rafał woś

Nie popadajmy w przesadę. Oczywiście każdą wymianę szefów spółek skarbu albo zmiany w mediach publicznych czy instytucjach kultury można nazwać zamachem na demokrację. Ale pachnie to na kilometr prywatą i skończy się niechybną dewaluacją pojęcia "obrony demokracji". A gdy demokracja będzie faktycznie zagrożona, to nikt tego nawet nie zauważy - pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Już na pierwszy rzut oka widać, że Kornel Morawiecki kompletnie nie pasuje do ruchu Kukiz’15. Sam zainteresowany szybko się pewnie zorientuje, jak mało jego polityczna opowieść pasuje do toczonego na zupełnie inne argumenty sporu PO-PiS. I jak daleko mu pod względem światopoglądowym do wielu kolegów z ruchu Kukiz’15. Nie mówiąc już o Nowoczesnej czy PSL-u. Poglądy i wypowiedzi świeżo upieczonego posła czynią z niego naturalnego sojusznika dla nowej polskiej lewicy socjalnej, która po wyborach znalazła się poza Sejmem. Nie tyle potencjalnego lidera Partii Razem, ile symbol. Albo, mówiąc bardziej obrazowo, konia trojańskiego lewicy w polskim parlamencie. Morawiecki i lewica: to może być więc początek pięknej przyjaźni – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski.

Leszek Miller i Jerzy Hausner uwierzyli, że najlepszą drogą do pomocy słabym to ułatwienie życia silnym. Na przykład przedsiębiorcom. A Janusz Palikot, czy ostatnio także Barbara Nowacka, woleli z kolei głosić, że sednem lewicowości jest chronienie słabych tylko w sferze obyczajowej. Nikt z przywódców lewicy nie chciał nigdy mieć nic wspólnego z "populistą" Lepperem czy "oszołomskimi" krytykami transformacji spod znaku Radia Maryja. Taka lewicowość im cuchnęła. A PiS się tego nie bał. I zgarnął całą masę wyborców lewicowych - pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Średnia płaca brutto była u nas w roku 2014 prawie o połowę niższa niż w Grecji, trzy razy niższa niż w Niemczech i pięciokrotnie niższa niż w Danii. A udział wynagrodzeń w PKB na tle innych krajów również mamy bardzo niski. Polska jest jak dobrze prosperujące przedsiębiorstwo, którego zarząd na prawo i lewo chwali się świetnymi wynikami finansowymi, ale jego pracownicy zgrzytają zębami, bo od wielu lat dostają do podpisania tę samą słabo płatną umowę o dzieło - pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Na pierwszy rzut oka ekonomiczny program PO jest bardzo wrażliwy społecznie. Ale tylko na pierwszy rzut oka – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta pisze, że rozwiązania zaproponowane przez Platformę idą w kierunku, w którym należy przesuwać polską gospodarkę „po latach ostrego liberalnego zaczadzenia”, które doprowadziło u nas m.in. do dramatycznego rozjazdu produktywności i płac oraz „uśmieciowienia” rynku pracy. Dlaczego propozycje PO wciąż pozostawiają jednak wiele do życzenia?

- Polskie media od lat ekscytują się przykładami jak to „Polak potrafi”. Wiadomo, cała Europa gra w „Wiedźmina”, bo Comarch zrobił tramwaje dla paru niemieckich miast, a Apple używa elektronicznej kostki do gry Dice+ wymyślonej przez poznańską Game Technologies. Problem w tym, że te piękne przykłady „ku pokrzepieniu serc” są wyjątkami, a nie regułą. Przytłaczająca większość Polaków jest skazana na pracę w sektorach i branżach, w których pracodawca nie stawia na kreatywność i samodzielność, tylko na to, by było tanio, szybko i bez fanaberii, czego dowodzą statystyki czasu spędzanego w pracy, elastyczności zatrudnienia czy ilości sporów pracowniczych – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta ostro polemizuje z Pauliną Wilk, która krytycznie opisała rodzimych prekariuszy, młodych Polaków zatrudnionych na umowach śmieciowych i pozbawionych nadziei na lepsze jutro.

- Ekonomiczny lewak nie ma u nas dobrej prasy. Zwykło się uważać, że jest oderwanym od realiów zwolennikiem „księżycowej” gospodarki i przeciwnikiem „trzeźwego rachunku ekonomicznego”. To kompletna bzdura – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski i wyjaśnia, dlaczego. Publicysta przekonuje również, że można byś zadowolonym i cieszyć się życiem, gdy: czeka się na opóźniony pociąg, przepłaca w osiedlowym sklepie spożywczym i płaci podatki.

- Myślicie, że kryzys grecki niczego nie zmienił? Przecież w końcu się „dogadali”, prawda? To zastanówcie się teraz, czy po tym wszystkim da się jeszcze być euroentuzjastą? Albo przynajmniej eurooptymistą? – pisze dla Wirtualnej Polski Rafał Woś.