kampania

Włodzimierz Czarzasty na ostatniej konwencji SLD sweter politycznego emeryta zamienił na garnitur partyjnego lidera. Jego ugrupowanie powoli wślizguje się na sondażowe podium i również przybiera inne szaty. Tym razem mocno antyklerykalne.

Kochana pani Premier! Tyle już osób do mnie pisze, abym podjął się obrony wydatkowania 19 milionów publicznych pieniędzy na propagandę PiS, że wreszcie uległem. Zwlekałem, bo sama pani wie, że nie jest to łatwy temat. Pozornie zajumanie (język może młodzieżowy, ale jakoś tak lepiej brzmi, niż prosta, zwykła kradzież) 19 milionów na partyjną propagandę, w sytuacji gdy partia dostaje pieniądze z budżetu na tego typu cele, jest trudne do obrony. Ale pani Premier, głowa do góry! Trzeba tylko to odpowiednio przedstawić.

Im dalej, tym Kopacz radziła sobie gorzej, ale jej porażkę przypieczętowała końcówka oraz to, co stało się po debacie. W ostatniej wypowiedzi premier płaczliwie prosiła wyborców o głosy, co wobec słabej sytuacji PO robiło dość żałosne wrażenie. Nie było w tym pewności siebie ani prawdziwej woli zwycięstwa. Jeszcze gorzej było potem. Szydło wyszła do czekających na nią młodych działaczy PiS i wygłosiła pełne werwy przemówienie. Kopacz gniotła się w jakimś telewizyjnym korytarzu i bąkała coś do otaczających ją szczelnie dziennikarzy. Ocena tego, kto wygrał, zależy u widzów często nie od własnych wrażeń, ale od tego, jak kto zachowuje się po starciu. Tu wniosek musiał być oczywisty - pisze Łukasz Warzecha w felietonie dla Wirtualnej Polski.

- Późno, bo późno, ale jednak stało się to, na co przez lata czekały liberalne salony. Ewa Kopacz postanowiła wydać wojnę Kościołowi i konserwatywnej prawicy. Najpierw ustawa o in vitro, następnie o uzgadnianiu płci, wybór na rzecznika praw obywatelskich znanego ze wsparcia dla homoseksualistów Adama Bodnara, wreszcie przyspieszenie prac nad prawem o mowie nienawiści. Nie można mieć wątpliwości, że Platforma ostro skręciła w lewo – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki.

- Nie wiadomo, czy to z powodu mniejszego ruchu na mieście, dzięki czemu każda akcja billboardowa jest bardziej widoczna, czy dlatego, że jest ich aż tyle, ale faktem jest, że plakaty z premier Ewą Kopacz zdominowały warszawskie przystanki – pisze w felietonie dla Wirtualnej Polski Paweł Lisicki. Redaktor naczelny „Do Rzeczy” zastanawia się, czy ostatnie pomysły sztabowców PO są trafne i pyta o efekty „bratania się Ewy Kopacz z ludem”.