Jarosław Kaczyński(strona 25/1)

Chętnie napiję się wódeczki z Kaczyńskim. A jakbym się już upił, to bym powiedział, że mu współczuję. I chciałbym mu pomóc, bo jest postacią tragiczną. Nie ma wokół siebie przyjaciół, którzy by go ostrzegli. Kroczy ku zgubie, ku klęsce. Z każdym krokiem przybliża się do swojej tragedii, jak u Szekspira - mówi Piotr Fronczewski w II części rozmowy z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie). Nigdy wcześniej aktor tak obszernie i tak bezpośrednio nie mówił o współczesnej polityce. Oprócz tego Fronczewski opowiada m.in. o panu Kleksie, Franku Kimono, "Rodzinie zastępczej", nagiej Oli Szwed, grach komputerowych, teatrze, starości i planowanej "emigracji na Powązki".

Serial pod tytułem "Beata Szydło kontra eurokraci" grany jest przez PiS praktycznie od początku dobrej zmiany. Zdążył się już chyba znudzić wszystkim stronom, kolejne jego odsłony męczą i nużą, a mimo to rząd nie ma żadnego pomysłu na nowe otwarcie w relacjach z Brukselą. Jak w każdej złej telenoweli, także w tej długie okresy, gdy nic się nie dzieje, przerywane są przez nagłe przyspieszenia akcji – na ogół dość podłej dramaturgicznie jakości.

Jak podaje "Newsweek", podczas najbliższego kongresu Prawa i Sprawiedliwości może zostać ogłoszona zmiana premiera. Na skutek domniemanego ochłodzenia stosunków między Jarosławem Kaczyńskim a Beatą Szydło, nowym Prezesem Rady Ministrów miałby zostać lider PiS. Niedawno zapytaliśmy Polaków, jak odebraliby taką zmianę. Przypominamy wyniki sondażu przeprowadzonego dla Wirtualnej Polski na panelu Ariadna.

Zamiast ustawy rozwiązującej sprawę, dostajemy komisję, która będzie głównie politycznym spektaklem. Jedyny pożytek z niej taki, że na chwilę zablokuje dalsze reprywatyzacyjne zwroty. Nie sądzę jednak, by zwróciła ona mieszkania poszkodowanym lokatorom, by komuś faktycznie pokrzywdzonemu przez reprywatyzację mogła realnie pomóc. Lokatorom należy się pomoc, ale przynieść ją może przede wszystkim sensowna polityka mieszkaniowa, a nie pokazowe przesłuchania handlarzy roszczeń – pisze Jakub Majmurek w felietonie dla WP Opinie.

Rząd PiS prowadzi politykę niezrozumiałą dla partnerów w Unii. Wycofanie się z kontraktu na zakup Caracali to zachowanie niepoważne. Decyzja Macierewicza zostało odebrana jako utrata wiarygodności. Pozostał duży niesmak. Gdyby to była odosobniona decyzja ministra Macierewicza, to można byłoby o niej zapomnieć, ale tak niestety nie jest. Sytuacja, w której tylko jeden kraj jest przeciwko kandydatowi z Polski – jego własny – była zupełnie niezrozumiała. Sam, gdy o tym usłyszałem, myślałem, że to żart – mówi Jacques Rupnik, francuski prof. politologii, wykładowca Sciences Po i Uniwersytetu Harvarda, były doradca Vaclava Havla, w rozmowie ze Sławomirem Sierakowskim dla WP Opinie.

- Przyroda zniknęła. Jest w tej chwili czymś tak egzotycznym, że być może pan to czyta jak, kurwa, nie wiem, opisy egzotycznych plemion, które wyginęły. Że drzewo rośnie, zwierzę jakieś, ptak. W literaturze to samo, nic, tylko cierpienia młodych autorów, w społeczeństwie albo w korporacji. Jechałem dzisiaj tramwajem i tam też jakiś antropocentryczny armagedon, nikt nie patrzy za okno! Wszyscy na komórki, smartfony, tablety – mówi pisarz Andrzej Stasiuk. W II części rozmowy autor "Osiołkiem" opowiada o swoich podróżach na wschód, wojnie z Rosją, psiarni w Kazachstanie, sensie literatury czy o tym, że za rok, dwa nikt nie będzie pamiętał o istnieniu Kaczyńskiego.

No i stało się. Dobra zmiana szybko przeszła w dobrą zamianę w sondażach. W najnowszym, dla TVN i TVN24, Platforma (31 proc.) już wyprzedza PiS (29 proc.). W ostatnim felietonie pt. "PiS zrobi Tuska prezydentem" pisałem wprost: "Idę o zakład, że jeszcze w kwietniu któryś z nich pokaże prowadzenie PO". I nie mówcie, że "to tylko sondaż", albo że "to tylko jeden sondaż, a do wyborów jeszcze dwa lata", albo że "jak dla TVN, to wiadomo, że fałszywy". Można się w ten sposób oszukiwać.

Misiewicz znikł i zdobywa doświadczenie w jakichś tajnych lochach. Berczyński napisał z Warszawy, że, niestety, nie może przylecieć do Polski. Poseł Sasin zauważył, że jego własną ustawę warszawską trzeba jednak przemyśleć, a przy okazji złożył obietnicę o historycznym znaczeniu: "Nie będziemy wprowadzać zmian wbrew obywatelom".

