbili Armię Czerwoną
• Ten atak doprowadził komunistyczną Rosję na skraj upadku
• Na wojnie obronne ZSRS wyrósł mit ''Wielkiej Wojny Ojczyźnianej''
• ''Wielka Wojna Ojczyźniana'' jest mitem jednoczącym władze na Kremlu ze zwykłymi Rosjanami

• Nikita Pietrow: po agresji Niemiec na ZSRR Stalin był gotów poświęcić część terytoriów
• Chodzi m.in. o kraje bałtyckie i Ukrainę
• Stalin sondował, na jakich warunkach III Rzesza przerwałaby wojnę

• 5 marca 1953 r. zmarł Józef Stalin
• Dziesiątki tysięcy ludzi w Moskwie przyszły zobaczyć ciało przywódcy, kilkaset osób zostało stratowanych w tłumie
• Cała Polska była zobowiązana do zachowania żałoby
• Wielu cenionych artystów, m.in. Wisława Szymborska, napisało artykuły i wiersze ku czci Stalina
• W ramach żałoby imię Stalina nadano Pałacowi Kultury i Nauki, a nazwę Katowic zmieniono na Stalinogród

Operacja była zaplanowana w najdrobniejszych szczegółach. Oficer Armii Czerwonej, który przeszedł na stronę Niemców miał zabić Józefa Stalina i zmienić przebieg wojny. Zamachowiec, kierownictwo wywiadu ani nawet Hitler nie wiedzieli o jednym fakcie, przez który cała akcja od początku była skazana na niepowodzenie.

Jedną ręką podpisywał wyroki śmierci, drugą dobierał się do artystek Teatru Bolszoj. Próbował też ukryć niechlubne wyczyny z młodości, m.in. uwiedzenie 13-latki. Stalin zamieszkał z Lidią i nawet się z nią zaręczył. Wkrótce okazało się, że dziewczynka jest w ciąży. Dziewięć miesięcy później urodziła dziecko, które jednak wkrótce zmarło. W 1916 r. Lidia znowu zaszła w ciążę ze Stalinem. Z obiecanego przez Gruzina małżeństwa nic jednak nie wyszło - narzeczony uciekł, nawet się nie żegnając. W 1917 r., już po jego odejściu, Lidia urodziła synka, któremu dała na imię Aleksander.

Stalin pałał wyjątkową nienawiścią do Japonii, co sprawiało, że kultywowano pamięć o wojnie rosyjsko-japońskiej. Zaczytywał się w wydanej na początku lat 30. książce "Cuszima" Aleksieja Nowikowa-Priboja, który sam był weteranem tej wojny i - jak Jerzy Wołkowicki - dostał się do niewoli po feralnej bitwie pod Cuszimą. Stalin nie szczędził publikacji pochwał, przez co nakład książki poszybował w górę, miała ona liczne wydania i stała się narodowym bestsellerem. Zapewne czytał ją również oficer NKWD, który w Kozielsku przesłuchiwał Wołkowickiego. I z sobie tylko znanych przyczyn uratował polskiego generała od śmierci w Katyniu - pisze Robert Jurszo w artykule dla WP.

- Otoczono go agentami NKWD i oficerami nastawionymi prokomunistycznie. Jednym z nich był inny jeniec - gen. Vincenz Müller, późniejszy dowódca armii NRD. Komunista, który wywierał olbrzymi wpływ na Paulusa. Feldmarszałek nie wiedział jednak, że Müller był agentem NKWD. Paulusowi zorganizowano również spotkania z niemieckimi działaczami Kominternu, na czele z szefem Komunistycznej Partii Niemiec Wilhelmem Pieckiem. Wszyscy ci ludzie opowiadali mu o zbrodniach Hitlera, o tym, że "szalony kapral" ciągnie Niemcy w przepaść - mówi niemiecki historyk prof. Torsten Diedrich o Friedrichu Paulusie, dowódcy armii niemieckiej pod Stalingradem.

Winę za Wielki Głód ponosi cały system komunistyczny z jego nierealnymi założeniami, pogardą dla ludzi, terrorem, propagandą i cenzurą - mówi Stephen Wheatcroft, australijski naukowiec zajmujący się historią gospodarczą Związku Sowieckiego. Wskazuje, że w czasie Wielkiego Głodu zmarło 5,5 do 6,5 mln ludzi. W opinii Wheatcrofta nie było to jednak ludobójstwo, ponieważ kryteria, według których odcinano dostęp do żywności dla poszczególnych regionów, nie były etniczne, ale klasowe.

Generał Francisco Franco był jedynym przywódcą, który pokonał Stalina. Odmówił Hitlerowi i nie przystąpił do II wojny światowej po stronie Niemiec. Uratował swój kraj przed rewolucją komunistyczną, ale ofiary egzekucji przeprowadzonych pod jego rządami liczy się w dziesiątkach tysięcy.