Bolesław Bierut

Bolesław Bierut urodził się na Lubelszczyźnie. Uczył się szpiegostwa w Moskwie, a w 1948 objął władzę w Polskiej Reczypospolitej Ludowej jak wierny namiestnik Stalina.

Bolesław Bierut - informacje ogólne

Bolesław Bierut (właściwie Bolesław Biernacki) urodził się 18 kwietnia 1892 roku w Rurach Brygidkowskich, dziś dzielnicy Lublina. Jego rodzina należała do klasy chłopskiej. Bolesław Bierut ukończył 5 klas lubelskiej szkoły katedralnej będącej pod kuratelą lokalnej parafii rzymskokatolickiej. Został usunięty ze szkoły za udział w strajku uczniowskim przeciwko obowiązkowi mówienia na lekcjach po rosyjsku. Pracował jako murarz i zecer w drukarni. Ostatecznie ukończył szkołę wieczorową i uzyskał wykształcenie handlowe.

Największy wpływ na poglądy młodego Bolesława Bieruta miał filozof Jan Hempel. Za jego namową wstąpił do PPS-Lewica i zerwał z religią. Pracował w Lubelskiej Spółdzielni Spożywców, którą w późniejszych latach kierował. Związany był z Komunistyczną Partią Robotniczą Polski oraz Związkiem Robotniczym Stowarzyszeń Spółdzielczych, ostatecznie związany z Komunistyczną Partią Polski.

Bolesław Bierut uczestniczył w szkoleniach wywiadowczych organizowanych w Moskwie, gdzie uczono go konspiracji i pracy sabotażowej. Działał w Kominternie (Międzynarodówce Komunistycznej zrzeszającej ruchy komunistyczne różnych państw) odbywające misje w Austrii, Czechosłowacji czy Bułgarii.

Po II Wojnie Światowej Bolesław Bierut zrzekł się obywatelstwa polskiego na rzecz paszportu ZSRR.

Bolesław Bierut - kariera polityczna

W 1944 roku Bolesław Bierut jako Bolesław Birkowski został mianowany przewodniczącym nowo powołanej Krajowej Rady Narodowej. Po konferencji jałtańskiej dostał do Józefa Stalina polecenie stworzenia „nowej Polski” i Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej o poglądach prosowieckich. W 1947 roku Bierut wygrał sfałszowane wybory prezydenckie.

Rok później, w wyniku konfliktu między Bolesławem Bierutem a Władysławem Gomułką, ten drugi został zwolniony z funkcji przewodniczącego KC PZPR, Bierut zaś przejął pełną władzę, sprawowaną według wytycznych z Moskwy.

Bolesław Bierut - dekrety

22 lipca 1952 roku przedstawiono projekt nowej konstytucji, która według polityki Bolesława Bieruta miała całkowicie uzależnić suwerenność Polski od wpływów radzieckich. Ograniczono swobody obywatelskie do minimum, wprowadzono terror i represje.

Do historii przeszły dekrety Bolesława Bieruta. Jednymi z nich był „Dekret o odnowie państwa”, który zakładał między innymi zaostrzenie kar więzienia i wprowadzenie kary śmierci, przez co stał się narzędziem w walce z przeciwnikami władzy. „Dekret reformie rolnej” zakładał natomiast parcelację i nacjonalizację gruntów na dużą skalę.

Jednak najważniejszym dekretem rządów Bolesława Bieruta był ten o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy. Według niego wszelkie grunty gminy Warszawa przechodziły pod własność państwa, a celem miała być odbudowa zrujnowanych po wojnie dzielnic stolicy. Dekret budził kontrowersje głównie ze względu na naruszanie konstytucyjnego prawa własności.

Bolesław Bierut - śmierć

Bolesław Bierut uważany był za namiestnika Józefa Stalina w Polsce i wiernego wyznawcę polityki stalinizmu. Po śmierci Stalina odbył się zjazd KPZR, podczas którego Nikita Chruszczow przedstawił nową wizję polityczną ZSRR, a także skrytykował rządy poprzednika. Według przekazów, Bolesław Bierut miał zareagować nerwowo na usłyszane słowa, co pogorszyło jego stan zdrowia i doprowadziło do śmierci. Bierut zmarł w Moskwie 12 marca 1956 roku.