Trwa ładowanie...

Makowski: "'Jakoś to będzie’ nie wystarczy. Polski Kościół stoi nad przepaścią" [OPINIA]

Nie można powiedzieć, że burzy nadciągającej nad polski Kościół nie dało się przewidzieć. Ona zbierała się od lat, ale zamiast zacząć budować dom o solidnych fundamentach, hierarchowie otworzyli nad wiernymi dziurawy parasol przekonując, że ojczyzny papieża Polaka bramy piekielne nie przemogą. Ich, ale również nasza bierność, dzisiaj się mści.

Kard. Stanisław DziwiszKard. Stanisław DziwiszŹródło: NurPhoto via Getty Images, fot: NurPhoto
d4lnqeb
d4lnqeb

Czytając watykański raport dotyczący byłego kard. Theodore’a McCarrika, wstrząsają nie tyle nieznane wcześniej fakty, ale zebranie ich wszystkich w ponurą całość podwójnego życia wysokiego hierarchy Kościoła katolickiego. Życia, podczas którego molestował chłopców, księży i kleryków. Tym ostatnim tłumaczył, że seks między duchownymi jest czymś normalnym, aktem bliskości i przyjaźni. Po spędzonej nocy, mężczyźni udzielają sobie rozgrzeszenia, a następnie odprawiają mszę. Wstrząsają też relacje świadków lub rodziców molestowanych dzieci, które już w latach 70. i 80. informowały amerykański episkopat o niepokojących zachowaniach ówczesnego biskupa pomocniczego Nowego Jorku.

Zbiorowa amnezja Kościoła

W końcu sprawa dotarła do samego Watykanu za pontyfikatu Jana Pawła II, który najpierw ze względu na oskarżenia o molestowanie cofnął awans McCarricka, później jednak za sprawą listu, który dostarczył mu jego sekretarz Stanisław Dziwisz (amerykański kapłan odpierał w nim wszelkie zarzuty) - wynosi go w 2001 r. do godności kardynalskiej.

Dzisiaj również kardynał - Stanisław Dziwisz - o niczym nie wie, nic nie pamięta, nie ma sobie niczego do zarzucenia w tej i podobnej sprawie, gdy system wczesnego ostrzegania Kościoła przed pedofilami w sutannach po prostu zawiódł. Czy można się dziwić, że widząc podobne historie, Polacy masowo odsuwają się od instytucji, która w zastraszającym tempie trwoni gromadzone przez dekady komunizmu zaufanie? W najnowszych badaniach pracowni United Surveys, aż 65,7 proc ankietowanych ocenia negatywnie rolę Kościoła w życiu publicznym. Rekordowe są również statystyki spadków powołań, frekwencji na mszach, laicyzacji młodzieży, i tak dalej.

d4lnqeb

Tę burzę, która zbierała się od dawna, było przecież widać. Istnieli kapłani - tacy jak choćby ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski, którzy od dawna domagali się rozliczeń ze współpracą duchownych z SB, żądali sprawiedliwości dla ofiar molestowania i kary dla tych księży, którzy się jego dopuszczali. Wysyłali listy, rozmawiali, ostrzegali. Nikt ich nie słuchał.

"Takie rzeczy w mojej ojczyźnie?"

Nie słuchano również tych świeckich, którzy mając na sercu dobro Kościoła, pisali o jego grzechach. Uznawano ich za intruzów, ludzi, którzy rozdmuchują afery. Czy nie tak w rozmowie telefonicznej z dziennikarzem TVN24 bronił się kard. Dziwisz? W dokumencie "Don Stanislao" mówił przecież wprost, że nie może zrozumieć, jak "takie rzeczy mogą się dziać w jego ojczyźnie". I to wobec człowieka "który tyle lat służył papieżowi". Oczywiście, argument koronny aby milczeć brzmiał: "przecież to wszystko pójdzie w świat". 

Don Stanislao. Bartłomiej Sienkiewicz ostro o Stanisławie Dziwiszu. Reakcja Tomasza Siemoniaka

Służenie papieżowi i kapelusz kardynalski nie mogą już dłużej gwarantować immunitetu. Kard. Stanisław Dziwisz nie od wczoraj stosuje przecież tę samą strategię kontaktu z mediami - nazwałbym ją "audiencyjną". Jest otoczony gronem sekretarzy, unika otwartej rozmowy, chowa się za dokonaniami z przeszłości, żyjąc w przeświadczeniu skrzywdzenia przez dziennikarzy.

d4lnqeb

Z kard. Dziwiszem nie rozmawia się inaczej, niż w otoczeniu dostojnych budynków krakowskiej kurii, umawiając na spotkanie długimi miesiącami. Zamiast transparentności, mamy unikanie konfrontacji, które dodatkowo podsyca podejrzenia. Gdy natomiast kard. Dziwisz w końcu idzie do mediów, jest tak mało przekonujący i charyzmatyczny, że sam sobie szkodzi. 

Oczywiście, aby udowodnić mu krycie lub lekceważenie informacji o pedofilii w Kościele potrzeba twardych dowodów, ale skoro były sekretarz papieża nie ma nic do ukrycia, dlaczego zachowuje się tak, jakby miał? Dlaczego dopiero pod presją mediów mówi o powołaniu niezależnej komisji? Kolejne pytanie - komisji stworzonej przez kogo, bo przecież nie przez nasz episkopat, który ręki na Dziwisza nie podniesie, bo to równoznaczne z piłowaniem gałęzi, na której się siedzi. Nie wiem co czeka nasz Kościół. Nie mam pojęcia, czy jest to druga Irlandia. Jedno nie ulega jednak wątpliwości - jeśli coś w nas i naszych kapłanach się nie zmieni, niedługo nie będzie czego zbierać.

Marcin Makowski dla WP Opinie

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
d4lnqeb
Oceń jakość naszego artykułu:
Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.

Komentarze

Trwa ładowanie
.
.
.
d4lnqeb

Pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie lub jakiekolwiek inne wykorzystywanie treści dostępnych w niniejszym serwisie - bez względu na ich charakter i sposób wyrażenia (w szczególności lecz nie wyłącznie: słowne, słowno-muzyczne, muzyczne, audiowizualne, audialne, tekstowe, graficzne i zawarte w nich dane i informacje, bazy danych i zawarte w nich dane) oraz formę (np. literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne, programy komputerowe, plastyczne, fotograficzne) wymaga uprzedniej i jednoznacznej zgody Wirtualna Polska Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie, będącej właścicielem niniejszego serwisu, bez względu na sposób ich eksploracji i wykorzystaną metodę (manualną lub zautomatyzowaną technikę, w tym z użyciem programów uczenia maszynowego lub sztucznej inteligencji). Powyższe zastrzeżenie nie dotyczy wykorzystywania jedynie w celu ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz korzystania w ramach stosunków umownych lub dozwolonego użytku określonego przez właściwe przepisy prawa.Szczegółowa treść dotycząca niniejszego zastrzeżenia znajduje siętutaj