ustawa o krs

Dwa lata od wyborów parlamentarnych minęły jak z bicza strzelił. Działo się tyle, że nie sposób było się nudzić. I choć szczęśliwi czasu nie liczą, a sporo Polaków podobno jest zadowolonych z obecnych rządów, warto podsumować dorobek ekipy rządzącej na półmetku kadencji parlamentu. Obszar wymiaru sprawiedliwości jest dla obecnej władzy szczególnie istotny i rzeczywiście - odniosła ona na polu jego reform niemałe sukcesy.

Czy PiS złamał prezydenta? Zadecydowała piątkowa rozmowa z Kaczyńskim? Z pewnością skala ataku, jaką media bliskie rządowi przeprowadziły między piątkiem a poniedziałkiem na profesora Michała Królikowskiego i samego prezydenta, pokazała głowie państwa i jego środowisku, że otwarty konflikt z PiS będzie dla Andrzeja Dudy osobiście bolesny i trudny. Można też spekulować, że Dudzie po prostu puściły nerwy i w kluczowej dla powodzenia swojego projektu kawaleryjskiej szarży wypadł z siodła. Wielu komentatorów pewnie napisze, że po wakacyjnej przerwie na Krakowskie Przedmieście znów wrócił Adrian.

Według nieoficjalnych informacji szefem zespołu przygotowującego prezydenckie ustawy o KRS i Sądzie Najwyższym jest prof. Michał Królikowski, wiceminister sprawiedliwości w rządzie PO-PSL i bliski współpracownik Jarosława Gowina. W tej chwili to w dużej mierze wróżenie z fusów, ale – jeśli powyższe informacje się potwierdzą – istnieje spora szansa na to, że prezydenckie projekty mogą nas pozytywnie zaskoczyć. Nie wiadomo, czy możliwy jest (dość zresztą trudny do wyobrażenia) cud pt. "I Prezes z Ziobrą syci, i środowiska prawnicze całe", ale są przesłanki co do tego, by przedwcześnie nie załamywać rąk.

Polityczne wakacje nie mogą się zacząć w tym roku. Ledwo ochłonęliśmy po przegłosowaniu ustawy o KRS i pierwszym skierowanym przeciw rządowi Beaty Szydło wecie prezydenta Dudy, a już w środę w nocy, na stronach Sejmu pojawił się projekt "poselskiej ustawy" o Sądzie Najwyższym. Sprawa jest poważna. Jest to jeden z tych projektów obecnej sejmowej większości, które usiłują zmienić faktycznie ustrój państwa, bez zmiany konstytucji i koniecznej do tego konstytucyjnej większości w Sejmie.