stalinizm

- Sowieci chcieli, aby donosicielem został każdy obywatel. W ten sposób mieli zamiar poddać społeczeństwo totalnej kontroli – mówi w rozmowie z magazynem ''Historia Do Rzeczy'' historyk prof. François-Xavier Nérard, autor wydanej w tym roku w Polsce książki ''5% prawdy. Donos i donosiciele w czasach stalinowskiego terroru''.

Żołnierze Wyklęci w imię umiłowania wolności rzucili wyzwanie największemu mocarstwu Europy. W Polsce Ludowej zostali bestialsko wymordowani. Jednym z nich był rotmistrz Witold Pilecki. - Szedł sam, dobrowolnie. Widziałem to dokładnie, szedłem 30-40 metrów dalej. Nim doszedłem do miejsca, jego już rozstrzelano - wspominał po latach Ryszarda Mońko, który jest podpisany pod wyrokiem śmierci na Pileckiego. Ostatni z Żołnierzy Wyklętych zginął - Józef Franczak został zastrzelony 18 lat po II wojnie światowej. Esbecy sprofanowali jego ciało. Rodzinie zostało przekazane bez głowy.

• W 1952 roku w PRL stworzono dziecięce miasteczko, które miało być rządzone przez dzieci • W Podgrodziu próbowano kształtować dzieci i młodzież według radzieckich wzorców • Inspiracją dla miasteczka była Artek w ZSRR • Kres stalinizmu w Polsce rozpoczął zmierzch komunistycznej dziecięcej utopii

- Bezspornym dowodem były dwa trupy znalezione w garażu Mazurkiewicza oraz kula wyciągnięta z głowy Łopuszyńskiego, który cudem przeżył. Cała reszta zeznań została wymuszona szantażem. Do celi na Rakowieckiej przyszedł kapitan Jurak z MO i powiedział Mazurkiewiczowi, że jeśli się nie przyzna, to zamkną także jego schorowanego ojca. W ciągu kilku dni Mazurkiewicz opisał swoje kolejne zbrodnie, które stały się podstawą aktu oskarżenia – mówi w rozmowie z Wirtualną Polską Cezary Łazarewicz, reporter i publicysta. Autor „Eleganckiego mordercy” (Wyd. WAB) przypomina postać Władysława Mazurkiewicza, mordercy z czasów stalinowskich, który przez lata bezkarnie likwidował kolejne ofiary, opowiada o jego zbrodniach, późniejszym procesie i wyroku oraz nakreśla tło społeczne i polityczne. Łazarewicz wyjaśnia też, czy reporter powinien być skromny oraz na czym polega metoda „na Czarka”.

Przesłuchania ciągnęły się dniami i nocami, bez snu. - Potrafili trzymać człowieka na górze cztery, pięć dób - wspomina w rozmowie z WP mjr Waldemar Nowakowski, ps. Gacek, były żołnierz AK, powstaniec warszawski. Stalinowscy oprawcy polewali więźniów lodowatą wodą, sadzali odbytem na nodze od krzesła. - Koledzy, którzy przeżyli Oświęcim, a potem przechodzili komunistyczne tortury, mówili, że niemieckie były łagodniejsze. To było jak makabryczny sen - mówi rozmowie z WP Witalis Skorupka ps. Orzeł, były żołnierz Kedywu.

Jednym z wiodących tematów w polskich gazetach z lat 1945-1948 było niemieckie podziemie, powszechnie utożsamiane z organizacją o nazwie Werwolf. Wychodzące w tym okresie na Górnym Śląsku dzienniki poświęciły tej organizacji ponad 300 artykułów. Czy niemieckie podziemie rzeczywiście było tak aktywne, czy też była to jedynie szeroko zakrojona akcja propagandowa?

Wydała bezprawny nakaz aresztowania gen. Augusta Fieldorfa "Nila" i Władysława Bartoszewskiego. Szczególnie nienawidziła żołnierzy AK. Zbrodnie Heleny Wolińskiej potwierdzono już w 1956 roku w PRL. Została wydalona z prokuratury i zdegradowana "z uwagi na charakter i rozmiar zarzutów". III RP przez lata starała się o jej ekstradycję z Wielkiej Brytanii. - Zamiast odsiadywać wyrok 10 lat w polskim więzieniu, do końca była chroniona przez prawo wolnej i demokratycznej Wielkiej Brytanii, tak jak kiedyś chronił ją stalinowski system bezprawia - pisze Tadeusz Płużański w artykule dla WP.PL.

Trzech skazanych na śmierć i wieloletnie wyroki więzienia - taka była cena uratowania młodej Polki przetrzymywanej przez żołnierzy Armii Czerwonej. W jej obronie wystąpił pluton Wojska Polskiego z Leszna wspierany przez milicjanta i kolejarzy - pisze Krzysztof Kaźmierczak w artykule dla Wirtualnej Polski.

W czasach PRL jedną z metod walki z Kościołem katolickim w Polsce było rozbijanie go od wewnątrz. W tym celu starano się utworzyć grupę księży, którzy lojalność okazywaliby nie swoim kościelnym przełożonym, ale aparatowi komunistycznemu. Według niektórych źródeł z pomysłem tym wystąpił w 1947 r. minister Hilary Minc, późniejszy wicepremier. Prawdopodobnie jednak pomysłodawcą był gen. Iwan Sierow, będący przez pewien czas głównym doradcą radzieckiego NKWD przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie - pisze ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski w artykule dla WP.PL.

W historii zapisał się jako jeden z największych katów Polaków po 1944 roku. Ma na sumieniu śmierć wielu patriotów, m.in. rotmistrza Witolda Pileckiego i generała Augusta Emila Fieldorfa "Nila" - pisze Tadeusz Płużański w artykule dla Wirtualnej Polski. Pułkownik Jacek Różański, pełniący funkcję dyrektora Departamentu Śledczego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego przesłuchiwał m.in. jego ojca. Stosował wobec podejrzanych wymyślne tortury fizyczne i psychiczne.