edward gierek

- W propagandzie gierkowskiej chwalono się wszystkim. Na przykład tym, że litrowa butelka Coca-Coli ma już zakrętkę, a nie kapsel. Z czasem to wszystko zaczęło być coraz bardziej śmieszne – mówi dr hab. Marcin Zaremba z Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Biuro Polityczne KC PZPR chciało decydować o każdym aspekcie życia obywateli PRL. Na posiedzeniach omawiano prawie wszystko - od polityki gospodarczej i metod tłumienia protestów robotników, po wygląd ozdób na warszawskim placu Konstytucji. - Było to coś ważniejszego niż "superrząd". To nie tylko absolutnie kierownicze gremium w partii i w państwie, ale też miejsce, w którym podejmowano właściwie wszystkie najważniejsze decyzje - wyjaśnia prof. Jerzy Eisler, dyrektor warszawskiego oddziału IPN.

W odpowiedzi na podwyżki cen, 25 czerwca 1976 roku robotnicy z kilkudziesięciu zakładów pracy w całej Polsce rozpoczęli strajk. Protestujący z Radomia zajęli i częściowo zniszczyli Komitet Wojewódzki PZPR. Po kilku godzinach milicja rozpoczęła brutalną pacyfikację. Władze odpowiedziały na protesty biciem, akcją propagandową i represjami.

Wśród najważniejszych działaczy PZPR Moskwa miała swoich faworytów, którzy mogli liczyć na szczególną przychylność i protekcję. Był wśród nich m.in. Edward Gierek. Kreml nie ufał jednak w pełni władzom PRL, dlatego działania polskiego rządu uważnie obserwowała sieć agentury. Jej szkielet tworzyło około 800 sowieckich oficerów, którzy po 1954 roku pracowali w wojsku, ministerstwach i najważniejszych urzędach centralnych. Do dziś nie jest jasne, czym naprawdę się zajmowali.

Wywiad PRL wykorzystał polskich przestępców do zrabowania w RFN od 120 do 200 kg złota. Gangsterzy otrzymali również zlecenie zabójstwa przebywającego wówczas w Niemczech Adama Michnika. Odmówili wykonania zadania, ponieważ nie chcieli mieszać się w politykę. Część ukradzionych kosztowności trafiła do najważniejszych ludzi w aparacie władzy i do funkcjonariuszy biorących udział w akcji. Mimo że afera wyszła na jaw już w latach 80., do dziś nikt z biorących w niej udział nie stanął przed sądem. Nie wiadomo też, co stało się z kilkudziesięcioma kilogramami zrabowanego złota. W nagrodę za "zasługi" dla SB, do 1989 r. przestępcy biorący udział w operacji mogli prowadzić nielegalną działalność bez obaw, że zainteresuje się nimi milicja lub prokuratura.

Kiedy w niedzielę 20 grudnia 1970 r. miliony Polaków zobaczyły w telewizji Edwarda Gierka, wybranego właśnie na nowego I sekretarza KC PZPR, powszechne było poczucie ulgi. Po czternastu latach rządów dawno już zapomniano o entuzjazmie, jaki budził w przeszłości Władysław Gomułka. Jego upadek był równoznaczny nie tylko z przerwaniem przelewu krwi na Wybrzeżu, ale i nadzieją na poprawę położenia milionów Polaków, którzy z oburzeniem przyjęli podwyżkę cen żywności na kilkanaście dni przed Bożym Narodzeniem.

Wewnątrz kłębił się tłum. Kolejkę stanowił niekończący się korowód, trudno było się zorientować, kto należy do "ogonka", a kto chce tylko popatrzeć. A było na co. Rzucono bezkartkowe słodycze, kawę i jakieś owoce - wspomina Internautka Lucyna Turek. Przed Bożym Narodzeniem, te pozornie zwyczajne produkty, w PRL dla wielu były trudnym do zdobycia rarytasem.

Urodził się Edward Gierek, polityk, działacz komunistyczny, I sekretarz KC PZPR. Po wydarzeniach w grudniu 1970 roku przejął władzę z rąk ekipy Władysława Gomułki. Gierek obiecywał intensywny rozwój kraju. Jego polityka otwarcia na Zachód i niemal nieograniczonego korzystania z kredytów gwarantowanych przez państwo doprowadziła do gigantycznego zadłużenia kraju bez spodziewanych efektów gospodarczych. Gierek został odsunięty z urzędu 28 sierpnia 1980 roku w wyniku strajków, które wybuchły na Wybrzeżu i ogarnęły cały kraj. Zmarł 29 lipca 2001 roku.

Edward Gierek został I sekretarzem KC PZPR. Zastąpił Władysława Gomułkę, usuniętego po krwawym stłumieniu wystąpień robotniczych na Wybrzeżu.