pzpr

O wyniku wyborów przesądzi umiejętność radzenia sobie ze zdarzeniami sytuacyjnymi jak strajk nauczycieli. Dziś żadna z głównych partii nie jest w stanie zaprezentować się wyborcom jako partia wartości. Obie mają więcej cech partii władzy.

Biuro Polityczne KC PZPR chciało decydować o każdym aspekcie życia obywateli PRL. Na posiedzeniach omawiano prawie wszystko - od polityki gospodarczej i metod tłumienia protestów robotników, po wygląd ozdób na warszawskim placu Konstytucji. - Było to coś ważniejszego niż "superrząd". To nie tylko absolutnie kierownicze gremium w partii i w państwie, ale też miejsce, w którym podejmowano właściwie wszystkie najważniejsze decyzje - wyjaśnia prof. Jerzy Eisler, dyrektor warszawskiego oddziału IPN.

Wrocław był największym i najważniejszym miastem, w którym komuniści przeprowadzili eksperyment z budowaniem nowego społeczeństwa od podstaw. W pierwszych latach odnieśli sukces. - Ponad 50 proc. robotników należało do partii - PPS i PPR, a później do PZPR. Było to miasto prawie bez strajków i konfliktów w fabrykach, bez demonstracji. Partii wydawało się, że wszystko idzie po ich myśli - i rzeczywiście, w latach 50., a nawet 60. mówiło się o "czerwonym Wrocławiu"- mówi w rozmowie z WP amerykański historyk prof. Padraic Kenney. Autor książki "Budowanie Polski Ludowej" wyjaśnia również, dlaczego od lat 70. sytuacja zmieniła się i Wrocław stał się jednym z głównych bastionów opozycji.

12 września 1989 roku tzw. Sejm kontraktowy powołał rząd Tadeusza Mazowieckiego. Jego gabinet wprowadził swobody obywatelskie, zmienił godło i nazwę państwa, a także dokonał zmian w konstytucji. Realizował też "plan Balcerowicza", który uruchomił reformy gospodarcze, w tym urynkowienie gospodarki i procesy prywatyzacyjne. Przywrócił także samorządność w Polsce i znaczenie społeczności lokalnej.

12 września 1989 roku tzw. Sejm kontraktowy powołał rząd Tadeusza Mazowieckiego. Jego gabinet wprowadził swobody obywatelskie, zmienił godło i nazwę państwa, a także dokonał zmian w konstytucji. Realizował też "plan Balcerowicza", który uruchomił reformy gospodarcze, w tym urynkowienie gospodarki i procesy prywatyzacyjne. Przywrócił także samorządność w Polsce i znaczenie społeczności lokalnej.

To już prawdopodobnie koniec batalii sądowej o ustalenie winnych wprowadzenia stanu wojennego. Pierwszy sekretarz KC PZPR Stanisław Kania został ostatecznie uniewinniony od zarzutu udziału w grupie przestępczej, która odpowiada za stan wojenny. Śledczy zarzucili Kani, że podpisał dwa dokumenty przygotowujące stan wojenny i przewidujące m.in bezprawne pozbawianie wolności.

"Związek Radziecki jest nie tylko naszym sojusznikiem to jest powiedzenie dla narodu. Dla nas, dla partyjniaków, Związek Radziecki jest naszą Ojczyzną, a granice nasze nie jestem w stanie dziś określić, dziś są za Berlinem, a jutro będą na Gibraltarze". Tak pisał w 1948 r. w liście do Biura Politycznego KC PPR Mieczysław Moczar. Niewiele cytatów z czasów Polski ludowej jest równie często przypominanych co powyższy, ale też i ich autor był nawet jak na standardy tamtej epoki postacią wyjątkową - pisze prof. Antoni Dudek w artykule dla WP.PL.

Ustalenia zawarte przez przedstawicieli PZPR i "Solidarność" przy Okrągłym Stole to efekt długich negocjacji toczonych w podwarszawskiej Magdalence. Wokół rozmów powstało wiele mitów mówiących m.in. o zmowie elit i zdradzie przywódców "Solidarności". Ich powstawaniu sprzyjały zdjęcia z alkoholowej biesiady, opublikowane w 1991 r. przez gen. Czesława Kiszczaka. Bez rzetelnej wiedzy o tym, co naprawdę stało się w Magdalence, trudno zrozumieć istotę polskiej transformacji ustrojowej.

Rozpoczął się XI i ostatni zjazd PZPR, który trwał do 29 stycznia. Po przyjęciu uchwały o rozwiązaniu partii, 28 stycznia obrady przemianowano na Kongres Założycielski Socjaldemokracji Rzeczpospolitej Polskiej.

15 grudnia 1948 r. rozpoczął się zjazd zjednoczeniowy Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Po ich połączeniu powstała Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, która rządziła w Polsce nieprzerwanie do 1989 r.

15 grudnia 1948 r. rozpoczął się zjazd zjednoczeniowy Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej. Po ich połączeniu powstała Polska Zjednoczona Partia Robotnicza, która rządziła w Polsce nieprzerwanie do 1989 r.