W wielu sprawach Kościół zredukował się do roli ideologicznej przybudówki dla pomysłów PiS i na odwrót, co utrudnia zdrowe relacje między państwem i Kościołem, teoretycznie niezależnymi wielkościami. Teoretycznie. Jak wiemy teoretyczność to w polskiej polityce rzecz święta, pisze w felietonie dla WP Opinie Dariusz Bruncz

Kwiecień zaskoczył wszystkich nagłym powrotem zimy i śniegu. W polskiej polityce miesiąc ten dla nikogo nie okazał się równie mroźny i okrutny, co dla szefa MON, Antoniego Macierewicza. Jeden z najpotężniejszych i najbardziej wyrazistych ministrów w rządzie Beaty Szydło wyraźnie przeżywa złą passę.

Tego jeszcze w "Uchu Prezesa" nie było. Lider PiS i nieodłączny Mariusz zeszli na drugi plan. Na pierwszy stanęli liderzy partii opozycyjnych. To jeden z najśmieszniejszych odcinków serii.

Co drugi Polak uważa, że gdyby Jarosław Kaczyński zastąpił Beatę Szydło na stanowisku szefa rządu, negatywnie wpłynęłoby to na postrzeganie Prawa i Sprawiedliwości - to wynik sondażu przeprowadzonego dla Wirtualnej Polski na panelu badawczym Ariadna.

Misiewicz właściwie nic nie zrobił. Jego sprawa szkodzi partii, ale to nie Misiewicz stoi za Misiewiczem. On tylko sięgnął po to, co dostał. Kto by pogardził fuchą za 50 tysięcy, niech pierwszy rzuci kamieniem. Ale po "sprawie Misiewicza" na pewno nie mam za grosz zaufania do innych decyzji Macierewicza, bo być może są równie nieracjonalne i szkodliwe. A gdyby Kaczyński był tak silny, za jakiego uchodzi, sprawę załatwiłby już dawno po cichu - mówi Kataryna w rozmowie z Grzegorzem Wysockim (WP Opinie). Słynna blogerka polityczna i publicystka ostro podsumowuje dotychczasowe efekty rządów PiS, nie kryje rozczarowania "dobrą zmianą" i nie zostawia suchej nitki na Kaczyńskim, Macierewiczu, Waszczykowskim czy medialnej prorządowej propagandzie.

Kto wygra spór o Bartłomieja Misiewicza? Jarosław Kaczyński czy Antoni Macierewicz? O co tak naprawdę toczy się gra? Na te pytania próbowali odpowiedzieć goście programu #dzieńdobryWP: Jacek Żakowski i Paweł Lisicki.

Na marginesie lektury "Przygód dobrego wojaka Szwejka" Boy zanotował, że w każdej tragedii potrzebny jest kącik buffo, bohater komiczny wypełniający czas między aktami, prowadzącymi nas do rozwiązania dramatu. W prozie Haška takim kącikiem buffo dramatu Wielkiej Wojny była monarchia habsburska. W dramacie dobrej zmiany w ostatnich dniach stała się nim sprawa Bartłomieja Misiewicza.

PiS ostrym zakończeniem sprawy Misiewicza chce pokazać, że zwiera szeregi. Jest to też ostrzeżenie dla niepokornych członków partii - mówi WP dr Rafał Chwedoruk.

Historia Bartłomieja Misiewicza to jedna z najzabawniejszych "never ending story" w polskiej polityce. Schemat jest do bólu powtarzalny: media krytykują Misiewicza za to, że dostał posadę, na którą nie ma kwalifikacji, wszyscy święci z PiS obiecują, że pupil Antoniego Macierewicza odejdzie, a po maksymalnie kilku tygodniach okazuje się, że szef znalazł mu nową posadę. I znowu media krytykują, politycy PiS obiecują, a Misiewicz wypływa gdzieś w innym miejscu.

Ostrzejsze słowa prezydenta i Jarosława Kaczyńskiego świadczą o walce pomiędzy Antonim Macierewiczem a Zbigniewem Ziobro. To dlatego prezes PiS mówił o wybuchu na pokładzie tupolewa - uważa Łukasz Lipiński z "Polityka Insight".

W USA i w Polsce, gdzie rządzą populistyczni przywódcy powiało ostatnio optymizmem. Donald Trump i Jarosław Kaczyński, którym dotąd udawało się wszystko, wpadli w tarapaty. Pierwszy zatrzymał się na państwie, drugi na samym sobie. I to jest zasadnicza różnica, której warto się przyjrzeć.

Byłoby przesadą twierdzić, że ostatnie sondaże, dla PiS niekorzystne, spędzają liderom partii rządzącej sen z powiek. Wielu z nich sądzi, że jest to co najwyżej krótkotrwały efekt błędu popełnionego w Brukseli, może też przypomnienia sobie o Donaldzie Tusku. Jednak, mogłem usłyszeć, nie powinien to być powód do rozdzierania szat – spadek poparcia był wliczony w walkę o Tuska, w dłuższej perspektywie niezłomna postawa przyniesie partii rządzącej sukces.