paryż

W poniedziałek poinformowaliśmy w WP jako pierwsi o oficjalnej odpowiedzi premiera Jarosława Gowina na list minister nauki Frédérique Vidal. Francuska polityk oskarżała polski rząd o milczenie wobec "antysemickich wypowiedzi" Polonii na paryskiej konferencji na temat Holokaustu. Tym razem publikujemy pełną treść korespondencji dyplomatycznej.

Wicepremier Jarosław Gowin odpowiada na zarzuty francuskiej minister edukacji, która twierdzi, że na paryskiej konferencji o Holokauście polska widownia miała się dopuścić antysemickich wypowiedzi. W Wirtualnej Polsce jako pierwsi publikujemy fragmenty korespondencji.

We Francji trzeci weekend z rzędu protestują "żółte kamizelki" – bezpartyjny, pozbawiony struktur i liderów ruch, wymierzony w polityczny establishment. To, co zaczęło się jako protest przeciw podwyżkom akcyzy na paliwa, zmieniło się w demonstrację ubożejącej francuskiej klasy średniej, porzuconej w swoim przekonaniu przez system polityczny V Republiki.

• Romansowanie z Niemcami było dla Francuzek jedną z wojennych strategii przetrwania
• Podczas niemieckiej okupacji rozkwit przeżywały domy publiczne
• Po wyzwoleniu Francji kochanki niemieckich żołnierzy były surowo karane; zdarzały się samosądy

Tamara Łempicka była "nienasycona seksualnie, teatralna, elegancka, bystra i utalentowana", a do tego "romansowała z każdym mężczyzną i każdą kobietą, których uznała za pięknych". Nie brakowało też seksu grupowego w pyle kokainy i oparach alkoholu oraz romansów z prostytutkami i marynarzami. Tak jak większość kobiet tamtej epoki konsekwentnie się odmładzała, konfabulując przy okazji na temat swojego pochodzenia. Twierdziła, że urodziła się i wychowała w Warszawie, podczas gdy naprawdę przyszła na świat w 1898 r. w Moskwie. Zawsze uważała się za Polkę.

• Niemcy zdobyli Paryż 14 czerwca 1940 r. bez jednego wystrzału
• Miesiąc po zdobyciu miasta działało już ok. 100 paryskich teatrów
• Niemcy przymykali oko na subtelną satyrę polityczną dotyczącą okupacji
• Część francuskiej prasy oficjalnie popierała nazistów

Początek powstania zbrojnego ludności Paryża przeciwko Niemcom. Powstanie trwało do 25 sierpnia.

W Paryżu podpisano traktat pokojowy kończący wojnę krymską między Rosją i Turcją oraz sprzymierzonymi z nią Anglią i Francją.

Bracia August i Louis zorganizowali w Paryżu pierwszy pokaz filmowy. Zaprezentowano film "Wyjście robotników z fabryki Lumière w Lyonie".

W Paryżu podpisano polsko-czeski układ o tymczasowym podziale Śląska Cieszyńskiego. Wytyczono linię demarkacyjną, pozostawiając w rękach czeskich Zagłębie Karwińskie oraz Zaolzie.

Paryż skapitulował przed wojskami niemieckimi w wojnie francusko-pruskiej.

W Paryżu otwarto konferencję pokojową z udziałem 27 państw uczestniczących w wojnie z Niemcami. Konferencji przewodniczył premier Francji Georges Clemenceau. Na czele delegacji reprezentującej Polskę stanęli Roman Dmowski i Ignacy Paderewski. Zakończyła się 21 stycznia 1920 roku.