westerplatte

Westerplatte – historyczna strażnica wojskowa, która zamieniła się w miejsce bardzo bieżącego sporu politycznego. Żadna ze stron nie zamierza zrobić kroku wstecz. 1 września, jak co roku, stała się miejscem starcia obozu władzy z samorządowcami.

Ciekawe co powiedzieliby major Henryk Sucharski albo komandor Franciszek Dąbrowski, komendanci Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte, widząc jak 80 lat po jej rozpaczliwej obronie przed hitlerowskimi Niemcami, to Polacy sami ze sobą toczą kolejną wojnę. Tym razem polityczną.

Jako mieszkaniec Gdańska, chciałbym Pana Prezydenta Pawła Adamowicza prosić, by nie domagał się od Mariusz Błaszczaka przeprosin dla gdańszczan. Bo jeszcze się skusi i co wtedy? Będziemy musieli te przeprosiny przyjąć, a więc uznać, że to mąż stanu.

Niedobrze się stało, że tak ważne i symboliczne dla wszystkich Polaków uroczystości jak rocznica wybuchu II wojny światowej na Westerplatte, stały się również areną politycznego spięcia. Tracimy na tym wszyscy.

Dawno już żaden uścisk dłoni, a ściślej jego brak, nie wywołał takiego poruszenia. Obraz prezydenta Andrzeja Dudy oddalającego się od premier Ewy Kopacz obiegł w kilka minut wszystkie wielkie portale. I, jak to bywa w takich sytuacjach, zaczął żyć swoim własnym życiem - pisze Paweł Lisicki w felietonie dla Wirtualnej Polski

Polscy żołnierze pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego przez 7 dni bohatersko bronili Polskiej Wojskowej Składnicy Tranzytowej przed agresją wojsk hitlerowskich. Major Sucharski zdecydował o kapitulacji, mając na uwadze los rannych żołnierzy. W dowód uznania niemiecki generał Georg Eberhardt pozwolił Sucharskiemu zatrzymać szablę oficerską. Ze 182 obrońców Westerplatte poległo szesnastu, jeden zginął już po kapitulacji, a 50 zostało rannych.