Arena zmagań
Najstarsza budowla, którą archeologowie skłonii są uznawać za pierwsze - bądź jedno z pierwszych - boisko do peloty znajduje się na obszarze Mazatan w dzisiejszym stanie Chiapas w Meksyku. Datuje się je na 1700-1550 r. p.n.e.
Początkowo boiska były otaczane wałami ziemnymi. Budowle o murowanych i często pochyłych ścianach - takie, jak widoczna na powyższym zdjęciu - pojawiły się dopiero później. Z pewnością na ''kamiennych'' boiskach grali już Majowie i Aztekowie.
Place do gry miały kształt wydłużonego prostokąta. Węższe krańce boiska mogły być otwarte (u Majów) lub zamknięte (u Azteków). Co ciekawe, Majowie zwykle lokowali miejsca do gry w centralnej części miasta, często w pobliżu świątyni i głównego placu. Pokazuje to, że gra musiała mieć duże znaczenie dla lokalnej społeczności.
Badacze są zdania, że kiedyś istniało przynajmniej pięć rodzajów peloty. Ogólnie rzecz biorąc, patrząc na różne wersje tego sportu, gra zakładała, że piłka może być odbijana za pomocą kolan, ud, bioder, pośladków i - niekiedy - również łokci. Natomiast zabronione było dotykanie piłki stopami. Jeśli opadła ona na ziemię i nie można było do niej sięgnąć nawet kolanami, to gracze starali się ją wzbić ponownie w górę ''ślizgiem'' lub z pozycji leżącej.