katolicyzm

Franciszek znowu pozamiatał! Bomba! Oby tak dalej! – to tylko część reakcji na kolektywną decyzję 34 biskupów z Chile, którzy po reprymendzie papieża Franciszka i raporcie obejmującym ponad 2 tys. stron (!) wyciągnęli konsekwencje z dekady zaniedbań – ignorowania, tuszowania spraw pedofilskich w Kościele lokalnym, niszczenia dowodów w imię zachowania klerykalnej integralności struktury i dbania o interesy pedofilów w sutannach, a nie ofiar.

Zdjęcie syna premier Beaty Szydło, który zmierza na swoją pierwszą mszę świętą, urosło do rangi symbolu. Gdzie jeszcze w Europie mogłaby się wydarzyć podobna sytuacja? Internauci od razu podzielili się na dwa obozy: antyklerykalny i pełen zachwytu nad polską wiarą. Sytuacja jest jednak bardziej skomplikowana. O ile katolicyzm w Polsce jest nadal silny, pytanie na ile potrafimy wyciągać z niego wnioski. Choćby w niełatwym kontekście uchodźców.

Sprawa pobicia nastolatki z gdańskiego gimnazjum jest absolutnie bulwersująca. Poraża agresja młodocianych napastniczek, obojętności ludzi wokół i zachowanie rodziców. Jaki jednak wypływa z niej wniosek, o którym byśmy do tej pory nie wiedzieli? Według Filipa Chajzera, to pośrednio wina Kościoła i planowanej reformy edukacji. A napastniczki należy zidentyfikować i wysłać mu ich dane. On już zrobi z nimi porządek. Chyba nie tędy droga.

- Chrystus na sierpie i młocie to Chrystus sprofanowany. Znaczenie symbolu nie zmienia się w zależności od szerokości geograficznej. Czy podobnie milcząco reagowalibyśmy, gdyby jakiś przywódca światowy wręczył papieżowi Chrystusa na swastyce, twierdząc, że nazizm był pierwotnie formą protestu przeciw niesprawiedliwości światowego kapitalizmu? – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” wyjaśnia dlaczego papież Franciszek nie powinien przyjąć prezentu od Evo Moralesa oraz zastanawia się, dlaczego gest ten nie spotkał się z krytyką.