wspomnienia

"Leżę przysypana, tylko trochę głowy mi wystaje. O Boże, czemu taką straszną śmiercią każesz mi ginąć" - rozpaczała. Modliła się na głos, a ja wołałam o ratunek, wyłam wręcz. Wreszcie jej głos umilkł, a z zewnątrz usłyszałam: "Idziemy, idziemy. Słyszymy" (...). Wyciągnęli blokujące wyjście walizy... Pytali o papierosy i wódkę. Zwariowali? Wybawcy uciekli po chwili przed kolejnym atakiem bombowców. Podobno byli pijani. Ludzie potem mówili, że nikt trzeźwy nie odważyłby się wejść w to rumowisko - pisała we wspomnieniach Krystyna Baranowska, która w czasie powstania mieszkała przy ul. Hożej 7.

Dziś mija 25 lat od rozpoczęcia obrad przy Okrągłym Stole. Do wspólnych negocjacji usiedli przedstawiciele władz PRL, strony solidarnościowej oraz kościelnej. Zapoczątkowały one zmianę ustroju Polski.

Wewnątrz kłębił się tłum. Kolejkę stanowił niekończący się korowód, trudno było się zorientować, kto należy do "ogonka", a kto chce tylko popatrzeć. A było na co. Rzucono bezkartkowe słodycze, kawę i jakieś owoce - wspomina Internautka Lucyna Turek. Przed Bożym Narodzeniem, te pozornie zwyczajne produkty, w PRL dla wielu były trudnym do zdobycia rarytasem.

Razem z kolegami podjęliśmy decyzję, a pracowałem na granicy, że jako pierwsi otworzymy ogień do wojsk z DDR - pisze Internauta Józef Malicki, we wspomnieniach ze stanu wojennego, przesłanych do redakcji. - Przed wyjazdem do pracy uprzedziłem żonę, że mogę nie wrócić, że ma być silna i przygotowana na najgorsze - wspomina.