bomba atomowa

W czasach rozwoju Projektu Manhattan, zanim jeszcze zimna wojna rozpoczęła się na dobre, naukowcy zapoczątkowali debatę na temat wykorzystania energii atomowej do napędzania łodzi podwodnych. Pomysł, aby uzbroić je dodatkowo w głowice jądrowe, wcielony został w życie jednak dopiero w 1959 r., kiedy do arsenału US Navy weszła jego duma - USS George Washington. Od tego czasu wojna nigdy nie była już taka sama. Atomowa łódź podwodna zdolna w zanurzeniu wystrzelić kilka pocisków w cele na całym świecie - pod względem siły rażenia i mobilności - to po dziś dzień najgroźniejsza broń jaka powstała - pisze Marcin Makowski w artykule dla WP.

20 czerwca 1989 roku, już po zakończeniu Okrągłego Stołu i pierwszych częściowo wolnych wyborach parlamentarnych, Sztab Generalny Wojska Polskiego zatwierdził plan nuklearnego ataku na kraje Zachodu - wynika z dokumentów opublikowanych przez Sławomira Cenckiewicza na Twitterze. Plan zakładał 131 uderzeń jądrowych m.in. na cele w Danii.

W czasie zimnej wojny groźba odwetu była pierwszą linią obrony USA i ZSRR. W Ameryce wyrok nuklearnej zagłady miały wykonać bombowce B-52 Stratofortress. Samoloty zaprojektowano specjalnie do zrzucania bomb atomowych. W chwili zagrożenia, 100 takich maszyn mogło wystartować w ciągu kilku minut.

W 1947 roku Winston Churchill, będąc wówczas liderem konserwatywnej opozycji, wezwał USA do dokonania ataku nuklearnego na ZSRR w celu wygrania zimnej wojny - poinformował w najnowszym wydaniu brytyjski tygodnik "Mail on Sunday".

29 sierpnia 1949 roku na poligonie w Semipałatyńsku Związek Radziecki przeprowadził pierwszą próbę atomową, nazwaną przez wywiad Stanów Zjednoczonych Joe-1. Test ten stanowił końcowy etap sowieckiego programu budowy broni nuklearnej. Ładunek wybuchowy RDS-1 był bombą plutonową, stanowiącą w rzeczywistości wierną kopię amerykańskiej bomby "Fat Man".

29 sierpnia 1949 roku na poligonie w Semipałatyńsku Związek Radziecki przeprowadził pierwszą próbę atomową, nazwaną przez wywiad Stanów Zjednoczonych Joe-1. Test ten stanowił końcowy etap sowieckiego programu budowy broni nuklearnej. Ładunek wybuchowy RDS-1 był bombą plutonową, stanowiącą w rzeczywistości wierną kopię amerykańskiej bomby "Fat Man".

Amerykański bombowiec B-29 Superfotress zrzucił bombę atomową "Fat Man" na Nagasaki. W rezultacie wybuchu, ocenianego na siłę 22 kiloton, oraz promieniowania zginęło łącznie 40-80 tys. ludzi.

O 8.15 Amerykanie zrzucili bombę atomową na Hiroszimę. Na japońskie miasto spadła z wysokości 600 metrów. W ciągu kilku sekund zginęło blisko 80 tysięcy mieszkańców miasta. Rozmiary katastrofy do dziś nie są znane, gdyż raporty japońskie, amerykańskie i Czerwonego Krzyża zawierają ogromne rozbieżności. Wiadomo, że liczba ofiar sięga 250 tysięcy w samej Hiroszimie.

Gdyby zimna wojna przerodziła się w gorącą, ziemie polskie zamieniłyby się w pustynię. Wynikało to z doktryny wojny atomowej przyjętej przez ZSRS, która zakładała, że PRL przyjmie na siebie główne uderzenie atomowe NATO. Na Polskę miało spaść kilkaset pocisków z głowicami nuklearnymi.

- Po 48 sekundach, na wysokości 350 metrów, nastąpiła eksplozja. Był potworny błysk, zatrzęsła się ziemia, rozległ się huk, od którego pękały bębenki w uszach. A następnie po ziemi poszła potworna fala uderzeniowa, stapiając i paląc wszystko, co napotkała na swojej drodze - mówi Wiktor Suworow, pisarz i były oficer sowieckiego wywiadu wojskowego GRU, w rozmowie z Piotrem Zychowiczem. 30 minut po wybuchu bomby atomowej, w radioaktywną chmurę wpędzono pierwszych żołnierzy, w sumie na poligon atomowy weszło 45 tys. ludzi, w żaden sposób nie zabezpieczonych przed promienioaniem radioaktywnym. Tak wyglądały ćwiczenia wojskowe przeprowadzone przez marszałka Gieorgija Żukowa w ZSRS w 1954 r.

W Cumberland w USA rozbił się bombowiec B-52, przewożący na pokładzie dwie bomby atomowe. Bomby przetrwały katastrofę. Zginęły w niej 3 osoby, przeżyło 2 członków załogi.