stan wyjątkowy

Jaką funkcję pełniła debata o stanie wyjątkowym, skoro opozycja pozna niejawne argumenty za jego wprowadzeniem dzień po głosowaniu? Dlaczego w Sejmie zabrakło prezydenta? W jakim celu premier więcej niż o Łukaszence mówił o opozycji? Po co Lewica apelowała o rozładowanie kryzysu przez "wpuszczenie uchodźców", skoro taki ruch kryzys pogłębi? Odpowiedź jest prosta. Bezpieczeństwo kraju poległo w walce z logiką kampanii wyborczej.

Prezydent Andrzej Duda na wniosek Rady Ministrów wprowadził, na okres 30 dni, na części województw podlaskiego i lubelskiego stan wyjątkowy. Zdaniem rządu ma to pomóc w ustabilizowaniu sytuacji migracyjnej na granicy z Białorusią oraz przeciwdziałać ewentualnym zagrożeniom związanym z wielkimi manewrami armii rosyjskiej i białoruskiej blisko polskiej granicy. Czy jednak na pewno potrzebny do tego jest stan wyjątkowy?

Jadwiga Emilewicz nie przestaje zaskakiwać. W dzisiejszym wywiadzie dla Radia ZET, dopytywana o możliwe wprowadzenie stanu nadzwyczajnego, obecna Minister Rozwoju i zapewne przyszła wicepremier, stwierdziła: "Czy wiemy, jakie są konsekwencje wprowadzenia stanu nadzwyczajnego? Będziemy mieć wojsko na ulicach, pozamykane portale internetowe, rozgłośnie radiowe". - Pani minister, stany nadzwyczajne nie są takie skomplikowane - odpowiada Tomasz Janik.

Oficjalnie mamy specustawę, która przyznaje rządowi dodatkowe kompetencje w walce z koronawirusem, jednak nieoficjalnie pojawiają się pogłoski, że przy eskalacji zagrożenia możliwe będzie wprowadzenie stanu wyjątkowego. A to oznacza nieuchronne odroczenie wyborów - przynajmniej o kilka miesięcy. W tej chwili o podobny scenariusz apeluje duża część (choć nie całość) opozycji. Bez niego można zapomnieć o równych szansach.