media(strona 2/2)

Ludzie, ludzie! Pojawił się nowy argument-killer. Jeszcze lepszy niż pomidor, o którym pisałem w poprzednim felietonie (sprawdź). No po prostu niezawodny. Kończy każdą debatę! Słuchasz cierpliwie (albo i niecierpliwie) adwersarza, a potem ripostujesz: "A Ty gdzie byłeś, kiedy działy się rzeczy naprawdę haniebne? Dlaczego wtedy milczałeś?". I odchodzisz w sobie tylko znanym kierunku. Wygrałeś. Przynajmniej w swoim własnym mniemaniu - pisze Rafał Woś dla Wirtualnej Polski.

- Rzekome zagrożenie demokracji to obecnie działania legalnie wybranej władzy, które – owszem – bywają zbyt gwałtowne, może nawet nieprzemyślane, ale demokracji na pewno nie zagrażają. KOD spokojnie demonstruje sobie na ulicach, przez nikogo nieprześladowany. Mediów prywatnych nikt nie wycisza. Jerzy Owsiak może nadal organizować swoją imprezę. Jeżeli tak wygląda kraj, gdzie zagrożona jest demokracja, to co powiedzieć o Niemczech, gdzie policja nie panuje nad imigrantami, a media boją się mówić prawdę w obawie o reakcję polityków partii rządzącej? – pisze Łukasz Warzecha dla Wirtualnej Polski. Publicysta pisze o sytuacji w dzisiejszej Polsce i wyjaśnia, kim są jurgieltnicy oraz ich współcześni odpowiednicy.

- Trochę zacząłem się bać, bo widzę, że państwo i wartości, w które wierzę, mogą za chwilę przestać istnieć. Jeżeli ktoś, kogo głównym zadaniem jest stać na straży konstytucji, w trzy miesiące ją trzy razy narusza, no to co mam myśleć? Każdy ochroniarz, postawiony na straży czegoś, co trzy razy z rzędu by zginęło, pożegnałby się ze swoją robotą... I proszę mnie dobrze zrozumieć. Nie głoszę, że PO, Nowoczesna czy Razem są super, tylko martwię się, że źle się dzieje i że idzie to wszystko w niedobrą stronę – mówi Maciej Stuhr w rozmowie z Wirtualną Polską.

- W czasie wizji lokalnej stałem bardzo blisko matki pomordowanych, pani Kalitowej, która na widok manekinów symulujących jej dzieci dostała spazmów. Widząc ból matki, która straciła dzieci, mogłem pomyśleć : „pier…ę, wracam do domu, nie bawię się dłużej w te klocki”. Czułem gulę w gardle, wewnętrznie łkałem. Ale musiałem zachować zimną krew – mówi Wiesław Łuka, autor wybitnego reportażu „Nie oświadczam się”, w drugiej części rozmowy dla Wirtualnej Polski. Reporter opowiada o tym, co wydarzyło się już po tragedii połanieckiej (wizja lokalna, powrót na miejsce zbrodni po latach) oraz o specyfice pracy reportera kryminalnego w czasach PRL-u (problemy z cenzurą, współpraca z organami ścigania, pozycja zawodowa dziennikarzy).

- Nie jest żadną tajemnicą, że na śniadanie jemy ateistę, a na kolację feministkę popitą krwią z agnostyków. Tak wygląda nasza dieta. Dzieciom również bardzo smakuje. A poważnie mówiąc, mamy odmienne poglądy od bardzo wielu osób, ale nie chodzimy za nimi, życząc im śmierci czy trollując ich strony. Jesteśmy chrześcijanami, ale to nie znaczy, że jesteśmy z innej planety – mówią Małgorzata i Tomasz Terlikowscy w rozmowie z Wirtualną Polską.

- Myślę, że za Kukizem stoi cała grupa PR-owców, którzy mu mówią, co ma robić, aby wyglądać autentycznie. Jego występy polityczne przypominają koncerty w Mrągowie, tyle tylko, że piosenki są zastępowane szczuciem przeciwko nieprzychylnym dziennikarzom, urzędnikom albo politykom" – mówi Wirtualnej Polsce Piotr Szumlewicz, socjolog i dziennikarz, autor książki „Wielkie pranie mózgów. Rzecz o polskich mediach”. W drugiej części rozmowy podsumowującej prezydenckie wybory publicysta opowiada o wielkim triumfie i najbliższej przyszłości Pawła Kukiza, a także o polskiej lewicy i licznych porażkach Leszka Millera.

- Program Dudy nie różni się znacząco od poglądów Komorowskiego. Zwycięstwo kandydata PiS-u to gwarancja wprowadzenia nowych ludzi do Pałacu Prezydenckiego. Cała reszta jest tajemnicą – mówi Wirtualnej Polsce Piotr Szumlewicz, socjolog i dziennikarz, autor książki „Wielkie pranie mózgów. Rzecz o polskich mediach”. W pierwszej części rozmowy podsumowującej prezydenckie wybory publicysta opowiada m.in. o tym, co zmieni się w Polsce, jeśli w październiku wygra PiS, czy straszenie partią Kaczyńskiego wciąż działa i co zrobi Platforma w razie przegranej.

W mediach II wojna światowa zaczęła się od kłamstwa. Kłamali wszyscy: Niemcy, Sowieci, Francuzi i Polacy. W 1939 r. media wszystkich stron konfliktu próbowały wpływać na rzeczywistość dokonując bezczelnych i kuriozalnych manipulacji. Część z nich okazała się skuteczna.