prawo pracy

Po wtorkowej debacie wielu komentatorów jako zwycięzcę wskazało Adriana Zandberga z Partii Razem. Jak chce zmienić Polskę jego ugrupowanie? - Przez ostatnie 25 lat Polska była kolonią rządzoną w interesie wielkich korporacji, a nie w interesie społeczeństwa. Stajemy się największą montownią Europy, a zasługujemy na więcej. Doświadczeniem milionów Polaków jest doświadczenie bylejakości państwa, które o nich nie dba i wkracza wtedy, kiedy można dowalić słabemu (np. kasjerce, która rąbnie się w PIT-cie), a które jest bezradne wobec silnych – tłumaczą Marcelina Zawisza i Maciej Konieczny z Partii Razem w rozmowie z Wirtualną Polską. Wyjaśniają też, dlaczego nie podobają im się deklaracje Leszka Czarneckiego o tym, że nie musi płacić podatków w Polsce, czemu ich zdaniem można być dumnym z płacenia 75-procentowych podatków oraz w jakim celu chcą ujawnić dochody wszystkich Polaków.

- Na pierwszy rzut oka ekonomiczny program PO jest bardzo wrażliwy społecznie. Ale tylko na pierwszy rzut oka – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta pisze, że rozwiązania zaproponowane przez Platformę idą w kierunku, w którym należy przesuwać polską gospodarkę „po latach ostrego liberalnego zaczadzenia”, które doprowadziło u nas m.in. do dramatycznego rozjazdu produktywności i płac oraz „uśmieciowienia” rynku pracy. Dlaczego propozycje PO wciąż pozostawiają jednak wiele do życzenia?

- Polskie media od lat ekscytują się przykładami jak to „Polak potrafi”. Wiadomo, cała Europa gra w „Wiedźmina”, bo Comarch zrobił tramwaje dla paru niemieckich miast, a Apple używa elektronicznej kostki do gry Dice+ wymyślonej przez poznańską Game Technologies. Problem w tym, że te piękne przykłady „ku pokrzepieniu serc” są wyjątkami, a nie regułą. Przytłaczająca większość Polaków jest skazana na pracę w sektorach i branżach, w których pracodawca nie stawia na kreatywność i samodzielność, tylko na to, by było tanio, szybko i bez fanaberii, czego dowodzą statystyki czasu spędzanego w pracy, elastyczności zatrudnienia czy ilości sporów pracowniczych – pisze Rafał Woś w felietonie dla Wirtualnej Polski. Publicysta ostro polemizuje z Pauliną Wilk, która krytycznie opisała rodzimych prekariuszy, młodych Polaków zatrudnionych na umowach śmieciowych i pozbawionych nadziei na lepsze jutro.